دانشنامه تاریخی
عصر جدید در تاریخ سوئد از اواخر قرن هجدهم آغاز شد و در طول قرن نوزدهم و بیستم ادامه یافت. این دوره با انتقال از سلطنت مطلقه به سلطنت مشروطه و همچنین شکل‌گیری سیاست منحصر به فرد بی‌طرفی که سیاست خارجی کشور را برای دهه‌ها تعیین کرد، مشخص می‌شود. این تغییرات نتیجه ترکیبی از مبارزه داخلی برای حقوق و آزادی‌های شهروندان و همچنین عوامل سیاسی خارجی بود که خواستار بازنگری در رویکردهای سنتی به مدیریت بودند.
سلطنت مشروطه در سوئد در اوایل قرن نوزدهم شکل گرفت. رویداد مهمی که در این مسیر رخ داد، ریکسادگ سال 1809 بود که در آن قانون اساسی جدیدی تصویب شد. این سند قدرت پادشاه را محدود کرد و پایه‌های دموکراسی پارلمانی را برقرار ساخت. پادشاه تعدادی از اختیارات خود را از دست داد که منجر به ایجاد یک سیستم سیاسی دموکراتیک‌تر شد، که در آن ریکسادگ، متشکل از دو مجلس، ارگان اصلی قدرت گردید.
اصلاحات اصلی به‌منظور تضمین حقوق و آزادی‌های شهروندی و همچنین ایجاد پایه‌هایی برای توسعه احزاب سیاسی متمرکز بود. جنبه مهم این روند، معرفی اصل نمایندگی بود که به طبقات مختلف جامعه اجازه می‌دهد در فرآیند سیاسی مشارکت کنند. این تغییرات به شکل‌گیری یک جامعه مدنی فعال‌تر کمک کرد که در آن نظر مردم نقش مهمی پیدا کرد.
بی‌طرفی به بخش مهمی از سیاست خارجی سوئد تبدیل شد، به‌ویژه پس از جنگ‌های ناپلئونی. سوئد تلاش کرد از مشارکت در درگیری‌های بزرگ که اروپا را در بر می‌گرفت، اجتناب کند و سیاست بی‌طرفی را دنبال کند تا منافع خود را حفظ کند. این سیاست در سال 1814 به‌طور رسمی اعلام شد، زمانی که سوئد از جنگ‌های ناپلئونی خارج شد تا استقلال خود را حفظ کند و از پیامدهای ویرانگر جنگ دوری کند.
بی‌طرفی نه تنها امنیت کشور را تامین کرد، بلکه به عنوان پایه‌ای برای تصویر بین‌المللی آن نیز تبدیل شد. سوئد به عنوان یک صلح‌بان و میانجی در درگیری‌های بین‌المللی دیده می‌شد. این امر به کشور اجازه داد در تلاش‌های دیپلماتیک شرکت کند و روابط اقتصادی خود را با کشورهای دیگر توسعه دهد. سیاست بی‌طرفی همچنین به سوئد این امکان را داد که از دست دادن‌های مقیاس بزرگ در طول دو جنگ جهانی جلوگیری کند، که به تقویت ثبات داخلی آن کمک کرد.
عصر جدید در سوئد تنها یک دوره سیاسی بلکه یک دوره اجتماعی و اقتصادی نیز بود. در این زمان، کشور تغییرات قابل‌توجهی را در ساختار جامعه و اقتصاد تجربه کرد. انقلاب صنعتی که از میانه قرن نوزدهم آغاز شد، به رشد شهرها و تغییر روش‌های تولید سنتی منجر گردید. سوئد به یک کشور صنعتی تبدیل شد که باعث مهاجرت جمعیت به شهرها و رشد طبقه کارگر شد.
اصلاحات اجتماعی، مانند بهبود شرایط کار، معرفی سیستم‌های آموزشی و بهداشتی، به جنبه‌های مهم عصر جدید تبدیل شدند. این تغییرات به شکل‌گیری جامعه‌ای عادلانه‌تر و برابرتر کمک کرد. نقش مهمی در این فرآیند به حرکت‌های اجتماعی مختلف اختصاص داده شد که برای حقوق زنان، کارگران و سایر گروه‌های ستمدیده مبارزه کردند. فعالیت‌های اصلاح‌طلبانه در جامعه باعث افزایش فعالیت‌های مدنی و آگاهی سیاسی مردم شد.
در پایان قرن بیستم، سوئد با چالش‌های جدیدی مواجه شد، از جمله جهانی‌سازی، مهاجرت و تغییرات اقلیمی. این عوامل نیاز به بازنگری در استراتژی‌های سیاسی و اقتصادی موجود را ایجاب کرد. با وجود این، سوئد ارزش‌های اصلی خود را حفظ کرد، از جمله برابری اجتماعی، احترام به حقوق بشر و مشارکت فعال در امور بین‌المللی. بی‌طرفی و اصول انسان‌دوستی همچنان پایه سیاست خارجی سوئد را تشکیل می‌داد و به کشور اجازه می‌داد تا تصویر خود را به عنوان یک صلح‌بان در عرصه بین‌المللی حفظ کند.
عصر جدید در تاریخ سوئد که با انتقال به سلطنت مشروطه و سیاست بی‌طرفی مشخص می‌شود، اثر عمیقی بر توسعه کشور گذاشت. این تغییرات نه تنها نهادهای داخلی را تقویت کرد، بلکه به سوئد اجازه داد تا موقعیتی پایدار در عرصه بین‌المللی به‌دست آورد. اصلاحات اجتماعی و اقتصادی که در این زمان انجام شد، به ایجاد یک جامعه عادلانه و برابر کمک کرد که آماده چالش‌های عصر جدید بود. تجربه سوئدی می‌تواند الهام‌بخش کشورهای دیگر باشد که به دنبال تحول‌های دموکراتیک و توسعه پایدار هستند.