اتیوپی، کشوری با بیش از 100 میلیون نفر جمعیت، یکی از بزرگترین و پرتحرکترین اقتصادهای شرق آفریقا است. از زمان سقوط رژیم سوسیالیستی در سال 1991، اقتصاد اتیوپی رشد قابل توجهی را نشان داده است، هرچند یکی از فقیرترین کشورهای جهان باقی مانده است. در این مقاله به بررسی شاخصهای اقتصادی اصلی اتیوپی، بخشهای اصلی آن، تجارت خارجی و نقش کشاورزی در اقتصاد خواهیم پرداخت.
اتیوپی کشوری در حال توسعه با یکی از سریعترین رشدهای اقتصادی در قاره است. در سال 2023، تولید ناخالص داخلی کشور حدود 155 میلیارد دلار آمریکا بود، با رشد 5–6% در سال در دهههای اخیر. اتیوپی به استراتژی صنعتیسازی پایبند است و بر گسترش ظرفیتهای تولید، ساخت زیرساختها و توسعه کشاورزی تمرکز دارد.
با این حال، کشور همچنان در برابر چالشهای اقتصادی خارجی، مانند تغییرات اقلیمی، نوسانات قیمت جهانی نفت و کالاها، و همچنین مشکلات داخلی مانند بیثباتی سیاسی و درگیریها در برخی مناطق آسیبپذیر است. به طور کلی، اقتصاد اتیوپی هنوز هم بر بخش کشاورزی متمرکز است، هرچند در سالهای اخیر شاهد رشد در حوزههایی مانند صنعت نساجی و تولید کالاهای صادراتی بودهایم.
کشاورزی همچنان اساس اقتصاد اتیوپی را تشکیل میدهد و تقریباً 40% از تولید ناخالص داخلی (GDP) و بیش از 80% از مشاغل روستایی را فراهم میآورد. محصولات کشاورزی عمده شامل قهوه، غلات (گندم، ذرت، جو) و همچنین ذرت و سورگوم است. اتیوپی یکی از بزرگترین تولیدکنندگان قهوه در جهان است که این محصول را به اروپا، ایالات متحده و کشورهای دیگر صادر میکند. قهوه از اهمیت فرهنگی بالایی در کشور برخوردار است و یکی از نمادهای هویت ملی به شمار میرود.
علاوه بر این، اتیوپی به خاطر تولید چای، شکر، روغن و سایر محصولات کشاورزی معروف است. این کشور به طور فعال در حال توسعه فناوریهای کشاورزی و روشهای زراعی است، هرچند بسیاری از کشاورزان هنوز از روشهای سنتی استفاده میکنند که باعث محدودیت در بهرهوری میشود. در سالهای اخیر، دولت اصلاحات زیادی را برای بهبود زیرساختهای کشاورزی و همچنین افزایش بهرهوری و تابآوری در برابر تغییرات اقلیمی انجام داده است.
صنعت در اتیوپی در حال توسعه است، با این حال تنها حدود 10% از تولید ناخالص داخلی کشور را تشکیل میدهد. در دهههای اخیر، دولت به طور فعال به تحریک فرآیند صنعتیسازی پرداخته است، که در راستای تنوعبخشی به اقتصاد و کاهش وابستگی به کشاورزی است. صنایع اصلی شامل صنعت نساجی، فرآوری مواد غذایی، تولید سیمان و مصالح ساختمانی است.
اتیوپی به طور فعال در حال ایجاد پارکهای صنعتی و بهبود شرایط برای سرمایهگذاران خارجی است. در سالهای اخیر، این کشور سرمایهگذاریهای خارجی قابل توجهی را در صنعت نساجی و پوشاک و همچنین در کارخانههای تولیدی که محصولات خود را به کشورهای دیگر آفریقا و فراتر از آن صادر میکنند، جذب کرده است. مهم است که ذکر شود دولت همچنین در تلاش است تا زیرساختها را مدرن کند، از جمله جادهها، راه آهن و انرژی الکتریکی، تا از رشد صنعت حمایت کرده و رقابتپذیری آن را بهبود بخشد.
اتیوپی پتانسیل بالایی در زمینه انرژی، بهویژه در تولید برق آبی دارد. این کشور منابع آبی قابل توجهی دارد که به توسعه نیروگاههای برق آبی کمک میکند. یکی از شناختهشدهترین نیروگاههای برق آبی، سد "گیراز" بر روی رودخانه آبی است که یکی از بزرگترینها در آفریقا به شمار میرود. این پروژهها نقش کلیدی در تأمین انرژی کشور دارند و بخشی مهم از برنامه استراتژیک دولت برای توسعه اقتصاد محسوب میشوند.
علاوه بر این، در سالهای اخیر اتیوپی شروع به توسعه انرژی خورشیدی و بادی کرده است، از جمله به کمک سرمایهگذاریهای خارجی. با این حال، با وجود این تلاشها، کشور با چالشهای مربوط به تأمین انرژی پایدار در برخی مناطق مواجه است که توسعه کسبوکار و صنعت را در نقاط دور افتاده دشوار میکند.
اتیوپی به طور فعال در تجارت بینالمللی شرکت میکند، با این حال، تجارت خارجی آن از نظر حجم محدود باقی مانده است. صادرات کشور عمدتاً شامل محصولات کشاورزی، مانند قهوه، روغنها، شکر و همچنین نساجی و محصولات چرمی است. در سالهای اخیر، حجم صادرات محصولات صنعتی نساجی و دیگر کالاهایی که در کارخانهها تحت برنامههای دولتی صنعتیسازی تولید شدهاند، افزایش یافته است.
شرکای تجاری اصلی اتیوپی شامل کشورهای اروپا، ایالات متحده، چین و همچنین برخی کشورهای عربی هستند. محصولات کشاورزی، بهویژه قهوه، در بازار جهانی تقاضای بالایی دارد. با این حال، کشور با چالشهایی در تجارت بینالمللی، مانند صادرات ناهمگون، کیفیت پایین برخی کالاها و کمبود زیرساختها برای حملونقل مؤثر محصولات مواجه است.
در سالهای اخیر، اتیوپی بر روی تنوعبخشی به روابط تجاری خود کار کرده است و روابط اقتصادی نزدیکتری با کشورهای همسایه، مانند کنیا، سودان و جیبوتی، و همچنین با بازیگران اقتصادی جهانی مانند چین و هند برقرار کرده است. توجه ویژهای به توسعه مسیرهای تجاری و بهبود لجستیک برای افزایش قابلیتهای صادراتی اختصاص داده میشود.
سیستم مالی اتیوپی در حال توسعه است. این کشور فاقد یک بازار کامل بورس است و سیستم بانکی آن همچنان به شدت تحت نظارت دولت قرار دارد. بانک مرکزی اتیوپی بر سیاست پولی نظارت دارد و ثبات ارز را حفظ میکند که در سالهای اخیر نسبتاً پایدار بوده است.
سیستم بانکی در اتیوپی شامل چندین بانک دولتی و خصوصی است، اما دسترسی به خدمات مالی محدود است، به ویژه در مناطق روستایی. خدمات بانکی، شامل وامها و سپردهها، معمولاً برای قشر وسیعی از مردم غیرقابل دسترسی است که فرصتهای سرمایهگذاری برای کسبوکارهای کوچک و متوسط را محدود میکند. در سالهای اخیر، دولت اقداماتی برای بهبود دسترسی به خدمات بانکی انجام داده و همچنین به توسعه فناوریهای مالی مانند پرداختهای موبایلی بهمنظور افزایش شمول مالی پرداخته است.
با وجود موفقیتهای اقتصادی قابل توجه، اتیوپی با تعدادی مشکلات و چالشها مواجه است. یکی از آنها فقر است — بیش از 20% جمعیت زیر خط فقر زندگی میکنند. در کشور نرخ بیکاری بالایی وجود دارد، بهویژه در میان جوانان، و همچنین نابرابری در توزیع درآمدها وجود دارد. این مشکلات عمدتاً با دسترسی محدود به آموزش و بهداشت، و همچنین زیرساخت ناکافی برای ایجاد شغل مرتبط است.
چالش مهم دیگر تغییرات اقلیمی است. اتیوپی از خشکسالیها و سیلابهای مکرر رنج میبرد که بر کشاورزی و امنیت غذایی تأثیر میگذارد. دولت به طور فعال در حال کار بر روی سازگاری کشاورزی با شرایط اقلیمی در حال تغییر است، اما این روند هنوز هم طولانی و پرهزینه است.
علاوه بر این، اتیوپی با درگیریهای داخلی سیاسی و قومی مواجه است که همچنین تأثیر منفی بر توسعه اقتصادی دارد. اخیراً بیثباتی سیاسی و درگیریهای مسلحانه در برخی از مناطق کشور، فرآیند تحول اقتصادی و جذب سرمایهگذاریها را دشوار کرده است.
با وجود مشکلات موجود، اتیوپی به حرکت به سوی رشد اقتصادی و توسعه پایدار ادامه میدهد. در آینده، کشور قصد دارد به توسعه صنعتیسازی و همچنین بهبود زیرساختها ادامه دهد که باید به افزایش بهرهوری در بخشهای مختلف اقتصاد کمک کند.
جذب سرمایهگذاریهای خارجی، بهبود شرایط برای کسبوکارهای کوچک و متوسط، و همچنین توسعه بخش فناوری اطلاعات و اقتصاد دیجیتال میتواند عوامل کلیدی در دستیابی به رشد اقتصادی بلندمدت باشد. اتیوپی همچنین بهطور فعال بر روی گسترش روابط تجاری و بهبود شرایط برای صادرات کار میکند که به تقویت موقعیتاش در صحنه اقتصادی جهانی کمک میکند.