دانشنامه تاریخی
آلترینگ، یا Alþingi، یکی از قدیمی‌ترین پارلمان‌های فعال در جهان است. ایجاد آن در سال ۹۳۰ میلادی یک رویداد مهم در تاریخ ایسلند به حساب می‌آید و پایه‌گذار شکل‌گیری ملت ایسلند و سیستم سیاسی آن شده است. در این مقاله به بررسی دلایل ایجاد آلترینگ، ساختار و عملکردهای آن، و همچنین معنی‌ای که برای جامعه ایسلندی دارد، خواهیم پرداخت.
در قرون نهم و دهم ایسلند تحت استعمار نروژی‌ها قرار گرفت، که آنان با خود سنت‌های خود را شامل عناصر مدیریت وارد کردند. در ابتدا ایسلندی‌ها فاقد یک دولت متمرکز بودند و هر اجتماع تحت رهبری رئیسtribe خود اداره می‌شد. با افزایش جمعیت و تعداد اجتماع‌ها، نیاز به ایجاد سیستمی که بتواند به حل اختلافات بپردازد و نیروها را برای حفاظت از منافع مردم متحد کند، بوجود آمد.
به همین منظور در سال ۹۳۰ میلادی نخستین جلسه آلترینگ در دشت Þingvellir برگزار شد، جایی که نمایندگان مختلف اجتماعات می‌توانستند گرد هم آیند و مسائل مهم مربوط به کل کشور را مورد بحث قرار دهند. این مکان به‌طور تصادفی انتخاب نشده بود: در مرکز ایسلند قرار داشت و برای همه در دسترس بود. از آن زمان به بعد آلترینگ به محلی تبدیل شد که قوانین و تصمیمات مربوط به کل کشور در آن شکل می‌گرفت.
آلترینگ به عنوان نوعی گردهمایی تأسیس شد، جایی که تمام مردان آزاد می‌توانستند صحبت کنند و در اتخاذ تصمیمات مشارکت داشته باشند. هر سال به مدت دو هفته در تابستان، نمایندگان اجتماعات در دشت Þingvellir گرد هم می‌آمدند تا به تصمیمات قضات گوش دهند و مسائل مهم مربوط به حقوق، زندگی اجتماعی و سیاست داخلی را مورد بحث قرار دهند.
در ابتدا آلترینگ ساختار مشخصی نداشت. در آن هم رؤسای محلی و هم قضاتی که در مورد مسائل قضائی و قوانین تصمیم می‌گرفتند، شرکت داشتند. مهم است که گفته شود آلترینگ در مفهوم مدرن خود اختیارات قانونگذاری نداشت، اما به عنوان یک پلتفرم برای تبادل نظرات و اتخاذ تصمیمات عمل می‌کرد.
با گذشت زمان وظایف آلترینگ گسترش یافت. آلترینگ به مرکزی مهم در زندگی سیاسی و اجتماعی ایسلند تبدیل شد. در آلترینگ نه تنها مسائل قضائی مورد بحث قرار می‌گرفت بلکه مسائل جنگ و صلح، اتحادیه‌های قبیله‌ای و دیگر جنبه‌های مهم زندگی اجتماعی نیز مورد بررسی قرار می‌گرفت. تصمیمات اتخاذ شده در آلترینگ غالباً برای اجرا الزامی می‌شدند، که بر اعتبار آن می‌افزود.
علاوه بر این، آلترینگ به محلی تبدیل شد که در آن اختلافات بین اجتماعات حل می‌شد. تصمیمات اتخاذ شده بیشتر به مسائل مالکیت، اختلافات اراضی و دیگر درگیری‌ها می‌پرداخت و به حفظ نظم و توافق اجتماعی کمک می‌کرد.
آلترینگ تأثیر قابل توجهی بر شکل‌گیری هویت ایسلندی داشته است. این نهاد تبدیل به نمادی از آزادی و برابری شده که تا به امروز باقی مانده است. ایسلندی‌ها به این موضوع افتخار می‌کنند که پارلمان آنها یکی از قدیمی‌ترین‌ها در جهان است، و این به‌طور قابل توجهی هویت ملی آنها را شکل می‌دهد.
نکته مهم این است که آلترینگ پایه‌گذار توسعه نهادهای دموکراتیک در ایسلند شد. حتی پس از تبدیل به یک سلطنت و استعمار نروژ و دانمارک، سنت‌های بنیانگذاری شده توسط آلترینگ زنده ماندند و به بازگشت به استقلال ملی در سال ۱۹۴۴ کمک کردند.
آلترینگ مدرن در اوایل قرن بیستم اصلاحات شد. در سال ۱۹۰۴ نخستین خودگردانی ایسلندی تأسیس شد و در سال ۱۹۱۸ ایسلند به یک کشور مستقل تبدیل شد، هرچند که در اتحادی با دانمارک بود. در سال ۱۹۴۴ ایسلند به‌عنوان یک جمهوری مستقل اعلام شد و آلترینگ به پارلمان ملی تبدیل گردید.
امروز آلترینگ شامل ۶۳ نماینده است که به مدت چهار سال انتخاب می‌شوند. وظایف آن شامل فعالیت‌های قانونگذاری، نظارت بر دولت و بحث درباره بودجه است. آلترینگ مدرن مرکزی اصلی در زندگی سیاسی کشور است و کار آن شامل طیف وسیعی از مسائل، از اقتصاد تا محیط زیست می‌شود.
آلترینگ همچنان نقش کلیدی در زندگی ایسلند دارد. این نهاد نمایندگی گروه‌های مختلف جمعیت را تضمین می‌کند و به شهروندان اجازه می‌دهد در اتخاذ تصمیمات شرکت کنند. به واسطه تاریخ و سنت‌هایش، آلترینگ نماد دموکراسی ایسلندی و هویت ملی باقی مانده است.
با وجود تغییرات و چالش‌هایی که جامعه مدرن با آن مواجه است، آلترینگ همچنان به عنوان یک نهاد قابل اعتماد به توسعه کشور و بهبود زندگی شهروندان کمک می‌کند.
ایجاد آلترینگ یک نقطه عطف مهم در تاریخ ایسلند بود که نه تنها سیستم سیاسی را تعیین کرد بلکه به شکل‌گیری هویت ایسلندی کمک کرد. اهمیت تاریخی و نقش آن در جامعه مدرن، آلترینگ را به یکی از عناصر کلیدی فرهنگ و تاریخ ایسلند تبدیل می‌کند. با حفظ سنت‌های خود و تطبیق با شرایط مدرن، آلترینگ به خدمت به منافع مردم ایسلند و تقویت ارزش‌های دموکراتیک در کشور ادامه می‌دهد.