நைஜீரியாவில் விடுதலைக்கான போராட்டம், நாட்டின் அரசியல் மற்றும் சமூக கட்டமைப்பை வடிவமைத்த முக்கிய வரலாற்றுப் நிகழ்வாக உள்ளது. இந்த செயல்முறை 20 ஆம் நூற்றாண்டின் தொடக்கத்தில் தொடங்கப்பட்டு, 1960 ஆம் ஆண்டு நைஜீரியா பிரிட்டீஷ் காலனியின் கட்டுப்பாட்டிலிருந்து விடுதலைப்படுத்தப்பட்ட போது முடிவுக்கு வந்தது. இந்த கட்டுரை, போராட்டத்தின் முக்கிய கட்டங்களில், முக்கிய நிகழ்வுகள் மற்றும் உருவங்கள், நைஜீரியாவின் விடுதலையின் விளைவுகளை விளக்குகிறது.
நைஜீரியாவில் விடுதலைக்கான போராட்டத்தைப் புரிந்துகொள்ள, நிகழ்வுகள் பரந்த பரப்பில் மையமாகக் கொண்டு வளர்ந்த காலனிய சிந்தனைவைப் பார்க்க வேண்டியது முக்கியம். 19ஆம் நூற்றாண்டில், பிரிட்டிஷர்கள் நைஜீரியாவில் கட்டுப்பாட்டைப் பதியத் தொடங்கினர், 1914 ஆம் ஆண்டுக்குள், நாடு பிரிட்டிஷ் மண்டலத்தின் கீழ் ஒன்றாக அமைக்கப்பட்டது. காலனிய நிர்வாகம் நேரடி மற்றும் மறைமுக ஆட்சியை மேற்கொண்டது, இதனால் உள்ளூர் மக்களிடையே அக்கரிதி ஏற்பட்டு விட்டது.
அகஸ்தியப்பணி, வளங்கள் காரணமாகப் பங்கீட்டு மற்றும் உள்ளூர் மக்களின் உரிமைகள் குறைக்கப்படுவது, எதிர்க்காலக் கொள்கையை வளர்க்கும் முக்கிய காரணங்கள் ஆக இருந்தன. காலப்போக, நைஜீரிய மகர்கள், தங்களது உரிமைகள் மற்றும் விடுதலைக்காக போராடுவதற்காக அரசியல் குழுக்களில் தங்களை ஒழுங்குபடுத்தத் தொடங்கினர்.
XX நூற்றாண்டின் தொடக்கத்தில், விடுதலைக்கான போராட்டத்தை ஏற்படுத்துவதற்கான முதல் முயற்சிகள் ஆரம்பமாகின. 1920ஆம் ஆண்டுகளில் "நைஜீரியா கன்கிரஸ்" (Nigerian Congress) போன்ற அரசியல் கட்சிகள் உருவாகத் தொடங்கின, அவை தன்னாட்சி மற்றும் உள்ளூர் மக்களின் வாழ்வியல் நெருக்கடியை மேம்படுத்த அனுகுமுறைகளைத் திருப்தி அளிக்க முயற்சித்தன. எனினும், இந்தக் கட்சிகள், காலனிய நிர்வாகத்திடம் வலியெனத் தடுமாறின.
இந்த காலத்தின் குறிப்பிடத்தக்க நிகழ்வுகளில் ஒன்று 1929 ஆம் ஆண்டு நடந்த "எபெகி பெண்களின் முறைப்பாடு" ஆகும். பெண்கள் வரிகளுக்கு எதிராக மற்றும் அநியாயப் பழக்கத்துக்கு எதிராக போராடின. இந்த முறைப்பாடு உள்ளூர் மக்களின் வாழ்வியல் நிலைகளைப் பற்றிய கவனத்தை ஈர்க்க உதவியது மற்றும் விடுதலைக்காக மேலும் போராடுவதற்கான ஊக்கத்தை அளித்தது.
இரண்டாம் உலகப் போர் நைஜீரியாவின் விடுதலைக்கான பாதையில் மிக்று மையமாக இருந்தது. போர் அனுபவத்தில், பல நைஜீரியர்கள் பிரிட்டிஷ் ஆயுத படைகளில் பணியாற்றினர் மற்றும் விடுதலையும் ஜனதையையும் குறித்த புதிய கருத்துக்களுக்கு அணுகுமுறைப் பண்ணினர். இந்த புதிய கருத்துக்கள் மற்றும் பின்னணியில் அதிகரிக்கும் எதிர்க்காலப் பேரழிவு புரியாமையை ஊக்குவித்தன.
போர் முடிந்த பிறகு நைஜீரியா, சட்டப்பிரிவுகளின் புதிய காலத்திற்கு செல்ல ஆரம்பித்தது. பிரிட்டிஷ் அரசாங்கம் காலனிகள் அதிகரிக்கும் ஆதிக்கத்தை விலக்குவதにつி செய்ய வேண்டும் என்பதை உணர்ந்தது. 1946 ஆம் ஆண்டில், சட்டம் உருவாக்கப்பட்டு, சட்டமன்றச் சபைகள் நிறுவப்பட்டது மற்றும் ஒரு சில தன்னாட்சி அளிக்கப்பட்டது, ஆனால் இது முழுமையான விடுதலையின் அடிப்படையானதாக இல்லை.
போருக்குப் பிறகு, பல புதிய அரசியல் கட்சிகள் உருவாகின. 1923 ஆம் ஆண்டில் நிறுவப்பட்ட "நைஜீரியா மக்கள் கட்சி" (NNDP) மிகச் சில மக்களுக்கு பெரும் தாக்கம் அளித்தது. "தேசியக் கன்கிரஸ்" மற்றும் "ஆப்பிரிக்க அயோக்கியர்கள்" போன்ற பிற குறிப்பிடத்தக்க கட்சிகளாக மாறின. இந்தக் கட்சிகள் விடுதலைக்கான பிரச்சினைகளை மதிப்பீடு செய்ய ஆரம்பித்தன மற்றும் பல சமுதாயங்களின் பயோவியிகளைப் பிரதிநித்தித்ததாகக் காணாமல் இருந்தன.
இந்தக் கட்சியின் தலைவர்கள், நாம்தி அசிகிவெ (Nnamdi Azikiwe) மற்றும் அக்மெது பெல்லோ (Ahmadu Bello) போன்றவர்கள், விடுதலைக்கான போராட்டத்தை அடிப்படையாகக் கூட்டத்தில் கொண்டவர்கள் ஆகவுள்ளார். நைஜீரியாவின் கலாச்சார முகத்தில் மதிப்பீடு செய்யும் ஒன்றாக ஒரு தேசியத்தை உருவாகுமாறு முன்வைத்தனர்.
1950 ஆம் நாட்களில், மேம்படுத்தும் சட்டமீறுதல் மாற்றங்கள் ஏற்படுத்தப்பட்டு, நைஜீரியாவில் தன்னியக்கம் உருவாக்க வாய்ப்பு வழங்கப்பட்டது. 1954ஆம் ஆண்டில், வேலை செலவீனத்துக்கான முதலாவது சட்டமீறுதல் மாநாடு நடந்ததால், தன்னியக்கம் வளர்ச்சிக்கு வாய்ப்புகள் குறித்து விளக்கப்பட்டது. இந்த மாற்றங்கள் 1954ஆம் ஆண்டு நைஜீரியாவின் கூட்டாளிகளை உருவாக்குவதற்கு அடிப்படையாக உதவியது.
1954 மற்றும் 1958 ஆம் ஆண்டுகளில் நடைபெற்ற தேர்தல்கள் உள்ளகக் கட்சிகளுக்கு சட்டமன்றத்தில் பிரதிநிதிகள் அளிக்கத் தொடங்கின. இந்த தேர்தல்கள் விடுதலைக்கான பாதையில் முக்கியமான அடுத்தடுத்தமாக இருந்தது, உள்ளக தலைவர்கள் எதிர்வருத்திய கம்பத்தை எதிர்த்துரைக்கக்கூடியிருப்பதற்கான முக்கியமான இடங்களைப் பெற்றனர்.
இ finalmente, 1960 ஆம் ஆண்டு அக்டோபர் 1 ஆம் தேதி நைஜீரியா பிரிட்டனிடம் இருந்து விடுதலை பெற்றது. இந்த நாள் நாட்டிற்கும் அதன் மக்களுக்கும் முக்கிய வரலாற்றுப் போதுமான ஒரு நாள் ஆகும். இருப்பினும், இந்த சாதனைகள் கிடைத்தாலும், விடுதலை புதிய சவால்களை ஏற்படுத்தியது, பல சமூக கேள்விகள் மட்டுமல்லாது, பொருளாதார சிக்கல்கள் மற்றும் அரசியல் உள்கேள்விகளை உள்ளடக்கியது.
மத்திய நிர்வாகத்திற்கிடையேயான மோதல்கள் மற்றும் உள்ளூர் மக்களின் இடையே பல அரசியல் மோதல்களுக்குக் காரணமாக இருக்கிறது, 1967-1970ஆம் ஆண்டு நாயகம் பூங்கா மற்றும் விசிறி ஆகியவற்றின் பெயரால் அறியப்படும். இந்த போர், பலமல்லாது மற்றும் நினைவில் தினமும் நிலவுகிறது.
நைஜீரியாவுக்கான விடுதலைக்கான போராட்டம், பல மக்களும் அமைப்புகளும் பங்கெடுத்த நெகிழ்ந்து, அண்மைய முறைகேடுகள் பகுதிப்படுத்தும் ஒரு சிக்கலான மற்றும் சிக்கலான செயலாக உள்ளது. நைஜீரியா விடுதலை பெற்றாலும், மக்களின் மிறுதானமும் புதிய போலீசியும் இதுவரை நாட்டில் செல்வாக்கு உள்ளது. இந்த காலத்தைச் சரி பார்வையில் வைத்துக்கொள்ளும் போது, நைஜீரியாவின் இன்றைய பிரச்சினைகளின் மற்றும் வளர்ச்சி நோக்கங்கள் நிலையாக இயங்குவதற்கு கண்டுபிடிக்கலாம்.