دانشنامه تاریخی
سفید زن های ارتدوکسی، که در اواخر قرن دوازدهم تأسیس شد، نقش کلیدی در تاریخ اروپا مرکزی و شرقی ایفا کرد. این سازمان شوالیه‌ای برای حفاظت از مسیحیان و ترویج مسیحیت در میان قبایل بت پرست، به ویژه در مناطق مسکونی پروس‌ها، ایجاد شد.
سفید زن های ارتدوکسی در سال 1190، در طول جنگ صلیبی سوم به وجود آمد. در ابتدا اعضای آن شوالیه‌های آلمانی بودند که به کمک مسیحیان فلسطینی می‌آمدند. اما به زودی این سازمان به مبارزه با بت پرستی در شرق اروپا روی آورد.
در سال 1226، شاهزاده لهستانی کنراد مازوویتسکی از سفید زن های ارتدوکسی خواست تا برای مبارزه با پروس‌ها که بت پرست بودند، به پروس بیایند. این آغاز یک جنگ طولانی و خونین به نام جنگ پروس بود.
سفیده زن های ارتدوکسی در طول دهه 1230 تا 1270 علیه پروس‌ها جنگیدند. در نتیجه این درگیری‌ها، بسیاری از قبایل پروس تسخیر شدند و این سرزمین به بخشی از دولت سازمان تبدیل شد.
در سال 1300، سفیده زن های ارتدوکسی مدیریت سرزمین‌های قابل توجهی در شرق اروپا را به عهده گرفتند. با تشکیل دولت پروس، این سازمان قدرت خود را تثبیت کرده و به توسعه فعال اقتصاد و فرهنگ منطقه پرداخت.
در قرن‌های چهاردهم و پانزدهم، این سازمان یک سیستم مدیریت و مالیاتی مؤثر ایجاد کرد که به توسعه تجارت و کشاورزی کمک کرد. شهرهایی مانند کنیگسبرگ (امروزه کالینینگراد) تأسیس شدند.
در طول قرن پانزدهم، سفیده زن های ارتدوکسی با اختلافات متعددی مواجه شدند، از جمله جنگ با لهستان و لیتوانی. در سال 1410، نبرد معروف گرونوالد رخ داد که در آن سازمان شکست خورد.
در سال 1525، پس از شکست‌ها و اصلاحات، بزرگ‌مستر این سازمان آلبرشت هوهنزولرن لوتریانیسم را پذیرفت و کشور سازمانی را به یک دوک‌نشین سکولار تبدیل کرد. این رویداد آغاز دورانی جدید در تاریخ پروس بود.
سفیده زن های ارتدوکسی تأثیر عمیقی بر تاریخ پروس و تمام اروپا شرقی گذاشتند. میراث آنها، از جمله آثار معماری و سنت‌های فرهنگی، همچنان بر منطقه تأثیر می‌گذارد.