تاریخ باستانی اتریش دورهای را پوشش میدهد که از نخستین سکونتگاهها تا پایان امپراتوری روم ادامه دارد. این سرزمین در طول قرنها محل سکونت فرهنگها و ملتهای مختلفی بوده است که اثر خود را در تاریخ و فرهنگ آن گذاشتهاند. امروز، به بررسی نکات کلیدی این دوره خواهیم پرداخت، از دوران ماقبل تاریخ تا ورود رومیها.
نخستین نشانههای زندگی انسانی در سرزمین اتریش امروز مربوط به دوره پالئولیتیک است. یافتههای باستانشناسی، مانند ابزارها و وسایل کار، نشاندهنده وجود شکارچیان و گردآورندگان غذایی هستند که بیش از ۳۰,۰۰۰ سال پیش در این مکانها سکونت داشتند. این افراد در غارها زندگی میکردند و از منابع طبیعی برای بقای خود استفاده میکردند.
در دوره نوسنگی، حدود ۶۰۰۰ سال قبل از میلاد، نخستین سکونتگاههای کشاورزی در این ناحیه آغاز به ظهور کردند. مردم شروع به کشاورزی و دامداری کردند که به آنها اجازه میداد در یک مکان ساکن شوند. باستانشناسان نشانههایی از این سکونتگاهها را در منطقه واهاو و دیگر مناطق پیدا کردهاند که نشاندهنده پیشرفت کشاورزی و دامپروری است.
در هزاره اول قبل از میلاد، قبایل سلتی در سرزمین اتریش شروع به ظهور کردند. سلتیها فرهنگ غنیای را به همراه خود آوردند که شامل متالورژی پیشرفته، هنر و تجارت بود. یکی از شناختهشدهترین قبایل سلتی که در این منطقه سکونت داشتند، اسکوتها بودند که از خود گنجینههای باستانشناسی بسیاری بر جای گذاشتند.
سلتیها قلعهها و سکونتگاههای خود را ساختند که برخی از آنها به مراکز تجارت مهم تبدیل شدند. این مکانها، مانند وینر نویشتات، برای مبادله کالاها با دیگر فرهنگها استفاده میشدند. علاوه بر این، فرهنگ سلتی منطقه را با ایدهها و سنتهای جدید غنی ساخت که حتی پس از ورود رومیها نیز باقی ماند.
در قرن اول قبل از میلاد، امپراتوری روم شروع به گسترش به اروپای مرکزی کرد که این امر منجر به برخورد با قبایل سلتی شد. در سال ۱۵ قبل از میلاد، فرمانده رومی تیبرئوس شروع به فتح سرزمینها در سرزمین اتریش امروز کرد. این آغاز سلطه رومیان در منطقه بود که چندین قرن ادامه داشت.
رومیان تعدادی استعماری و شهرها تأسیس کردند که از جمله مهمترین آنها ونتیا (وین امروزی) و تولن (تولن آن در دانوب) بودند. این شهرها به مراکز اداری و تجاری مهمی تبدیل شدند که به توسعه اقتصادی و فرهنگی منطقه کمک کردند. رومیان همچنین جادهها، آکودکها و استحکامات را ساختند که امنیت و ارتباطات میان قسمتهای مختلف امپراتوری را فراهم میکردند.
تأثیر رومی به طور قابل توجهی فرهنگ و شیوه زندگی مردم محلی را تغییر داد. در این دوره ادغام سنتهای رومی و سلتی اتفاق افتاد که به توسعه یک فرهنگ منحصر به فرد کمک کرد. رومیان فناوریهای جدید، سبکهای معماری و آداب و رسوم مذهبی جدیدی را به همراه آوردند.
دین رومی، که شامل پانتهای از خدایان و پرستش اجداد بود، شروع به گسترش در میان مردم محلی کرد. در عین حال، آداب و رسوم محلی سلتی نیز حفظ شد که ترکیب فرهنگی جالبی به وجود آورد. به تدریج مسیحیت شروع به جایگزینی باورهای بتپرستی کرد و تا پایان قرن چهارم دین مسیحیت در این مناطق ریشه دوانید.
اقتصاد اتریش باستان به خاطر موقعیت استراتژیک این منطقه بر سر تقاطع راههای تجاری توسعه یافت. جادههای رومی شهرهای مهم را به هم متصل میکردند و دسترسی به بازارها را فراهم میکردند که به رونق تجارت کمک میکرد. تاکستانها و کشاورزی پایه اقتصاد شدند و ساکنان منطقه شروع به تولید محصولات با کیفیت، از جمله شراب، غلات و گوشت کردند.
تجارت با مناطق همسایه و استانهای امپراتوری روم نیز به توسعه اقتصاد محلی کمک کرد. اتریش به عنوان یک نقطه مهم در مسیر بین غرب و شرق اروپا تبدیل شد که منجر به تبادل فرهنگی و گسترش ایدهها گردید.
با آغاز قرن سوم میلادی، امپراتوری روم با بحرانهای متعددی مواجه شد که شامل درگیریهای داخلی، مشکلات اقتصادی و حملات قبایل بربری بود. در سرزمین اتریش نیز این تغییرات احساس میشد و سکونتگاههای محلی شروع به رنج از بیثباتی کردند. لژیونهای رومی قادر به حفاظت از مرزها نبودند که این امر منجر به افزایش تهدید از سوی قبایل ژرمنی شد.
در سال ۴۷۶ میلادی، امپراتوری روم به طور کامل فروپاشید که پایان سلطه رومیان در سرزمین اتریش بود. این رویداد فصل جدیدی را در تاریخ منطقه گشود که در آن بهتدریج دولتها و فرهنگهای جدید شکل گرفتند.
تاریخ باستانی اتریش شامل تغییرات فرهنگی، اقتصادی و سیاسی فراوانی است. سکونتگاههای ماقبل تاریخ، فرهنگ سلتی و سلطه رومی ردپای غیرقابل انکاری در تاریخ منطقه بر جای گذاشتهاند. این رویدادها اساس توسعه آینده اتریش در دورههای قرونوسطی و مدرن را فراهم کردند. امروز، با بررسی تاریخ باستانی کشور، میتوانیم بهتر درک کنیم که چگونه گذشتهاش حال و آیندهاش را شکل داده است.