دانشنامه تاریخی
اتریش، با میراث تاریخی غنی و تنوع فرهنگی خود، جایگاه خاصی در فرهنگ اروپا دارد. تاریخ فرهنگ اتریش جنبه‌های زیادی را دربرمی‌گیرد، از جمله ادبیات، موسیقی، هنر و معماری. از زمان‌های باستان تا کنون، فرهنگ اتریش تحت تاثیر ملل و رویدادهای مختلف شکل گرفته است که آن را منحصر به فرد و متنوع کرده است.
نخستین آبادی‌ها در سرزمین‌های کنونی اتریش در دوره نوسنگی شکل گرفته‌اند، اما توسعه فرهنگی با ورود سلتی‌ها و رومی‌ها آغاز شد. فرهنگ رومی آثار به‌جا مانده قابل توجهی از خود به‌جا گذاشته است، مانند نشانه‌های در جاده‌های رومی و آمفی‌تئاترها. در قرن‌های IV-V بعد از میلاد، آلمانی‌سازی آغاز شد که منجر به ظهور سنت‌های فرهنگی جدید گردید.
قرون وسطی زمان شکوفایی مسیحیت بود که تاثیر زیادی بر فرهنگ اتریش داشت. ساخت کلیساها و صومعه‌ها، مانند ملک و کلاستربورگ، بخشی مهم از میراث معماری شد. ادبیات این دوره به متون مذهبی و ادبیات شفاهی مردمی مرتبط بود که به‌زبان‌های مختلف آلمانی توسعه می‌یافت.
در قرن‌های XVI-XVII، اتریش دوره رنسانس را تجربه کرد که ایده‌ها و سبک‌های جدیدی را به هنر آورد. معمارانی مانند فریدریش فون اشتوک شروع به ساخت بناهایی در سبک رنسانس کردند که در شهرهایی مانند وین مشهود بود. در این زمان همچنین نقاشی و مجسمه‌سازی، به ویژه تحت تاثیر استادان ایتالیایی، توسعه یافت.
در پایان قرن XVII و XVIII، باروک به سبک غالب در معماری و هنر تبدیل شد. ساختمان‌های مشهور مانند کاخ شونبرون و کلیسای سنت استفان در این سبک ساخته شدند. موسیقی باروک، با آهنگسازانی مانند هایدن و موتسارت، همچنین نقش مهمی در زندگی فرهنگی کشور بازی کرد.
قرن‌های XVIII و XIX شاهد شکوفایی موسیقی کلاسیک بودند، زمانی که اتریش به مرکز خلاقیت موسیقی تبدیل شد. وین به خانه بزرگان آهنگسازی مانند ولفگانگ آمادئوس موتسارت، یوهان سباستین باخ و لودویگ وان بتهوون تبدیل شد. آثار آنها tradition موسیقایی را نه تنها در اتریش بلکه در سرتاسر جهان تعیین کرد.
رمانتیسم که اتریش را در قرن XIX دربرگرفت، همچنین در ادبیات و هنر انعکاس پیدا کرد. شاعران و نویسندگانی مانند راینه ماریا ریلکه و استفان تسوایگ به بررسی موضوعات احساسات انسانی و دنیای درونی پرداخته‌اند. در نقاشی این دوره، هنرمندانی مانند گاستاو کلیمت و اگون شیله نقش مهمی ایفا کردند که ایده‌ها و سبک‌های جدیدی به هنر آوردند.
در اوایل قرن بیستم، اتریش با تغییرات سیاسی شدید روبرو شد که بر فرهنگ نیز تاثیر گذاشت. پس از جنگ جهانی اول و فروپاشی امپراتوری اتریش-مجارستان، جنبش‌های فرهنگی جدیدی پدید آمد. وین به مرکز مدرنیسم تبدیل شد و هنرمندانی مانند اسکار کوکوشکا و اگون شیله شروع به بررسی اشکال و ایده‌های هنری جدید کردند.
با این حال، توسعه فرهنگی با ورود نازی‌ها به قدرت در سال 1938 قطع شد. بسیاری از هنرمندان، نویسندگان و دانشمندان مجبور به ترک کشور یا تحت تعقیب قرار گرفتند. پس از جنگ جهانی دوم، اتریش دوباره به مکان احیای فرهنگی تبدیل شد که در آن تئاترها، موزه‌ها و جشنواره‌های موسیقی به‌طور فعال توسعه یافتند.
در پایان قرن بیستم و اوایل قرن بیست و یکم، فرهنگ اتریش به توسعه و انطباق با شرایط جدید ادامه داد. وین به عنوان یک مرکز فرهنگی شناخته شده، جایی است که جشنواره‌های موسیقی بین‌المللی، نمایشگاه‌ها و نمایش‌های تئاتری برگزار می‌شود. موسیقی، تئاتر و هنر بصری به‌طور فعال با یکدیگر تعامل دارند و اشکال جدیدی از بیان فرهنگی را خلق می‌کنند.
هنرمندان و موسیقیدانان مدرن اتریشی، مانند آهنگساز گرت گروبر و هنرمند لورا لیندر، به ادامه سنت‌های پیشینیان می‌پردازند و ایده‌های جدیدی را به فرهنگ اتریش می‌آورند. مسائل اجتماعی و فرهنگی، مانند مهاجرت و جهانی‌سازی، به موضوعات مهمی برای بحث در جامعه معاصر تبدیل شدند.
تاریخ فرهنگ اتریش یک فرآیند پیچیده و لایه‌لایه است که در آن سنت‌ها و سبک‌های مختلف به هم تنیده‌اند. از ریشه‌های باستانی تا دوران مدرن، اتریش به عنوان یک مرکز مهم فرهنگ اروپا باقی مانده و به ایجاد آثار هنری و علمی در سطح جهانی ادامه می‌دهد. تنوع و غنای فرهنگ اتریش، منحصر به فرد بودن این کشور و مردم آن را منعکس می‌کند و میراثی برای نسل‌های آینده حفظ می‌نماید.