Ermenistan, zengin tarihi ve kültürel mirasıyla dünyanın en eski ülkelerinden biridir. Yüzyıllar boyunca Ermeni halkı, bağımsızlık mücadelesini, kültürel başarılarını ve sosyal dönüşümlerini yansıtan birçok tarihi belge oluşturmuştur. Bu belgeler, sadece Ermenistan tarihinin değil, insanların tarihinin de önemli tanıklarıdır.
Bilinen en eski belgelerden biri, M.Ö. VI. yüzyılda yazılan "Kirkos Kitabı"dır. Bu belgede Pers kralı Kir'in hükümdarlığı dönemindeki olaylar anlatılmaktadır ve Ermenilerin özgürlük ve bağımsızlık mücadelesinin sembolü haline gelmiştir. Bu belge, Ermenistan halkının tarihi sahnedeki önemini ve kendi yönetimlerine duydukları özlemi vurgulamaktadır.
Diğer önemli bir belge ise, V. yüzyılda yazılan Movses Khorenatsi'nin "Ermenistan Tarihi"dir. Bu eser, Ermeni tarihçiliğinin temeli olan bir metin olup, mitolojik ve tarihi unsurları bir araya getirmektedir. Khorenatsi, Ermeni halkının kökenini, büyük hükümdarları ve önemli olayları tarif ederek ulusal kimliğin oluşumuna katkıda bulunmaktadır.
Orta Çağ'da, "Mesrop'un Kodexi" gibi kilise belgeleri önemli bir yer tutmaktadır; bu belgeler dinî öğretileri içerir ve Ermenilerin eğitim ve kültürel gelişime olan arzusunu yansıtır. Ermeni alfabesinin yaratıcısı Mesrop Maştots, yazılı geleneğin oluşumuna ve zengin edebiyatın yaratılmasına büyük katkılarda bulunmuştur.
Bu dönemin bir başka önemli belgesi, M.Ö. I. yüzyılda hazırlanmış "Tigran II Yasaları"dır. Bu yasa derlemesi, Ermeni devletinin sosyal ve siyasi yapısını yansıtarak adalet ve düzen arzusunu vurgulamaktadır. Tigran II'nin yasaları, hukuk sisteminin daha da gelişmesinin temelini oluşturmuştur.
IV. yüzyılda Hristiyanlığın kabulü ile birlikte, Ermeni kilisesi kültür ve eğitim merkezi haline gelmiştir. "Sinod Kararları" gibi belgeler, kilise yaşamının örgütlenmesinde ve toplum içindeki ilişkilerin düzenlenmesinde önemli bir rol oynamıştır.
XIII.-XIX. yüzyıllarda, Ermenilerin Osmanlı İmparatorluğu ve İran'dan bağımsızlık mücadelesi ile ilgili belgeler ortaya çıkmıştır. Bu belgelerden biri olan 1918 yılında imzalanan "Ermenistan Bağımsızlık Beyannamesi", uzun süren baskılar sonrası Ermenistan devletinin yeniden kurulduğunu duyurmuştur. Bu belge, Ermeni halkı için özgürlük ve egemenliğin önemli bir sembolü haline gelmiştir.
1995 yılında kabul edilen "Ermenistan Anayasası" gibi modern tarihi belgeler de büyük öneme sahiptir. Bu belge, ülkenin demokratik yapısının temel ilkelerini belirler ve vatandaşların hak ve özgürlüklerini güvence altına alır. Anayasa, devletin işleyişinin ve insan haklarının korunmasının temelidir.
1991 tarihli Ermenistan Bağımsızlık Beyannamesi, on yıllarca süren yabancı yönetimden sonra bağımsızlığın yeniden kazanılmasının sembolü olan bir diğer önemli belgedir. Bu belge, yeni devletin ilkelerini ve değerlerini pekiştirir ve Ermeni halkının özgürlük arzusunu yansıtır.
Ermeni edebiyatı ve sanatının gelişimine dair arşiv materyalleri gibi kültürel belgeler, Hachatur Abovyan ve Sargis Martirosov gibi önde gelen şahsiyetler hakkında bilgi içerir. Bu belgeler, Ermeni kimliğini şekillendirmek ve gelenekleri sürdürmek için kültürel mirası korumaya ve yeniden canlandırmaya yardımcı olur.
Ermenistan'ın bilinen tarihi belgelerini incelemek, tarihçiler ve araştırmacılar için önemli bir görevdir. Bu belgeler, sadece geçmişi anlamaya yardımcı olmakla kalmaz, aynı zamanda Ermeni halkının bugünü ve geleceği hakkında bir anlayış oluşturur. Her biri kendi hikayesini anlatmakta ve Ermeni tarihinin zengin mozaik resmine katkıda bulunmaktadır. Ermeni tarihi belgeleri, geleceğe taşınması gereken önemli bir mirastır; böylece gelecek nesiller, kültürleri ve tarihleri ile gurur duyabilirler.