دانشنامه تاریخی
اقتصاد الجزایر ترکیب منحصر به فردی از عناصر سنتی و مدرن است که تحت تأثیر گذشته استعماری و روندهای اقتصادی جهانی شکل گرفته است. الجزایر، که بزرگترین مساحت را در میان کشورهای آفریقا دارد، منابع طبیعی قابل توجهی دارد که آن را به یکی از مهمترین اقتصادهای شمال آفریقا تبدیل کرده است.
در طول دهه‌ها، اقتصاد الجزایر بر مبنای درآمدهای صادراتی از نفت و گاز بنا شده است. این دو بخش جزء اصلی اقتصاد را تشکیل می‌دهند و بیش از 90% درآمدهای صادراتی و حدود 30% تولید ناخالص داخلی (GDP) را شامل می‌شوند. الجزایر یکی از بزرگترین تولیدکنندگان و صادرکنندگان گاز طبیعی در جهان است و همچنین جایگاه مهمی در میان کشورهای صادرکننده نفت دارد.
اقتصاد الجزایر به چندین بخش کلیدی تقسیم می‌شود: بخش نفت و گاز، کشاورزی، صنعت و خدمات. بخش نفت و گاز، همانطور که اشاره شد، موتور اصلی اقتصاد است. در عین حال، دولت کشور به تنوع‌بخشی به اقتصاد از طریق توسعه سایر بخش‌ها تلاش می‌کند.
کشاورزی، هرچند در مقایسه با بخش نفت و گاز کمتر مهم است، نقش مهمی در تأمین امنیت غذایی ایفا می‌کند. الجزایر غلات، میوه‌ها، سبزیجات و محصولات دامی تولید می‌کند. دولت همچنان به سرمایه‌گذاری در کشاورزی ادامه می‌دهد تا وابستگی به واردات مواد غذایی را کاهش دهد.
بخش صنعتی شامل پالایش نفت، تولید مصالح ساختمانی، الکترونیک و نساجی است. با این حال، این بخش هنوز به مدرنیزاسیون و جذب سرمایه‌گذاری خارجی برای افزایش رقابت‌پذیری خود نیاز دارد.
بخش خدمات، که شامل گردشگری، تجارت و مالی است، نیز در حال توسعه است. در سال‌های اخیر، دولت سعی دارد تا محیط سرمایه‌گذاری را بهبود بخشد تا شرکت‌های بین‌المللی را جذب کند و به رشد این بخش کمک کند.
براساس داده‌های بانک جهانی، تولید ناخالص داخلی الجزایر در سال 2021 تقریباً 183 میلیارد دلار آمریکا بود. با این حال، پس از کاهش قیمت نفت در اوایل دهه 2020، اقتصاد کشور با چالش‌های جدی مواجه شد. تولید ناخالص داخلی در سال‌های اخیر نوساناتی را نشان داده و دولت در تلاش است تا اقتصاد را پایدار و رشد آن را ارتقا دهد.
تولید ناخالص داخلی به ازای هر نفر در سال 2021 حدود 4,200 دلار آمریکا بود که پایین‌تر از میانگین در مناطق است، اما با توجه به حجم بالای منابع و پتانسیل رشد، احتمال افزایش این شاخص وجود دارد.
الجزایر به طور فعال در تجارت بین‌المللی شرکت می‌کند، به طوری که بخش عمده‌ای از صادرات (حدود 95%) به کشورهای اروپا، به ویژه فرانسه، ایتالیا و اسپانیا ارسال می‌شود. کالاهای عمده صادراتی شامل نفت و گاز است که کشور را به نوسانات قیمت‌های هیدروکربن در بازار جهانی آسیب‌پذیر می‌کند.
کالاهای وارداتی شامل ماشین‌آلات، تجهیزات، مواد غذایی و داروها است. الجزایر همچنین به دنبال افزایش تولید داخلی برای کاهش وابستگی به تأمین کنندگان خارجی و تحریک اقتصاد است.
دولت الجزایر به طور فعال بر روی بهبود محیط سرمایه‌گذاری در کشور کار می‌کند تا هم سرمایه‌گذاری خارجی و هم داخلی را جذب کند. در سال‌های اخیر، مجموعه‌ای از اصلاحات برای ساده‌سازی ثبت کسب‌وکار، کاهش مانع‌های اداری و بهبود حفاظت از حقوق سرمایه‌گذاران انجام شده است.
توجه ویژه‌ای به توسعه زیرساخت‌ها، از جمله جاده‌ها، راه‌آهن‌ها و بنادر معطوف شده است. این امر برای حمایت از رشد اقتصاد و بهبود ارتباطات بین مناطق مختلف کشور ضروری است.
سطح بیکاری در الجزایر همچنان بالا باقی مانده است، به‌ویژه در میان جوانان که این مسئله یک چالش جدی برای دولت محسوب می‌شود. براساس داده‌های سال 2021، نرخ بیکاری حدود 12.5% است، اما این رقم در میان جوانان به طور قابل توجهی بالاتر و بیش از 30% است. دولت به دنبال ایجاد مشاغل جدید و حمایت از برنامه‌های آموزشی و ارتقای مهارت‌ها برای جوانان است.
داده‌های اقتصادی الجزایر اهمیت بخش نفت و گاز را در شکل‌دهی به ساختار اقتصادی کشور تأکید می‌کند. با وجود منابع قابل توجه، الجزایر با چالش‌های جدی مواجه است، از جمله نیاز به تنوع‌بخشی به اقتصاد و مبارزه با بیکاری. دولت اقداماتی را برای بهبود محیط سرمایه‌گذاری و توسعه سایر بخش‌ها انجام می‌دهد که می‌تواند به رشد پایدار اقتصادی در آینده منجر شود.