மொராக்கோக்கு நீண்ட மற்றும் சிக்கலான வரலாறு உள்ளது, இது அரசியலமைப்பில் பல மாற்றங்களை பிரதிபலிக்கிறது. நாட்டின் நிலம் பல குலங்கள் மற்றும் ராஜ்யங்களின் கட்டுப்பாட்டில் இருந்த அஃதிலிருந்து சகோதர சமய அரசியலமைப்பை உருவாக்குவதற்கான நவீன சட்டப்பூர்வ மானிய அரசு வரை, மொராக்கோ பல அரசியல் மாற்றங்களைச் சந்தித்துள்ளது. மொராக்கோ அரசியலமைப்பின் வளர்ச்சி பல வரலாற்றுக் கட்டங்களைப் பற்றியதாக உள்ளது, இதில் முதல் இஸ்லாமிய அரசுகளை உருவாக்குதல், நீண்ட காலப் பிஞ்சுகளை நிலைநிறுத்துதல் மற்றும் கடைசியாக 20 ஆம் நூற்றாண்டில் சுதந்திரம் மற்றும் சமுதாய தேசத்திற்கு செல்லும் பாதை உள்ளடக்கம்.
இஸ்லாம் பரவுவதற்குப் போகுமுன், நவீன மொராக்கோசட்டத்தில் பல அரசு மற்றும் குல கூட்டங்கள் இருந்தன. அதில் மிகப் பழமையானது மாரிட்டேனியா ராஜ்யம், இது கி.மு. IV நெறியிலிருந்து உருவாகியது, இது மொராக்கோ மற்றும் அல்ஜீரியாவின் ஒரு பகுதிக்குக் கூட்டமயமாக இருக்கிறது. பின்னர், 7-8 ம் நூற்றாண்டில் அரேபியர் மொராக்கோவைக் கைப்பற்றியதன் மூலம், நாடு வரலாற்றில் புதிய வரலாறு ஆரம்பித்தது. அரேபியர்கள் இஸ்லாமைப் கொண்டு வந்தனர், இது அரசு வளர்ச்சிக்கான அடிப்படையாக அமைந்தது.
அரேபியர் கைப்பற்றலுக்குப் பிறகு, மொராக்கோவில் ஓமேயாத், அப்பாசிட் மற்றும் பிற பல்வேறு பெரிய இஸ்லாமிய குலங்கள் உருவானன. இவை மெனக்கெடுத்த அதிகாரத்தைப் நிறுவவும் தங்களின் நிலங்களுக்கு விரிவாக்கவும் ஆரம்பித்தன, அதற்க்கேற்ப நாட்டின் நிலம் பல்வேறு உள்ளூர் காலிகாரர்கள் மற்றும் அரசுகளால் கட்டுப்படுத்தப்பட்டது. மொராக்கோ அரசியலமைப்பின் குறித்த காலத்திற்கு மைதானம் அமைந்த சூல்தான் சக்தி உறுத்தும் இயக்கமாக இருந்தது, ஆனால் உள்ளூர் அதிகாரங்கள் முக்கிய பங்கு வகித்தன.
11 ஆம் நூற்றாண்டிலிருந்து, மொராக்கோ வரலாற்றில் புதிய காலம் தொடங்குகிறது, இது குலங்களாக அடிமையாகும். அதற்க்கு முக்கியமாகத் திரும்பியது அல்-மொகாட் குலம். இந்த குலம் மாகிரிபில் இஸ்லாமைப் பரப்புவதில் முக்கிய பங்கு வகித்தது மற்றும் சூல்தான் அதிகாரத்தை உறுதிப்படுத்துவதில் முக்கிய பங்காற்றியது. அல்-மொகாட் மொராக்கோ அரசியலின் வரலாற்றில் முக்கியமான இடம் பிடித்து, ஒரு மைய அரசியல் அமைப்பை உருவாக்கியது, இதில் சூல்தான் நாட்டின் முழு பகுதியும் மற்றும் அதற்க்கேற்ப மந்திரிமன்றப் பதவிகளின் கட்டுப்பாட்டை யobei. தற்போது они стали важными культурными и религиозными реформаторами.
13 ஆம் நூற்றாண்டிலிருந்து 15 ஆம் நூற்றாண்டின் முடிவுக்குப் பிறகு, மொராக்கோவில் அல்மொரவிட்டுகள், அல்மொகாத்திகள் மற்றும் சாடிட் குலங்கள் ஆட்சி செய்தன, மற்றும் இவ் குலங்கள் கட்சிகரமாக சூல்தானுக்கு மைய அதிகாரத்தை அழிதலைவுக்கான அடிப்படையை ஏற்படுத்தின. இவ் குலங்கள் நிறைய வெளிப்புற மற்றும் உள்ளூர் அச்சுறுத்தல்களுடன் பயங்கரமாகச் சிக்கின, இருப்பினும், இவைகள் அரசியல் அமைப்புகளை மேம்படுத்துவது மற்றும் நாட்டை பொருளாதாரம் மற்றும் கலாச்சாரம் ஆகிய துறைகளில் மேம்படுத்துவது செயலில் ஈடுபட்டன.
20 ஆம் நூற்றாண்டின் தொடக்கத்தில், மொராக்கோ ஐரோப்பியக் கொள்கை ஆபத்துடன் சந்தித்தது. பிரான்ஸ், ஸ்பெயின் மற்றும் பிற ஐரோப்பிய சுதேச நாடுகள் மொராக்கோவில் தங்கள் வீழ்த்துகளை உண்டாக்கியதன் மூலம், 1912 ஆம் ஆண்டு பிரான்சிற்கு ஆதிகலையாக ஒப்பந்தம் கையெழுத்திடப்பட்டது. பிரான்சின் ஆதிகலத்தின்கீழ் மொராக்கோ தன் சுயாதீனத்தின் ஒரு பங்கு இழக்காமல், ஆனால் அதிகாரப்பூர்வமாக சூல்தான் அமைப்பை வைத்திருந்தது, இதில் அதிகாரம் சகலமாக சூல்தான் கையால் இருந்தது, ஆனால் உண்மையில் நிர்வாகம் பிரான்சு அதிகாரங்களில் இருந்தது.
இந்த காலத்தில் பிரான்சு அதிகாரங்கள் அந்நாட்டில் உள்ள ஆளுக சீற்றத்தை திறனின்றி நிர்வகிக்க புதிய அமைப்புகளை உருவாக்கத் தொடங்கின. சூல்தான் உள்ளூர் மதப்பரிபுஷ்யங்களில் தனது அதிகாரங்களை உருவாக்கமுடிந்தது, ஆனால் அரசியலின், பொருளாதாரத்தின் அல்லது வர்த்தகக் குணங்களையும் மாங்கும் தீர்மானங்களை எடுக்க முடியவில்லை. பிரான்சின் மொராக்கோவாகிய ஆதிகல், அந்த காலத்தின் நிலகதிசின் மையமரப்பாக ஒரு மைய நிர்வாக அமைப்பை உருவாக்கியது. இவர்களின் அதிகார அமைப்புகள் மிகத்துடன் பிரான்சின் கட்டுப்பாட்டிலிருந்தன, ஆனாலும் உள்ளூர் பாரம்பரியம் மற்றும் அதிகார அமைப்புகள், குறிப்பாக கிராமப்புறங்களில், இன்னும் கடுமையாகவே தொடர்ந்தன.
இரண்டாம் உலகப் போரும், 1940-50 ஆம் ஆண்டுகளில், மொராக்கோவில் சுதந்திரத்திற்காகச் செயற்பாட்டை முன்னெடுத்தது. பிரான்சிய குடியுரிமை ஆட்சி விட்டுவிடும் போராட்டம் அரசியலமைப்பில் ஆழமான மாற்றங்களை ஏற்படுத்தும் வரை வந்தது. 1956 ஆம் ஆண்டில், பிரான்சு அதிகாரங்களுடன் பேசுவதைத் தொடர்ந்து, மொராக்கோ சுதந்திரத்தைப் பெற்றது. புதிய சூல்தான் மொஹம்மது V, சுதந்திரத்திற்கான போராட்டத்தின் சின்னமாக இருந்து, அரசு மறும்செய்யவும் துவக்கப்பட்டது.
சுதந்திரத்தைப் பெறுவதற்குப் பிறகு, மொராக்கோ புதிய அரசியல் அமைப்பை உருவாக்க வேண்டியது அவசியமாக இருந்தது, இது பாரம்பரிய சூல்தான் அமைப்புடன் சுதந்திர நாடின் புதிய தேவைகளுக்கு இணக்கமாக கங்கை சென்றது. இந்த அடிவயில மைய அதிகாரத்தின் வலுப்பூட்டுவதற்கு நடவடிக்கைகள் கைமாறு கட்டப்பட்டிருந்தது, அத்துடன் சபை அமைப்பை உருவாக்குவதற்கான நடவடிக்கையும் துவங்கப்பட்டது. இருப்பினும், மன்னவின் அதிகாரம் இன்னும் தவிர்க்கப்படும், மாநிலம் முற்றிலும் ஆட்சிப்படுத்தப்பட்டதுடன் இருந்தது.
1961 ஆம் ஆண்டு, மொஹம்மது V இன் இறுதியில், அவரது மகன் ஹசன் II அதிகாரத்தில் வந்தான், அவர் மறுமாற்றம் மற்றும் அரச அவனின் அதிகாரத்தை வலுப்படுத்துங்கள். ஹசன் II குடியையும் இன்னும் அரசியல் அமைப்பை உருவாக்குவதில் மானிய அரசின் முக்கியமான பாதையை இழந்தது. அவர் அரசின் நிர்வாகத்தில் செருகிய ராஜாவுக்கான அதிகாரங்களை அதிகரிக்கும் மகத்திற்குரிய அனேகம் பெருக்கின. ஹசன் II ஒரு சட்டத்திட்டத்தை பெற்றுத் தயாரித்தார், இது சூல்தானின் அதிகாரத்தை கூறியது, இருப்பினும், தற்போதைய பல மாறுபடிகள் மற்றும் மாநில அமைப்புகள் அரசியலின் வாழ்க்கையில் முக்கியமான பங்கை வகித்தன.
1999 ஆம் ஆண்டு, ஹசன் II இன் இறுதியில், மொராக்கோ ஆட்சியாளராக மொஹம்மது VI ஆய்வுத் தெரிவினை செலுத்தினார். அவரது ஆட்சியின் தொடக்கம், அரசியலின் மற்றும் நாட்டின் மனித உரிமைகளை மேம்படுத்துவதற்கான மறுமுறைகளால் ஆரம்பமாகியது. மொஹம்மது VI, அரசியல் சுதந்திரத்தின் நோக்கத்திற்கேற்ப, பொருளாதார வளர்ச்சியை மையமாகக் கொண்ட புதிய படிகளை எடுத்தார். 2011 இல் புதிய சட்டத்திட்டம் கொண்டு வந்தது, இது ராஜாவின் சில அதிகாரத்தை கட்டுக்கதியில் கட்டுப்படுத்தியிருந்தது மற்றும் சபையின் மற்றும் பிரதமர் அதிகாரத்தில் முக்கிய பங்கு அள障பெத்தது. இருப்பினும், இம்மாறுபாடுகளுக்கு முக்கோண்கண்ட, மொராக்கோ, ஆள் வளர்ச்சியின் நடைமுறையாக சட்டப் பொதுமாணவாக உள்ளது, இது ராஜாவுடைய உள்நாட்டுக்குட்சம்பந்தமான மற்றும் வெளிநாட்டு அரசியலுக்கான பெரிதாகக் கட்டுப் பெறுகிறது.
மொராக்கோ அரசியலமைப்பின் வளர்ச்சி குல கூட்டங்களும் மற்றும் பழைய குலங்களிலிருந்து நவீன சட்டப்பூர்வ மானிய அரசுகளுக்கு மாறும் பல மாற்றங்களை எவ்வாறு சந்தித்தது என்பதை கூட்டுறவு அங்கம். இந்த வளர்ச்சியின் முக்கியமான கூறு என்றால், மொராக்கோ அரசியலாளர்கள் பாரம்பரிய நிறுவனங்களை நவீன சவால்களுக்கு ஏற்ப மாற்றுவதற்கான திறனுடன் நிறுவனத்தை பிரதிகலிக்கின்றது. அரசியல் மறுமுதலில் செலவெனும் இந்த செயல், தற்போது நம் காலத்திற்கேற்ப, மொராக்கோவை நிலையான வளர்ச்சி மற்றும் அரசியல் நிலைநிறுத்தத்திற்கு சுருக்கமாக வழிநடத்துகிறது.