دانشنامه تاریخی
تانزانیا، واقع در شرق آفریقا، یکی از بزرگترین اقتصادهای منطقه است. با وجود چالش‌های قابل توجه، از جمله سطح بالای فقر و محدودیت‌های زیرساختی، این کشور رشد اقتصادی پایداری را نشان می‌دهد. اقتصاد تانزانیا با تنوع بخش‌ها، از جمله کشاورزی، استخراج معادن، گردشگری و تولید صنعتی شناخته می‌شود.
اقتصاد تانزانیا در سال‌های اخیر رشد متوسط تولید ناخالص داخلی (GDP) بین ۵ تا ۷ درصد در سال را نشان داده است. این کشور دارای تولید ناخالص داخلی بیش از ۷۰ میلیارد دلار آمریکا است که آن را به یکی از اقتصادهای پیشرو در جامعه شرق آفریقا تبدیل می‌کند. با این حال، سطح تولید ناخالص داخلی به ازای هر نفر همچنان پایین است و حدود ۱۲۰۰ دلار آمریکا (از نظر پاریتی قدرت خرید) برآورد می‌شود.
نرخ تورم در تانزانیا نسبتاً پایدار است و معمولاً در محدوده ۴ تا ۵ درصد نوسان دارد. با این حال، این کشور با چالش‌های جدی در زمینه بیکاری، به ویژه در میان جوانان روبرو است. براساس آمار ملی، سطح فقر بیش از ۲۵ درصد است که نیاز به اصلاحات و سرمایه‌گذاری‌های بیشتر در حوزه اجتماعی را نشان می‌دهد.
کشاورزی همچنان بخش کلیدی اقتصاد تانزانیا است و حدود ۲۵ درصد از تولید ناخالص داخلی و ۶۵ درصد از نیروی کار را به خود اختصاص می‌دهد. محصولات اصلی شامل ذرت، برنج، مانیوک، قهوه، چای و پنبه است. علاوه بر این، تانزانیا یکی از بزرگترین تولیدکنندگان فندق در جهان است.
با این حال، این بخش با مجموعه‌ای از مشکلات، از جمله کمبود بهره‌وری، روش‌های قدیمی کشاورزی و دسترسی محدود به بازارها مواجه است. دولت و سازمان‌های بین‌المللی به‌طور فعال بر روی مدرن‌سازی کشاورزی کار می‌کنند و برنامه‌هایی را برای بهبود آبیاری، افزایش دسترسی به اعتبار و توسعه زیرساخت‌ها اجرایی می‌کنند.
تانزانیا دارای ذخایر غنی از معادن، از جمله طلا، الماس، زغال سنگ و عناصر خاکی کمیاب است. استخراج طلا نقش ویژه‌ای را ایفا می‌کند و بخش مهمی از صادرات کشور را تشکیل می‌دهد. تانزانیا در میان پنج تولیدکننده بزرگ طلا در آفریقا قرار دارد.
این کشور همچنین به‌طور فعال بر روی استخراج گاز طبیعی کار می‌کند، که به یک منبع مهم انرژی و کالای صادراتی تبدیل شده است. ذخایر اصلی در سواحل و در اعماق دریا قرار دارد. استخراج معادن به ورود سرمایه‌گذاری‌های خارجی کمک می‌کند، اما باعث بروز اختلافات مرتبط با تأثیرات زیست‌محیطی و توزیع عادلانه درآمد می‌شود.
گردشگری یکی از بخش‌های در حال رشد پررونق اقتصاد تانزانیا است. جاذبه‌های طبیعی، مانند پارک‌های ملی سرنگتی، دهانه نگورونگورو و کوه کلیمانجارو، میلیون‌ها گردشگر را از نقاط مختلف جهان جذب می‌کند. درآمدهای ناشی از گردشگری بخش قابل توجهی از درآمد ارزی کشور را تشکیل می‌دهند.
با این حال، پاندمی COVID-19 تأثیر منفی بر این بخش گذاشته و تعداد گردشگران بین‌المللی و درآمدهای گردشگری را کاهش داده است. احیای این بخش نیاز به ترویج فعال کشور به عنوان یک مقصد گردشگری، بهبود زیرساخت‌ها و تسهیل فرآیندهای صدور ویزا دارد.
بخش صنعتی تانزانیا حدود ۱۰ درصد از تولید ناخالص داخلی را تشکیل می‌دهد. صنایع اصلی شامل تولید مواد غذایی، نساجی، سیمان و فرآوری چوب است. تانزانیا همچنین در حال توسعه تولید الکترونیک و سایر محصولات فناوری است، هرچند این بخش همچنان کوچک است.
صادرات این کشور شامل طلا، محصولات کشاورزی و منابع طبیعی است. شرکای تجاری اصلی شامل چین، هند، کشورهای اتحادیه اروپا و ایالات متحده آمریکا هستند. واردات شامل محصولات نفتی، ماشین‌آلات و تجهیزات است که برای مدرن‌سازی زیرساخت‌ها و تولید صنعتی ضروری هستند.
زیرساخت یکی از چالش‌های اصلی برای توسعه اقتصادی تانزانیا باقی مانده است. در حالی که در سال‌های اخیر جاده‌ها، بنادر و نیروگاه‌های بسیاری ساخته شده‌اند، این کشور همچنان با چالش‌هایی در تأمین حمل و نقل و انرژی مواجه است.
بخش انرژی از طریق استفاده از انرژی آبی، گاز طبیعی و منابع خورشیدی در حال توسعه است. افزایش ظرفیت انرژی نقش کلیدی در حمایت از رشد اقتصادی و جذب سرمایه‌گذاری‌های صنعتی ایفا می‌کند.
اقتصاد تانزانیا به‌واسطه منابع طبیعی، موقعیت استراتژیک و نیروی کار فعال خود پتانسیل بالایی دارد. با وجود چالش‌هایی چون فقر، بیکاری و محدودیت‌های زیرساختی، این کشور رشد پایداری را نشان می‌دهد. اصلاحات دولتی، حمایت شرکای بین‌المللی، و توسعه بخش‌های کلیدی می‌تواند به تانزانیا کمک کند تا به سطح جدیدی از توسعه اقتصادی دست یابد و کیفیت زندگی شهروندان خود را بهبود بخشد.