دانشنامه تاریخی
اتریش-مجارستان، که به‌طور رسمی با نام امپراتوری اتریش-مجارستان شناخته می‌شود، یک پادشاهی دوگانه بود که از سال 1867 تا 1918 وجود داشت. این دولت‌ساختار نتیجه توافقی بین امپراتوری اتریش و مجارستان بود که به هر دو طرف اجازه می‌داد خودمختاری را حفظ کنند و قدرت مرکزی را تقویت کنند. اتریش-مجارستان به بازیکن مهمی در سیاست اروپا تبدیل شد و تأثیر قابل توجهی بر توسعه اروپا مرکزی و شرقی گذاشت.
اتریش-مجارستان در پس‌زمینه تغییرات سیاسی و اجتماعی که در قرن نوزدهم در اروپا رخ می‌داد، به وجود آمد. امپراتوری اتریش، که قبلاً به‌عنوان یک پادشاهی واحد شناخته می‌شد، با جنبش‌های ملی مختلف و درخواست‌های خودمختاری از سوی مردم خود مواجه شد. در سال 1848، در این امپراتوری انقلاب‌هایی رخ داد که هرچند سرکوب شدند، نیاز به اصلاحات را نشان دادند.
رویداد کلیدی در تاریخ اتریش-مجارستان توافق 1867 بود که پادشاهی دوگانه را تأسیس کرد. طبق این توافق، امپراتوری اتریش و پادشاهی مجارستان به عنوان قسمتی برابر از یک امپراتوری شناخته شدند، که هرکدام دارای پارلمان و قوانین خود بودند. فرانز یوزف یکم امپراتور اتریش و مجارستان شد که ثبات سیاسی را تضمین کرد و ارتباطات بین دو قسمت پادشاهی را تقویت کرد.
اتریش-مجارستان از ملیت‌های زیادی متشکل بود که شامل اتریشی‌ها، مجاری‌ها، چک‌ها، اسلواک‌ها، کروات‌ها، صرب‌ها و ایتالیایی‌ها می‌شدند. هر یک از این گروه‌ها فرهنگ و زبان‌های منحصر به فرد خود را داشتند که مدیریت یک دولت چندملیتی را به چالشی دشوار تبدیل می‌کرد. قدرت مرکزی در وین بود، در حالی که بوداپست به عنوان پایتخت مجارستان خدمت می‌کرد. هر دو پایتخت نقش مهمی در زندگی سیاسی و فرهنگی کشور ایفا می‌کردند.
اتریش-مجارستان در پایان قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم رشد اقتصادی را تجربه کرد. کشور به طور فعال صنایع، کشاورزی و زیرساخت‌ها را توسعه داد. راه‌آهن‌هایی که مناطق مختلف امپراتوری را به هم متصل می‌کردند، به رشد تجارت و یکپارچگی اقتصادی کمک کردند. با این حال، توسعه نامتناسب مناطق مختلف و نابرابری اقتصادی بین مجاری‌ها و دیگر ملت‌ها موجب نارضایتی شد.
با وجود توافق 1867، اختلافات سیاسی و جنبش‌های ملی همچنان در اتریش-مجارستان وجود داشتند. در اواخر قرن نوزدهم، گروه‌های ملی مختلف، مانند چک‌ها، اسلاوها و لهستانی‌ها، شروع به درخواست نمایندگی و خودمختاری بیشتر کردند. در پاسخ به این درخواست‌ها، دولت مرکزی تلاش‌هایی برای تقویت وحدت امپراتوری انجام داد که منجر به تنش‌های بیشتر شد.
اتریش-مجارستان یکی از قدرت‌های اصلی شرکت‌کننده در جنگ جهانی اول (1914-1918) بود. درگیری پس از قتل ولیعهد اتریش، فرانز فردیناند، در سارایوو آغاز شد که به تیره شدن روابط با صربستان و در نهایت به جنگ با متحدان منجر شد. جنگ تأثیر ویرانگری بر اتریش-مجارستان گذاشت و به رکود اقتصادی و ناآرامی‌های اجتماعی انجامید.
پس از پایان جنگ جهانی اول در سال 1918، اتریش-مجارستان به چندین دولت مستقل تقسیم شد. تشدید اختلافات ملی و مشکلات اقتصادی ناشی از جنگ به سقوط پادشاهی انجامید. کشورهای جدیدی مثل چکسلواکی، مجارستان، یوگسلاوی و اتریش شکل گرفتند که نقشه اروپا مرکزی را به طور قابل توجهی تغییر داد.
علیرغم انحلال، میراث فرهنگی اتریش-مجارستان همچنان بر بسیاری از کشورهای مدرن تأثیر می‌گذارد. در معماری، موسیقی، ادبیات و علم آثار این امپراتوری پیچیده و چند ملیتی باقی مانده است. آهنگسازان برجسته‌ای مانند یوهان اشتراوس و گوستاو مالر و همچنین نویسندگانی مانند فرانز کافکا و اشتفان زوایگ ردی فراموش‌نشدنی در فرهنگ جهانی به جا گذاشتند.
اتریش-مجارستان یک دولت منحصر به فرد بود که رد پایی بارز در تاریخ اروپا مرکزی به جای گذاشت. ترکیب چندملیتی، روابط سیاسی پیچیده و دستاوردهای فرهنگی آن همچنان علاقه محققان و تاریخ‌نگاران را برانگیخته است. بررسی میراث اتریش-مجارستان به درک بهتر فرایندهای شکل‌دهنده اروپا مدرن کمک می‌کند.