கடவுள் நூலகம்
மொரோக்கோ இலக்கியம் அரபு, பெர்பர், பிரஞ்சு மற்றும் இஸ்பானிய கலாச்சார சோம்பல் உள்ள ஒரு தனித்துவமான கலவையாகும். பல நூற்றாண்டுகளாக, மொரோக்கோ எழுத்தாளர்கள், இந்த நாட்டின் வளமான வாரிசு, அதன் பல்வேறு வரலாறு மற்றும் பன்மொழி ஆகியவற்றைக் காட்டும் படைப்புகளை உருவாக்கினர். மொரோக்கோவின் இலக்கியம் தேசிய அடையாளத்தை உருவாக்குவதில் முக்கியப் பங்குகளை வகிக்கிறது மற்றும் கிழக்கு மற்றும் மேற்கு இடையே பாலமாக செயல்படுகிறது. இந்த சூழலில், பல படைப்புகள், மொரோக்கோவின் கலாச்சாரத்தின் மட்டுமல்லாமல், அரபு உலகின் புரிதலுக்காக முக்கியமானவை ஆக இருக்கின்றன.
மொரோக்கோ இலக்கியம் 7ஆம் நூற்றாண்டில் அரபு ஆக்கிரமிப்பு காலத்திலிருந்து அரபு கலாச்சாரத்தில் தகشاءமிருக்கும். இருந்தாலும், எங்கள் காலத்திற்கு வந்துள்ள பெரும்பாலான ஆரம்ப படைப்புகள் இந்தப் பகுதிக்கு முக்கியமான இலக்கிய மற்றும் அறிவியல் மொழியாக மாறிய அரபு மொழியில் உருவாக்கப்பட்டன. இப்படிப்பட்ட படைப்புகளில், கவிதை மரபுகள் மற்றும் நன்றியாச்செயலாக்க உரைகள் முக்கிய இடம் வகிக்கின்றன.
ஒரு மிக முக்கியமான ஆரம்ப இலக்கியப் படைப்பு “முக்கத்திமா” (நிலைச்சொல்) ஆகும், இது அரபு விஞ்ஞானி இப்ன் காதூனிடமிருந்து எழுதப்பட்டது. இப்ன் காதூன் துனிசியாவில் பிறந்தவர் ஆனாலும், அவரது படைப்புகள் மொரோக்கோ உள்ளிட்ட அனைத்துப் அரபு உலகிற்கு ஆழ்ந்த தாக்கத்தை ஏற்படுத்தின, அதில் அவரது வேலைகள் தற்காலிகத்திற்கான முக்கியத்துவம் வைத்திருக்கின்றன. “முக்கத்திமா” modern வரலாறு மற்றும் நாகரிகத்தைக் கட்டுப்படுத்துவது போன்ற தலைப்புகளைப் பற்றிய ஆராய்ச்சிகளுக்கு தொடக்கம் அளித்தது.
தற்காலிக மொரோக்கோ இலக்கியம் 19ஆம் நூற்றாண்டுக்குப் பின்னர் ஆரம்பமாகிறது, அப்போது நாட்டின் சமூகத்தில் முக்கியமான மாற்றங்கள் நிகழ்ந்தன, முக்கியமாக பிரான்சின் வானிவலிப்பு. இது, உள்ளக மொரோக்கோ யதிகாரணங்களை மட்டுமல்லாது, ஐரோப்பிய கலாச்சாரத்தின் தாக்கங்களை பிரதிபலிக்குமாறு உருவாக்கப்பட்ட இலக்கியத்தை உருவாக்குவதை ஊக்குவித்தது. அந்த நேரம், சமூகத்தின் விடுதலில் மற்றும் கலாச்சார எழுச்சியில் பேசும் படைப்புகள் தோன்ற ஆரம்பிக்கின்றன.
முஹம்மத் ஷுகிரிய் (1935-2003) 20ஆம் நூற்றாண்டின் மிக பிரபலமான மொரோக்கோ எழுத்தாளர்களில் ஒருவராக அடையாளம் காணப்படுகிறார். அவரது படைப்பு “வேதனை” (அரபு மொழியில் “الفرحة” — “Al-Farha”) என்பது ஒரு வாழ்க்கைப் பொதுக்கள் செயலாகும், இதில் எழுத்தாளர் தன் வளர்ச்சி, வறுமையில் வாழ்க்கை மற்றும் ஒருங்கிணைக்கப்பட்ட ஆராய்ச்சிகள் பற்றி திறந்தவையாக விவரிக்கிறார். இந்த படைப்பில் ஷுகிரி, வறுமை, சோகமாக்கல் மற்றும் இழப்பு ஆகியவை குறித்து தனது அனுபவங்களை விவாதிக்கிறார். இது மொரோக்கோ இலக்கியத்தில் இணைந்ததாகவே உள்ளது மற்றும் பன்மொழிகள், பிரஞ்சு மற்றும் ஆங்கிலம் உள்ளிட்ட மொழிகளில் மொழி மாற்றப்பட்டுள்ளது.
ஷுகிரி, தேசிய விடுதலை மற்றும் ம现代 உலகின் தற்காலிக சேவைகள் தொடர்பான மிக முக்கியமான புத்தகம் “கரவான்” என்ற நூலுக்காகவும் அறியப்படுகிறது. அவன் நகைச்சுவையின் போக்கு, மனிதர்களின் உரிமைகள் மற்றும் மரபுகளைப் பாதுகாப்பது பற்றிய மொரோக்கோ மக்கள் போராட்டத்தை அடையின்றி காட்டுகிறது.
தகரா பென் ஜெல்லூன் (1944 பிறந்தவர்) — வெளிக்கொண்ட நிர்வாகம் மற்றும் பிரஞ்சு மொழி இலக்கியத்தின் மிக அதிகம் அறியப்பட்ட எழுத்தாளர்களில் ஒருவர். பாரிய பல்கலைக்கழகங்கள், கலாச்சார சண்டைகள் மற்றும் அடையாளம் தேடும் தொடர்பான தலைப்புகளை நடைபெறுபவராக அறியப்படுகிறது. அவரது நாவல் “இந்த உடல், இந்த உடல்” (பிரஞ்சு மொழியில் “La nuit sacrée”) ஒரு மாபெரும் வெற்றியாக மாறியது மற்றும் பல மொழிகளில் மொழிமாற்றப்பட்டது.
பென் ஜெல்லூன் கிழக்கு மற்றும் மேற்கு இடையிலான உறவுகளை மிக மிக ஆரோக்கியமாக பார்க்கிறார், மேலும், உரிய இடங்களில் வாழும் மொரோக்கோவின் உள்ளங்கதைகளைப் பற்றிய சோதனைகள். அவரது படைப்புகள் சமூக நீதியும், உரிமைகளும் தொடர்பான முக்கிய பிரச்சினைகளை முன்னெடுக்குமாறு இருக்கும்.
ஃபதிமா மெர்னிசி (1940-2015) மொரோக்கோ இலக்கியத்தில் வடிவமைத்த முக்கியமான எதுவும், அந்நாட்டில் பெண்கள் குறித்து ஆராய்ச்சி செய்து வெளி வந்தால் ஊக்குவிக்கிறார். அவரது புத்தகங்கள், மொரோக்கோவில் பெண்களின் நிலைப்படுத்தல் மற்றும் பாரம்பரியத்தில் அவர்களின் இடத்தையும் ஆராய்கின்றன. “மறைந்த பெண்கள்” என்பது மிக முக்கியமாக மெர்னிசி பெண்களின் மரபு மொரோக்கோச் சமூகத்தில் மற்றும் அவர்களின் இடத்தையும் ஆராய்கின்றன.
மெர்னிசியின் வேலைகள் உலகில் பல்வேறு அரபு நாடுகளில் உள்ளவர்கள் மொரோக்கோவில் மட்டுமல்லாமல், பெரும்பாலான தேசங்களுக்கு இங்கு அழுத்தப்படும், அதில் வெளிநாட்டு பெண்கள் தொடர்பான தொலைக்காட்சிப் பகுதிகளின் மேன்மைகளையும் முக்கியமானதால் ஆகிறது.
மொரோக்கோ இலக்கியத்தின் முக்கிய தனித்துவத்தில் ஒன்று அதன் இரு மொழிவுகளாகும் — பல படைப்புகள், ஏற்கெனவே கூறியது போல, பிரஞ்சு மொழியில் எழுதப்படுகினறே, இது நாட்டின் கலாச்சார மற்றும் அறிவியல் வாழ்க்கையிலான முக்கிய பங்கு வகிக்கிறது. இந்த உண்மை, பெரும்பாலான மொரோக்கோ எழுத்தாளர்கள், சர்வதேச அரங்கத்தில் பிரபலமாகவே போவதற்கு வழிவகுக்கின்றது, குறிப்பாக பிரஞ்சு மொழி இறுங்கிய நாடுகளில்.
லியான் லெயர் — பிரஞ்சுப் போர் மற்றும் இதர நாடுகளின் படைப்புகளுக்கு புகழ்பெற்ற தன்னுடைய மொரோக்கோ எழுத்தாளர். அவரது படைப்பு “சென்னிலென்தென்று” மொரோக்கோவில் வாழும் நாளாந்த நிகழ்வுகளின் மேன்மைகளுக்கு ஒரு முக்கிய பங்கு பகிர்ந்துள்ளது. நூலில், பிரெஞ்சு சுதந்திரத்துடன் மொரோக்கோ மக்களிடையிலான உறவுகள் மற்றும் அரசியல் மற்றும் கலாச்சார மாற்றங்களுக்கு பிறகு ஒரு நாடிவரலாற்றின் முக்கியம் குறும்படமாகில் செய்கின்றது.
லெயர், 20ஆம் நூற்றாண்டில் மொரோக்கோவில் வாழ்பவர்கள், தேசிய சுதந்திரம் மற்றும் கலாச்சார அடையாளம் மீதான போராட்டத்தை உடையதாகவும் சிறிது விளைவிக்கின்றது. இவரது படைப்புகள், கிdல்தொழிலினதும், மேற்கு தலத்தடைக்கூற்றிலிருந்து உள்ள மக்களின் கலாச்சார சோதனையும் மலர் கிடைக்கின்றன.
கவிதை எப்போதும் மொரோக்கோ இலக்கியத்தில் முக்கியமான பங்குகளை வகிக்கிறது. அரபு கவிதை மரபுகள் லடிவிதுக் கிண்ணமாகும், மேலும் பல மொரோக்கோ கவிஞர்கள், சராசரி உருவத்தையே வளர்ப்பது, யுகத்திற்கே ஆகச் მნიშვნელოვான தொல்லைகளையுடையார்.
தான் மக்கள் தம்முடைய பிற ஊர்களின் கவிதைகளால் தமக்கு ஒரே எளிய வடிவம் மற்றும் மொடெல் உள்ளதால், முகத்தின்மீறும் விவாதிக்கும் மாறுபட்டமாகும்.
மொரோக்கோ இலக்கியம், நாட்டின் போல், தனித்துவமான மற்றும் பல்வழி கொண்டது. மொரோக்கோ எழுத்தாளர்களால் உருவாக்கப்பட்ட படைப்புகள், தேசிய கலாச்சாரத்தில் முக்கிய நிலையைக் கட்டுடைக்கின்றன மற்றும் பல்வேறு மொழிகள் மற்றும் மரபுகள் இவை மீது பின்வந்து போகின்றன. மொரோக்கோ இலக்கியம், இல்லாரையின் நிகழ்வுகளை மற்றும் சமூக மாற்றத்தை பிரதிபலிக்கவே இல்லாமல், இன்றைய காலத்திலும் மக்கள் எதிர்கொள்கின்ற பிரச்சினைகளை பகிர்ந்தலைக் கலந்துகொள்ளும் கருவியாக மாறுகின்றது. முஹம்மத் ஷுகிரி, தகரா பென் ஜெல்லூன் மற்றும் ஃபதிமா மெர்னிசி போன்ற நிலைப்படுத்தல் பெயர்கள், மொரோக்கோ இலக்கியத்தின் சின்னங்களாக இருப்பதோடு, உலகின் இணைய ஜாகங்கள் ஆகியவற்றின் மேன்மைகளை அடிப்படையாக மாறுகின்றன.