دانشنامه تاریخی
زبان بخش مهمی از فرهنگ و هویت هر ملتی است و آرژانتین نیز استثنا نیست. زبان رسمی کشور اسپانیایی است که با اسپانیایی که در سایر کشورهای آمریکای لاتین و همچنین در اسپانیا استفاده می‌شود، متفاوت است. در آرژانتین، زبان اسپانیایی تغییرات و سازگاری‌های قابل توجهی را تجربه کرده است که منجر به تشکیل لهجه‌ای منحصر به فرد به نام "اسپانیایی آرژانتینی" یا "کاستلیانو" شده است.
اسپانیایی آرژانتینی به دلیل ویژگی‌های فونتیکی و واژگانی مختلف مشخص می‌شود. یکی از بارزترین تفاوت‌ها تلفظ است. به عنوان مثال، در اسپانیایی آرژانتینی، صدای "ll" (دو "l") به صورت "ژ" تلفظ می‌شود که آن را در میان سایر کشورهای اسپانیایی زبان منحصر به فرد می‌سازد. این پدیده "ژنته" نامیده می‌شود و به ویژه در بوئنوس آیرس به وضوح مشاهده می‌شود.
ویژگی دیگری که وجود دارد، استفاده از دوم شخص جمع "vos" به جای "tú" است. این باعث تغییراتی در صرف افعال می‌شود که اسپانیایی آرژانتینی را خاص و متفاوت از اسپانیایی استاندارد می‌کند.
اسپانیایی آرژانتینی همچنین به خاطر تعداد زیادی واژه قرضی از زبان‌های دیگر مانند ایتالیایی، پرتغالی، زبان‌های بومی و حتی انگلیسی غنی شده‌است. این موضوع بازتابی از تاریخ چندملیتی کشور و تأثیر مهاجرت است. برای مثال، واژه‌های ایتالیایی مانند "پاستا" (پاستا) و "پیتزا" (پیتزا) به طور گسترده‌ای در زندگی روزمره آرژانتینی‌ها استفاده می‌شود.
اگرچه اسپانیایی زبان غالب در آرژانتین است، زبان‌های بومی نیز جایگاه خود را دارند. زبان‌هایی مانند کچوا، گوارانی و مápudungun هنوز در برخی مناطق، به ویژه در میان مردم بومی، استفاده می‌شوند. این زبان‌ها بر واژگان و عبارت‌های اسپانیایی آرژانتینی تأثیر می‌گذارند. به عنوان مثال، برخی واژه‌ها از زبان‌های بومی مانند "پامپا" و "تاکو" به فرهنگ آرژانتینی‌ها راه یافته و در اسپانیایی آرژانتینی به کار می‌روند.
سیستم آموزشی در آرژانتین به هدف تضمین دسترسی به آموزش با کیفیت تمرکز دارد. زبان اسپانیایی زبان اصلی آموزش است. با این حال، برنامه‌هایی نیز وجود دارد که به حفظ و ترویج زبان‌های بومی پرداخته و نشان‌دهنده تلاش‌ها برای احترام و حفظ میراث فرهنگی ملت‌های بومی است.
سیاست زبانی آرژانتین بر اهمیت زبان اسپانیایی به عنوان تنها زبان رسمی تأکید دارد، اما همچنین تنوع و حق استفاده از زبان‌های بومی را تشخیص می‌دهد. این شامل ایجاد برنامه‌های فرهنگی و ابتکاراتی به منظور حفظ زبان‌هایی است که در معرض خطر انقراض قرار دارند.
زبان نقش مهمی در فرهنگ آرژانتینی ایفا می‌کند. موسیقی، ادبیات و تئاتر به شدت از اسپانیایی آرژانتینی استفاده می‌کنند و زمینه فرهنگی منحصر به فردی را ایجاد می‌کنند. تانگوی آرژانتینی که یکی از نمادهای آرژانتین است، غنای زبان و فرهنگ را نشان می‌دهد و در متون خود به طور مکرر از عبارات و جملات خاص لهجه آرژانتینی استفاده می‌کند.
ادبیات آرژانتین نیز به وضوح توسعه یافته است، از کلاسیک‌هایی مانند خورخه لوئیس بورخس و آدولفو بیوی کاسارس تا نویسندگان معاصر. نویسندگان آرژانتینی اغلب از لهجه و ویژگی‌های فرهنگی خود استفاده می‌کنند تا آثار اصیلی را خلق کنند که واقعیت زندگی در کشور را به تصویر می‌کشد.
تاریخی، آرژانتین کشوری مهاجر پذیر بوده است که این موضوع نیز تأثیری بر زبان آن داشته‌است. ایتالیایی‌ها، اسپانیایی‌ها، آلمانی‌ها و دیگر ملت‌ها ویژگی‌های زبانی خود را به همراه آورده‌اند که به غنای اسپانیایی آرژانتینی کمک کرده‌است. این ترکیب زبان‌ها و فرهنگ‌ها پایگاه واژگانی منحصر به فردی ایجاد کرده و به شکل‌گیری لهجه‌های محلی کمک کرده‌است.
امروز اسپانیایی آرژانتینی همچنان در حال تحول است. جوانان به طور فعال از زبان عامیانه و عبارات غیررسمی استفاده می‌کنند که زبان را پویا و سازگارتر می‌سازد. استفاده از فناوری و شبکه‌های اجتماعی نیز تأثیر قابل توجهی بر زبان گذاشته و به گسترش عبارات و اشکال جدید ارتباط کمک کرده‌است.
ویژگی‌های زبانی آرژانتین یک بافت غنی از تاریخ، فرهنگ و هویت را ارائه می‌دهد. اسپانیایی آرژانتینی با ویژگی‌های فونتیکی و واژگانی منحصر به فردش، عنصر مهمی از خودآگاهی ملی است. حفظ و توسعه تنوع زبانی، از جمله زبان‌های بومی، حاکی از تلاش جامعه آرژانتینی برای احترام و ارزش‌گذاری به میراث فرهنگی خود است.