دانشنامه تاریخی
تاریخ مالزی بیش از ۷۰۰۰ سال را در بر می گیرد و شامل فرهنگ ها، ادیان و سیستم های سیاسی مختلف است. این کشور که در جنوب شرق آسیا واقع شده، طی قرن ها تقاطع مسیرهای تجاری و تأثیرات فرهنگی بوده است.
نخستین سکونت در سرزمین مالزی حدود ۴۰۰۰ سال پیش از میلاد آغاز شد. یافته های باستان شناسی، مانند آثار به جا مانده در غار گوا چان تئی، نشان دهنده وجود جوامع باستانی شکارچی و گردآورنده است. با ورود به عصر آهن در حدود ۳۰۰ سال پیش از میلاد، جوامع پیچیده تری در شبه جزیره آغاز به توسعه کردند که به کشاورزی و تجارت مشغول بودند.
از اوایل میلاد، مالزی به بخشی از شبکه وسیع تجارت بین هند و چین تبدیل شد. بازرگانان هندی نه تنها کالاها، بلکه دین Buddhism و Hinduism را نیز به همراه آوردند. این ادیان تأثیر قابل توجهی بر فرهنگ و جامعه گذاشتند. در این زمان، کشورهای اولیه مانند کداح و سری ویجايا به وجود آمدند که به مراکز تجاری مهمی تبدیل شدند.
در قرن سیزدهم، اسلام در مالزی گسترش یافت، به ویژه از طریق تجارت با کشورهای عربی. اسلام توسط بازرگانان عرب و هندی و همچنین مبلغان آورده شد. تا قرن پانزدهم، اسلام به دین غالب در منطقه تبدیل شد که منجر به تأسیس بسیاری از سلاطین، مانند مالاکا، یکی از قدرتمندترین سلاطین در جنوب شرق آسیا شد.
در قرن شانزدهم، با ورود استعمارگران اروپایی، تاریخ مالزی تغییر جدیدی به خود گرفت. پرتغالی ها مالاکا را در سال ۱۵۱۱ تصرف کردند و سپس در سال ۱۶۴۱، این منطقه به هلندی ها منتقل شد. انگلستان فعالیت خود را در منطقه با تصرف پنانگ در سال ۱۷۸۶ و امضای قرارداد با سلطان کداح آغاز کرد.
تا قرن نوزدهم، بریتانیا کنترل بیشتری بر بخش اعظم مالزی با سیستم پروتکتور بدست آورد. این امر منجر به تغییرات عمده ای در اقتصاد شد، از جمله توسعه مزارع که جذب کننده بسیاری از مهاجران از چین و هند بود و جامعه چند ملیتی ایجاد کرد.
پس از جنگ جهانی دوم، زمانی که ژاپن مالزی را اشغال کرد، ساکنان محلی شروع به درک نیاز به استقلال کردند. در سال ۱۹۴۶، فدراسیون مالزی تأسیس شد که چندین ایالت مالایی را گرد هم آورد. با این حال، حرکت های محلی برای استقلال شروع به قوی شدن کردند و در سال ۱۹۵۷ مالزی استقلال خود را از بریتانیا به دست آورد.
در سال ۱۹۶۳، مالزی با سنگاپور، صباح و ساراواک یک فدراسیون تشکیل داد، هرچند که سنگاپور در سال ۱۹۶۵ از اتحاد خارج شد. این روند اتحاد پیچیده و همراه با درگیری های قومی بود، اما در نهایت منجر به ایجاد یک ملت واحد شد.
از زمان استقلال، مالزی رشد اقتصادی قابل توجهی را تجربه کرده و ثبات سیاسی را به دست آورده است. این کشور از طریق تعدادی از اصلاحات اقتصادی و نوسازی، از جمله اجرای برنامه های "مالزی ۲۰۲۰" و "سیاست اقتصادی جدید"، اقدام به کاهش نابرابری اقتصادی و بهبود کیفیت زندگی مردم کرده است.
در اوایل قرن ۲۱، مالزی به توسعه خود به عنوان یک جامعه چند قومی ادامه داد و با چالش های مرتبط با تفاوت های نژادی و مذهبی مواجه شد. در سال ۲۰۱۸، تغییرات سیاسی عمده ای رخ داد زمانی که ائتلافی که به قدرت رسید، برای نخستین بار از سال ۱۹۵۷ اصلاحاتی انجام داد که به مبارزه با فساد و بهبود فرآیندهای دموکراتیک پرداخت.
تاریخ مالزی، تاریخ یک جامعه چند فرهنگی است که تحت تأثیر فرهنگ ها و ادیان مختلف شکل گرفته است. امروز مالزی کشوری است که میراث منحصر به فرد خود را حفظ کرده و در عین حال به دنبال دستیابی به موفقیت های مدرن و تعامل جهانی است.