دانشنامه تاریخی
حکومت idi امین که از سال ۱۹۷۱ تا ۱۹۷۹ به طول انجامید، یکی از تراژیک‌ترین و متناقض‌ترین دوره‌های تاریخ اوگاندا بود. امین به‌وسیلهٔ یک کودتا به قدرت رسید و نخست‌وزیر میلطن اوبوه را سرنگون کرد و رژیمی برقرار کرد که با وحشی‌گری، خودسری و نقض‌های گسترده حقوق بشر شناخته می‌شود.
idi امین در سال ۱۹۲۵ در قبیلهٔ لُو زاده شد. او در ارتش بریتانیا خدمت کرد و سپس به ارتش اوگاندا پیوست. در سال ۱۹۶۲، پس از به دست آوردن استقلال، امین به عنوان فرمانده ارتش منصوب شد که به او این امکان را داد تا نفوذ خود را افزایش دهد. در ۲۵ ژانویه ۱۹۷۱، او یک کودتای موفقیت‌آمیز انجام داد و میلطن اوبوه را که در مقام ریاست‌جمهوری بود سرنگون کرد.
پس از به قدرت رسیدن، امین خود را رئیس‌جمهور و فرمانده نیروهای مسلح اعلام کرد. حکومت او با سرکوب‌های وحشیانه‌ای علیه مخالفان سیاسی، تعقیب گروه‌های قومی و همچنین کشتارهای جمعی مشخص شد. برآوردها از تعداد قربانیان بین ۱۰۰۰۰۰ تا ۵۰۰۰۰۰ نفر، به‌دلیل سرکوب‌های سیاسی متغیر است.
امین قدرت را در دستان خود متمرکز کرد و رژیم استبدادی ایجاد نمود. او احزاب مخالف را بست و رسانه‌ها را کنترل کرد، که هر گونه مخالفت را غیرممکن ساخت. علاوه بر این، او از ارتش برای خاموش کردن هرگونه اعتراض و شورش استفاده کرد و جوی از ترس و سرکوب ایجاد کرد.
یکی از جنبه‌های کلیدی سیاست امین، ملی‌سازی شرکت‌های بزرگ و زمین‌ها بود. او ملی‌سازی تمامی شرکت‌های خارجی را اعلام کرد که منجر به فرار گستردهٔ بازرگانان و کارشناسان اروپایی شد و بر اقتصاد تأثیر منفی گذاشت. این اقدامات در میان برخی از اقشار جامعه محبوب بودند، چرا که ظاهری از استقلال اقتصادی ایجاد می‌کردند، با این حال در نهایت به سقوط اقتصادی فاجعه‌بار منجر شدند.
در اواسط دههٔ ۱۹۷۰، اقتصاد کشور در بحران شدیدی قرار داشت. اوگاندا با کمبود غذا، افزایش بیکاری و هایپر اینفلاسیون روبه‌رو بود. تخریب پایه‌های اقتصادی نارضایتی جمعیت را به همراه داشت و موجب افزایش گرایش‌های مخالف شد.
سیاست خارجی امین نیز متناقض بود. او در ابتدا تلاش کرد روابطی با غرب برقرار کند، اما سپس به سمت کشورهایی که از جنبش‌های ضد استعماری حمایت می‌کردند، چرخید. او روابط دوستانه‌ای با لیبی، کوبا و دیگر کشورها برقرار کرد که موجب نگرانی غرب گردید. امین به‌طور علنی علیه امپریالیسم غربی موضع‌گیری کرد و از جنبش‌های انقلابی مختلف در آفریقا حمایت نمود.
در سال ۱۹۷۸، امین جنگی را با تانزانیا آغاز کرد که آغاز پایان او شد. این جنگ با حملهٔ نیروهای اوگاندایی به خاک تانزانیا آغاز شد. اما به‌سرعت مشخص شد که ارتش امین آمادهٔ رویارویی جدی نیست. تانزانیا با همکاری با شورشیان اوگاندایی به‌سرعت نیروهای اوگاندایی را شکست داد.
در ژانویهٔ ۱۹۷۹، نیروهای تانزانیایی وارد اوگاندا شدند که به حکومت امین پایان داد. او به تبعید فرار کرد، ابتدا به لیبی و سپس به کشورهای دیگر از جمله عربستان سعودی.
حکومت idi امین اثری عمیق بر تاریخ اوگاندا گذاشت. دورهٔ دیکتاتوری او با نقض‌های وسیع حقوق بشر، سقوط اقتصادی و انزوا بین‌المللی مشخص می‌شود. اوگاندا پس از حکومت او با مشکلات بزرگی در مسیر بازسازی مواجه بود.
پس از سقوط رژیم امین، کشور تحت رهبری یک رهبر جدید قرار گرفت، اما تبعات حکومت او همچنان برای مدت طولانی احساس می‌شد. میلیون‌ها اوگاندایی قربانی سرکوب‌ها شدند و اقتصاد کشور ویران شده بود. امین به نماد ترس و دیکتاتوری اوگاندا تبدیل شد و میراث او همچنان موضوع بحث‌های عمیق و تحقیقاتی است.
حکومت idi امین یکی از تاریک‌ترین صفحات تاریخ اوگاندا شد. با وجود وعده‌های او به استقلال اقتصادی و عدالت اجتماعی، واقعیت با سرکوب‌ها و خشونت‌ها تحریف گردید. درس‌های این دوره همچنان معتبر هستند و اهمیت حفاظت از حقوق بشر و ارزش‌های دموکراتیک را در جامعهٔ مدرن برجسته می‌کنند.