மடகாச்கரின் அரசியல் அமைப்பு முக்கியமான மாற்றங்களை எதிர்கொண்டுள்ளது, இது தீவின் வரலாற்று வளர்ச்சியை மட்டுமின்றி பல்வேறு பண்பாடுகள் மற்றும் அரசியல் அமைப்புகளின் பாதிப்பையும் பிரதிபலிக்கிறது. பண்டைய அரசுகள் முதல் moderne குடியரசு வரை, மடகாச்கர் பல பெரிய மாற்றங்களை அனுபவித்துள்ளது, இதிலிருந்து ஒவ்வொன்றும் நாட்டின் அரசியல் அமைப்பு இன்று உள்ளதற்கு முக்கியமான பாதிப்புகளை ஏற்படுத்தியுள்ளன. இந்த கட்டுரையில், மடகாச்கரின் அரசியல் அமைப்பின் வளர்ச்சியின் முக்கிய கட்டங்களை, பண்டைய காலத்திலிருந்து қазіргі ஜனப்படுதான் உருவாகும் வரை சுலபமாகப் பார்க்கிறோம்.
ஈரோப்பியர்கள் தீவுக்கு வருவதற்கு முன்பு பல தற்செயல் இனங்கள் பல ஆண்டுகளாக மடகாச்கரின் மேற்பரப்பில் பல அரசுகளும் அரசியல் அமைப்புகளும் உருவாக்கி நடத்திக் கொண்டிருந்தன. அதில் மிகவும் பிரபலமாக இருந்தது 15வது நூற்றாண்டில் மடகாச்கரின் மைய மேற்பரப்பில் உருவான இமெரினா ராஜ்யம். இது தீவின் அரசியல் வாழ்வில் முக்கிய பங்கு வகித்தது மற்றும் தீவுக் களங்களை மேலும் ஒன்றிணைக்க அடிப்படையாக அமைந்தது. இந்த ராஜ்யத்தில், மாலை சராசரம் அடிப்படையாகக் கொண்ட மைய கட்டமைப்பு உருவாக்கப்பட்டது.
இமெரினா ராஜ்யத்தில், நாட்டை பல நிர்வாக அலகுகளில் பிரித்து, ஒவ்வொன்றுக்கும் உள்ளூர் அரசர் தலைமை வகித்தனர். இமெரினாவின் ராஜா அல்லது ராஜினி, இந்த நிலைகளை கட்டுப்படுத்த பெரும்பாலான அதிகாரிகளை நியமிக்கிறார்கள். இந்த கட்டமைப்பு மைய அதிகாரத்தில் அதிகாரத்தை வைத்திருக்கவும், உள்ளூர் தனிமைகளை கருத்தில் கொள்ளவும் உதவியது. மன்னர்களின் அதிகாரம் முழுமையானதாக இருந்தாலும், சில கட்டத்தில் உள்ளூர் அரசிகள் முக்கியமான சுயாட்சியை வைத்திருந்தனர்.
16வது நூற்றாண்டின் தொடக்கத்தில், பிரஞ்சுகளின், ஆங்கிலத்தினரின் மற்றும் போர்ச்சுகீசியர்களின் வருகையின் பிறகு, மடகாச்கரின் அரசியல் அமைப்பில் மேற்கத்திய அரசியலின் கூறுகள் நுழைந்தன. 19வது நூற்றாண்டின் தொடக்கத்தில், மடகாச்கர் பிரிட்டனுக்கும் பிரண்சுக்கும் கீழ் வந்ததன் மூலம், தீவின் மீது அதிகாரப் போட்டியின் வளர்ச்சி ஏற்பட்டது. 1896 இல், மடகாச்கர் அதிகாரபூர்வமாக பிரஞ்சால் காலனியாக்கப்பட்டது மற்றும் நாடு பிரஞ்சின் பேரரசின் ஒரு பகுதியாக ஆகிவிட்டது.
பிரஞ்சுக் காலனிகனம் அரசியல் அதிகாரத்தின் கட்டமைப்பை முக்கியமாக மாற்றியது. பாரம்பரிய மன்னிகத்தை உட்கொள்ளாமல், பிரஞ்சுக் கட்டளை நிறுவப்பட்டது, இது உள்ளூர் நிறுவனங்களை மாற்றியது. பிரெஞ்சு அதிகாரிகள் மற்றும் இராணுவ அதிகாரிகள் அரசு நிர்வாகத்தின் அனைத்து முக்கியக் கணிப்புகளை கட்டுப்படுத்தினர், பொருளாதாரத்தை, படைகளை மற்றும் வெளிநாட்டு கொள்கையை உள்ளடக்கியது. பல உள்ளூர் தலைவர்கள் மற்றும் அரசர்கள் அவர்களின் அதிகாரத்தை இழந்தனர், சிலர் சின்னமிற்காக உள்ளதால். காலனிய நிர்வாக அமைப்பு வன்முறை மற்றும் அதிகாரமிக்கதாக இருந்தது, இது உள்ளூர் மக்களில் எதிர்ப்பை உருவாக்கியது, இது பல்வேறு விதங்களில் வீரியமயமாக இருந்தது.
இரண்டாம் உலகப் போருக்குப் பிறகு, 1940-ம் ஆண்டுகளில், மடகாச்கரில் சுதந்திரத்திற்கான உணர்வுகள் அதிகரித்தன. இந்தக் காலத்தில், கலனிய ஆட்சிக்கு எதிரான போராட்டம்த் தொடர்ச்சியாக நடைபெற்றது. உள்ளூர் தேசியவாத இயக்கங்கள், 'அமலோ' (கூட்டு குழு) போன்றவை, சுதந்திரத்தையும் அரசியல் சுதந்திரத்தையும் தேடும் முயற்சியை ஆரம்பித்தன. 1947 இல், பிரஞ்சு ஆட்சிக்கு எதிரான பெரிய எழுச்சி ஏற்பட்டது, இது அடக்கப்பட்டது எனினும், சுதந்திரத்திற்கான போராட்டத்தில் முக்கியமான கட்டமாக இருந்தது.
மடகாச்கர் தனது உரிமைகளைப் போற்றுவதில் தொடர்ந்தது, மற்றும் வன்முறை தாக்குதல்களுக்கு எதிரான எதிர்ப்புகளுக்கு மத்தியில், 1960 ஆம் ஆண்டுக்குள் நாடு பிரஞ்சில் இருந்து முழுமையான சுதந்திரத்தை பெற்றது. இந்த தருணத்தில், தீவின் அரசியல் அமைப்பு புதிய சூழ்நிலையில் பொருத்தமாக இன்று அமைந்தது. மடகாச்கர், ஒரு மையமாக அமைந்த ஜனாதிபதி குடியரசாக ஆனது, ஆனால், சட்டபூர்வமான சுதந்திரத்திற்கு மாறுபட்ட அரசியல் அமைப்பு மற்றும் ஆதிக்கம் பிரஞ்சின் தாக்கத்திற்கு தீவிரமாக சமர்பிக்கப்பட்டது.
1960ல் சுதந்திரத்தைப் பெற்றபின், மடகாச்கர், பார்லமெந்திராட்சார அமைப்புடன் கூடிய ஜனாதிபதி குடியரசாக மாறியது. மடகாச்கரின் முதல் ஜனாதிபதி, பிலிப்ப் ஜிரார், காலனி நிர்வாகத்தை மாற்றுவதற்கான புதிய அரசியல் அமைப்புக்கான அடித்தளத்தை உருவாக்கினார். இந்த காலத்தில், பொருளாதாரம், கல்வி மற்றும் சுகாதாரத்தை மேம்படுத்துவதற்கான பல சமூக மற்றும் அரசியல் நீதி செய்வுகளை அறிமுகப்படுத்தினர், தேசிய அடையாளத்தை உறுதிப்படுத்துவது என்பது முக்கியமாக இருந்தது.
ஆனால், சுதந்திரத்தின் முதல் ஆண்டுகள் சிக்கலானவை, தீவின் அரசியல் நிலை அமைதியற்றதாக இருந்தது. சில அரசியல் முறை மாற்றங்கள் மற்றும் புரடுகள் அதிகாரத்தை மாற்றுவதையோடு அல்லது இராணுவத்துக்கு மாறுவதையோடு ஏற்பட்டன. 1972ல் முதல் ஜனாதிபதி கடந்து அதற்குப் பிறகு, நாட்டின் அரசியல் வாழ்வில் புதிய கட்டம் பள்ளியில் முறை மனிதல் மற்றும் படை ஆட்சியினுடனான மாற்றங்களுக்கு கிடைத்தது. இந்த நேரத்தில், அரசியல் வாழ்க்கை கடுமையாகக் கட்டுப்படுத்தப் பட்டது மற்றும் ஜனநாயகம் அச்சுறுத்தலுக்கு உட்பட்டது.
1980 தொலைவிலும், உலகின் மற்ற பகுதிகளை உள்ளடக்கிய வன்முறைகளைச் சரி செய்த பிறகு, மடகாச்கரிலும் ஜனநாயகாக்குரிய செயல்முறை ஆரம்பித்தது. 1991 இல், பரந்த அளவிலான எதிர்ப்புகள், யுத்த ஆட்சியை வீழ்க்க ஏற்படுத்தியது மற்றும் நாடு ஜனாதிபத்திய அமைப்புகளை மீண்டும் உருவாக்குவதற்கு முதல் படிகளை எடுத்தது. 1992 இல், புதிய உடன்படிக்கை உருவாக்கப்பட்டது, இது பல்வேறு கட்சிகளின் சுதந்திர மூலமாக ஒரு குடியரசு வடிவத்தை ஏற்படுத்தியது மற்றும் குடியரசு உரிமைகளை வழங்கியது.
இன்றைய யுகத்துக்கு மடகாச்கர் ஒரு ஜனாதிபதிக்குப் பார்த்த குடியரசாக உள்ளது, அதில் ஜனாதிபதி அரசியல் அமைப்பின் முக்கிய பங்கு வகிக்கின்றார். அரச மைய அதிகாரம் மக்களின் தேர்வுக்குப் பிறகு ஜனாதிபதிக்கு நியமிக்கப்பட்டுள்ளது. நாட்டில் இரண்டு மண்டலங்கள் உள்ள பார்லமெந்து உள்ளது, இது சட்டம் செயற்ப்புக்கு பொறுப்பாக உள்ளது. அரசியல் அமைப்பு இன்னும் சவால்களை எதிர்கொள்கிறது, இதில் முழுமை இல்லாததான வரிவானம், பொருளாதார நிலை, சனி சிக்கல்கள் என்றவை உள்ளன, ஆனால் நாடு வளர்ந்து மற்றும் வீண்பழிப்பு செய்கிறது.
மடகாச்கரின் அரசியல் அமைப்பின் வளர்ச்சி என்பது சுதந்திரத்திற்கான, தன்னிலை குறித்து ஜனநாயக மாறுபாடுகளுக்கான போராட்டத்தின் வரலாறு ஆகும். பண்டைய அரசுகள், காலனி சபை மற்றும் சுதந்திரப்போர்கூட்டுக்களே, நாட்டின் அரசியல் அமைப்பு பல மாற்றங்களுக்கு ஆளாகியுள்ளது. தற்காலிக அமைப்பு பாரம்பரிய மற்றும் மேற்கோது அரசியல் மாதிரிகளை கலந்து ஒரு கலவையைக் காட்டுகிறது, இது மடகாச்கருக்கு ஆப்பிரிக்காவில் அரசாக்கத்தின் வளர்ச்சிக்கு தனிப்பட்ட எடுத்துக்காட்டாகக் கேள்வியிடுகிறது. நாட்டின் எதிர்காலம் உள்ளூரில் சவால்களை சமாளிக்கும் திறனை மற்றும் ஜனநாயக அடிப்படைகளை மேம்படுத்துவதில் சார்ந்துள்ளது, இது தொடர்ந்த முன்னேற்றத்தையும் நிலைமையையும் உறுதிப்படுத்துகிறது.