دانشنامه تاریخی
لبنان، با تاریخ باستانی و میراث فرهنگی غنی خود، زادگاه بسیاری از شخصیت‌های بزرگ است که نقش مهمی نه تنها در تاریخ کشور، بلکه در فرهنگ، سیاست و علم جهانی ایفا کرده‌اند. این شخصیت‌ها اثر غیرقابل‌حذفی در زندگی لبنان به جای گذاشته‌اند و همچنان الهام‌بخش نسل‌های آینده هستند. در اینجا به چند شخصیت برجسته می‌پردازیم که نام آن‌ها نماد بزرگی، مبارزه و پیشرفت لبنان شده است.
گای ژولیوس سزار — اگرچه به لحاظ نژادی لبنانی نیست، نقش مهمی در تاریخ لبنان ایفا کرده است، به‌ویژه در رابطه با گسترش رومی به شرق مدیترانه. در سال ۴۷ قبل از میلاد، او یک کمپین نظامی در منطقه، از جمله در کوه‌های لبنان برگزار کرد، جایی که با نیروهای سلطنتی باستانی ارمنستان و حاکمان محلی مواجه شد. این رویداد امپراتوری روم را در منطقه تقویت کرد و لبنان را بخشی از آن کشور بزرگ ساخت. سزار نه تنها به‌عنوان یک فرمانده بلکه به‌عنوان یک اصلاح‌گر و دولت‌مرد، که سهم او در مدیریت کشور قابل توجه بود، شناخته می‌شود.
جورجیوس یک عالم و الهیدان برجسته لبنانی بود که در قرن سوم در اطراف شهر صور به دنیا آمد. او به یکی از معروف‌ترین فیلسوفان و نویسندگان اواخر دوران باستان تبدیل شد، به‌ویژه به خاطر کار خود در حفظ و گسترش فلسفه یونانی و رومی. جورجیوس همچنین به‌طور فعال در ایجاد الهیات و فلسفه مسیحی شرکت داشت. آثار او پایه‌گذار مدارس فلسفی آینده شدند و خود جورجیوس به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین دانشمندان زمان خود شناخته شد.
فؤاد شهاب (۱۹۰۲–۱۹۷۳) — یکی از مهم‌ترین رهبران سیاسی لبنان در قرن بیستم بود که از سال ۱۹۵۸ تا ۱۹۶۴ ریاست جمهوری کشور را بر عهده داشت. دوران ریاست او با دوره‌ای از ثبات سیاسی در لبنان مرتبط است، از جمله اصلاحات در زمینه مدیریت دولتی و اجتماعی. شهاب به یک نماد همزیستی صلح‌آمیز در لبنان تبدیل شد و برای ایجاد جامعه‌ای عادلانه‌تر، جایی که گروه‌های مختلف قومی و مذهبی بتوانند به‌طور برابر زندگی کنند، مبارزه کرد. در دوران ریاست او، مجموعه‌ای از اصلاحات به منظور بهبود آموزش و بهداشت تصویب شد. او همچنین تأثیر لبنان را در جهان عرب به‌طور قابل توجهی تقویت کرد و ثباتی برای کشور در زمان‌های دشوار فراهم کرد.
میشل عون — یک نظامی و سیاست‌مدار لبنانی است که نقش مهمی در تاریخ لبنان در اواخر قرن بیستم و اوایل قرن بیست و یکم ایفا کرد. در سال ۱۹۸۸، او به‌عنوان رئیس‌جمهور لبنان منصوب شد، اما دوران او تحت تأثیر درگیری‌های داخلی و جنگ داخلی قرار گرفت. با این حال، عون به تأثیرگذاری خود بر وضعیت سیاسی کشور ادامه داد، به‌ویژه پس از بازگشت از تبعید در سال ۲۰۰۵. ریاست او که از سال ۲۰۱۶ آغاز شد، بر بهبود نهادهای دولتی و تقویت حاکمیت لبنان متمرکز بود. عون همچنین به یک شخصیت مهم در مبارزه برای استقلال کشور از مداخلات خارجی و تقویت روابط با کشورهای عرب همسایه تبدیل شد.
رفیق حریری — نخست‌وزیر پیشین لبنان است که نقش کلیدی در بازسازی کشور پس از پایان جنگ داخلی در سال ۱۹۹۰ ایفا کرد. حریری یک تاجر و کارآفرین موفق بود که منابع خود را برای ساخت و بازسازی زیرساخت‌های لبنان و جذب سرمایه‌گذاری خارجی به کار برد. دوران ریاست او (۱۹۹۲–۲۰۰۴) با تغییرات اقتصادی بزرگ، مانند خلق فرصت‌های شغلی جدید و توسعه بخش‌های مختلف اقتصاد همراه بود. با این حال، حریری همچنین هدف مناقشات سیاسی و اقتصادی جدی قرار گرفت و در سال ۲۰۰۵ در نتیجه یک حمله تروریستی کشته شد. قتل او کاتالیزوری برای انقلاب ۱۴ مارس ۲۰۰۵ شد که منجر به کناره‌گیری نیروهای سوریه از لبنان گردید.
کامیلا شموُن — اولین زنی است که در لبنان به مقام مهمی دست یافت و در سال ۱۹۵۳ به پارلمان راه پیدا کرد. او به‌عنوان یک مبارز برای حقوق زنان و فعال عدالت جنسیتی در لبنان شناخته شد. شموُن همچنین به‌طور فعال در زندگی سیاسی کشور شرکت کرده و از اصلاحات پیشرفته و آرمان‌های عدالت اجتماعی حمایت کرده است. تلاش‌های او قدم مهمی در جهت بهبود وضعیت زنان در لبنان و تأمین حقوق آن‌ها در چارچوب جامعه مدنی بود. کامیلا شموُن به‌عنوان یکی از مهم‌ترین زنان در تاریخ لبنان شناخته می‌شود و نسل‌های آینده را به مبارزه برای برابری و حقوق زنان ترغیب می‌کند.
سلیمان فرنژیه — سیاست‌مدار لبنانی است که در سال ۱۹۷۰ رئیس‌جمهور لبنان شد. او به مدت سال‌ها شخصیت مهمی بود و نقش کلیدی در دوره‌های بی‌ثباتی سیاسی و ایجاد ملت مدرن لبنان ایفا کرد. دوران او به‌عنوان زمانی برای افزایش مشارکت لبنان در روابط بین‌المللی و همچنین دوره‌ای برای اصلاحات فعال در حوزه‌های اجتماعی و سیاسی بود. فرنژیه به‌خاطر تعهد خود به استقلال لبنان و تلاش برای جلوگیری از کشور از درگیری‌های عربی و بین‌المللی معروف شد. او نقش مهمی در دوران بحران ایفا کرد، اما دوران او همچنین به ادامه مبارزات سیاسی و درگیری‌ها بین گروه‌های مختلف مذهبی و قومی مرتبط بود.
هربرت و. مایزل — یک دانشمند و تاریخ‌نگار آمریکایی است که در سال ۱۸۸۴ در لبنان به دنیا آمد. او به‌خاطر کارهای پژوهشی خود درباره تاریخ خاورمیانه، فرهنگ عرب و جنبش‌های انقلابی عرب مشهور شد. آثار او همچنان مرتبط هستند و خود مایزل به‌عنوان یک شخصیت مهم در زمینه مطالعه فرهنگ عرب و وضعیت سیاسی در لبنان و کشورهای همسایه محسوب می‌شود. او به‌طور فعال به جنبه‌های فرهنگی و اجتماعی جهان عرب پرداخت و همچنین از ادغام لبنان در جامعه فرهنگی عرب و بین‌المللی بزرگ‌تر حمایت کرد.
لبنان زادگاه بسیاری از شخصیت‌های بزرگ است که اثر قابل توجهی در تاریخ نه تنها کشور خود، بلکه در سطح جهانی به جا گذاشته‌اند. این شخصیت‌ها، مانند فؤاد شهاب، میشل عون، رفیق حریری و بسیاری دیگر، نقش مهمی در توسعه سیاسی، اجتماعی و فرهنگی لبنان ایفا کرده‌اند. لبنان گهگاه با چالش‌های داخلی و خارجی مواجه می‌شود، اما به لطف شخصیت‌های تاریخی خود، کشور همچنان هویت منحصر به‌فرد خود را حفظ کرده و به سوی شکوفایی گام برمی‌دارد. هر یک از این افراد بزرگ، بدون در نظر گرفتن زمان و شرایط، نمونه‌ای روشن از تلاش برای آینده‌ای بهتر برای لبنان بوده‌اند.