دانشنامه تاریخی
نمادهای ملی اتریش بخش جدایی‌ناپذیری از هویت ملی و تاریخ آن است. این نمادها شامل پرچم، نماد و سرود ملی است که هر یک معنی خاصی دارد و جنبه‌های مهمی از فرهنگ و دولت‌داری اتریش را نمادین می‌کند. مطالعه تاریخ این نمادها به درک توسعه اتریش به عنوان یک کشور مستقل و جایگاه آن در زمینه اروپایی کمک می‌کند.
پرچم اتریش که شامل سه نوار افقی—قرمز، سفید و قرمز—است، یکی از قدیمی‌ترین پرچم‌های ملی در جهان به شمار می‌رود. منشأ آن به دوران قرون وسطی بازمی‌گردد که به عنوان نماد دوک‌نشین اتریش استفاده می‌شد. اولین یادداشت‌ها درباره این پرچم به قرن دوازدهم برمی‌گردد و رنگ‌های آن به احترام شوالیه‌ها و زره‌هایشان انتخاب شده که رد خون قرمز را بر پارچه سفید باقی می‌گذاشتند.
این پرچم در سال ۱۹۲۰ پس از جنگ جهانی اول به عنوان نماد رسمی اتریش اعلام شد، زمانی که اولین جمهوری اتریش اعلام شد. در دهه‌های بعد این پرچم بدون تغییر باقی ماند و استفاده از آن به نمادی از استقلال و اتحاد ملی مردم اتریش تبدیل شد. پس از جنگ جهانی دوم، پرچم دوباره به عنوان نماد ملی تأیید شد و همچنان تا به امروز استفاده می‌شود، نقش مهمی در رویدادهای رسمی و جشن‌های ملی ایفا می‌کند.
نماد اتریش نیز ریشه‌های تاریخی عمیقی دارد و نماد مهمی از اتحاد دولتی است. شکل کنونی آن در سال ۱۹۲۰ تأیید شد و یک عقاب سیاه با بال‌های باز را به تصویر می‌کشد که شمشیری را در پنجه‌هایش نگه داشته و نماد قدرت و استقلال است. عقاب بر زمینه طلایی قرار دارد و اطراف آن عناصری قرار دارند که نماد مناطق مختلف کشور هستند، مانند نماد استان‌های اتریش.
به طور تاریخی نماد اتریش تغییر کرده و مراحل و تغییرات مختلف در نظام دولتی را منعکس کرده است. در قرون وسطی، نماد یک سپر با نوارهای قرمز و سفید بود که با دودمان بابیونبرگ‌ها مرتبط بود. با گذشت زمان، نماد تحول یافته و عناصر دیگر دودمان‌ها و کشورهای مختلف را در بر می‌گیرد. این نماد به عنوان نمادی از اتحاد و استقلال اتریش عمل می‌کند و نقش کلیدی در نمادهای ملی ایفا می‌کند و تاریخ و سنت‌های فرهنگی کشور را به تصویر می‌کشد.
سرود ملی اتریش که به نام "ستایش و ارزش‌گذاری" شناخته می‌شود، در اوایل قرن بیستم نوشته شده است. متن سرود توسط شاعر پاول گروبر و آهنگ آن توسط آهنگساز یوهان هوگو والتر ساخته شده است. این سرود در سال ۱۹۴۶ پس از جنگ جهانی دوم به عنوان رسمی تأسیس شد و از آن زمان در تمام رویدادهای رسمی و جشن‌های ملی نواخته می‌شود.
سرود بر زیبایی و عظمت طبیعت اتریش و همچنین روح وحدت و افتخار مردم اتریش تجلیل می‌کند. ملودی آن ساده و باشکوه است که آن را به راحتی به یاد می‌آورد. این سرود به عنوان نماد هویت ملی و میهن‌پرستی عمل می‌کند و اتریشی‌ها را تحت یک صدا گرد هم می‌آورد، بدون توجه به منطقه یا اصل و نسب‌شان.
اتریش از نه ایالت فدرال تشکیل شده است که هر یک نمادها و نشانه‌های خاص خود را دارند که تاریخ و فرهنگ منحصر به فردشان را منعکس می‌کند. این نشانه‌های منطقه‌ای به طور مکرر در مدارک رسمی، پرچم‌ها و در زمان جشن‌ها استفاده می‌شوند که منجر به تقویت هویت ایالت‌های فردی و ارتباط آنها با نمادهای ملی می‌شود.
برای مثال، نماد تیرو یک شیر طلایی را بر زمینه سیاه تصویر می‌کند که نماد قدرت و شجاعت است. نماد وین شامل تصاویری از نشانه‌ها مربوط به تاریخ شهر است، مانند تاج و نماد سنت استیفن. این عناصر نه تنها مناطق خاص را نمایندگی می‌کنند، بلکه تنوع فرهنگ اتریش و میراث غنی آن را نیز برجسته می‌کنند.
با پایان جنگ جهانی دوم و تشکیل جمهوری دوم در سال ۱۹۴۵، علاقه به نمادهای ملی احیا شد. دولت شروع به حمایت فعال و توسعه نمادهای ملی کرد که ارزش‌های دموکراتیک و تلاش برای صلح و همکاری با کشورهای دیگر را منعکس می‌کند. این موضوع به ویژه در پرتو ادغام اروپایی و تلاش برای وحدت ملت‌ها قابل توجه است.
نمادهای مدرن اتریش همچنان در رویدادهای بین‌المللی مانند مسابقات ورزشی استفاده می‌شوند و بیان‌کننده هویت اتریش در زمینه جهانی هستند. اتریش همچنین به طور فعال در سازمان‌های بین‌المللی مانند اتحادیه اروپا و سازمان ملل متحد مشارکت می‌کند و نمادهای آن اغلب در چارچوب این سازمان‌ها ارائه می‌شود.
نمادهای ملی اتریش تنها مجموعه‌ای از پرچم، نماد و سرود نیستند. اینها بازتاب تاریخ، فرهنگ و ارزش‌های مردم اتریش است. نمادهایی که در طول قرن‌ها شکل گرفته‌اند همچنان جنبه‌های مهمی از هویت ملی را تشکیل می‌دهند، مردم را متحد کرده و سنت‌ها را حفظ می‌کنند. مطالعه و درک این نمادها به تقویت اتحاد و افتخار نسبت به کشور کمک می‌کند، امری که در دنیای امروزی که ارتباط و احترام به میراث فرهنگی اهمیت دارد، به ویژه مهم است.