دانشنامه تاریخی
ادبیات کره جنوبی دارای ریشه‌های تاریخی عمیق و اشکال بیان متنوعی است که به تاریخ هزار ساله این کشور مربوط می‌شود. از متون باستانی تا آثار معاصر - ادبیات کره‌ای در شرایط منحصر به فردی توسعه یافته است و فرم‌های سنتی را با تأثیر فرهنگ غربی و جهانی‌سازی ترکیب کرده است. در میان بسیاری از آثار مشهور که بر ادبیات کره‌ای و جهانی تأثیر گذاشته‌اند، می‌توان به چندین اثر اشاره کرد که برای دوره‌های مختلف تاریخ کشور نمادین شده‌اند.
ادبیات باستانی کره، با وجود محدودیت‌هایش در منابع نوشتاری، شامل آثار مهمی است که امروز به عنوان میراث ملی شناخته می‌شوند. یکی از این متون، "سامگوک ساغی" (تاریخ سه پادشاهی) است که در قرن 12 نوشته شده است. این اثر تاریخی اصلی ادبیات کره‌ای است که تاریخ سه پادشاهی - گوگوریو، باکجه و شیلا را به طور مفصل توصیف می‌کند. این متن نه تنها از نظر تاریخ ارزشمند است، بلکه منبع مهمی برای مطالعه سنت‌های ادبی اولیه در کره به شمار می‌آید. داستان‌هایی که در "سامگوک ساغی" توصیف شده‌اند، بعدها پایه‌گذار خلق بسیاری از حماسه‌ها و آثار فولکلوریک شدند.
ادبیات باستانی همچنین شامل تعداد زیادی شعر و غزل است، مانند "هانگول" (نوشته شده به حروف کره‌ای) که جنبه‌های معنوی و فرهنگی زندگی مردم را منعکس می‌کند. یکی از آثار مهم آن زمان، "چئونماون" است، مجموعه‌ای از شعرها که نقش مهمی در شکل‌گیری سنت شعری کره ایفا کرده است.
پس از پایان اشغال ژاپن در سال 1945، ادبیات کره با دوره‌ای از احیاء مواجه شد. با این حال، بسیاری از آثار این دوره رنگ و بوی تیره‌ای داشتند، زیرا تحت فشار مقامات ژاپنی، بسیاری از نویسندگان کره‌ای نتوانستند آزادانه هویت خود را بیان کنند. در این دوره، نویسندگان اغلب از آثار خود به عنوان وسیله‌ای برای مبارزه با فشار خارجی استفاده می‌کردند.
یکی از معروف‌ترین آثار دوره اشغال ژاپن رمان "سایه و نور" نوشته لی مون یون است. این اثر تا حد زیادی سنگینی زندگی کره‌ای‌ها در آن سال‌ها و مشکل از دست دادن هویت فرهنگی را منعکس می‌کند. موضوعاتی مانند میهن‌پرستی، تحقیر ملی و مبارزه برای استقلال در ادبیات آن زمان به طور جدی مطرح می‌شد. این آثار بعدها نقش کلیدی در شکل‌گیری آگاهی ملی و حمایت از ایده‌های استقلال در جامعه کره ایفا کردند.
پس از جنگ کره (1950-1953)، کره جنوبی شاهد توسعه‌ای پرجنب و جوش در ادبیات بود که به ظهور بسیاری از آثار روشن و مهم منجر شد. ادبیات کره‌ای شروع به اکتشاف موضوعات جدیدی کرد، مانند صنعتی شدن، شهرنشینی، مسائل عدالت اجتماعی و زندگی در شرایط سرکوب سیاسی سخت. یکی از این آثار، رمان "گل‌آهنی" نوشته پارک کیونگ نیون است که در دهه‌های 1960-1970 محبوب شد و به مسائل زندگی مردم عادی در شرایط جنگ و سرکوب سیاسی پرداخته است.
اما تأثیر قابل توجه‌تری بر ادبیات گذاشت، این بود که در دهه 1990، کره جنوبی وارد دوره‌ای از تحول دموکراتیک شد. با ظهور آزادی بیشتر بیان و فرهنگ، ادبیات کشور به تدریج اشکال متنوع‌تری به خود گرفت. یکی از چشم‌گیرترین نمونه‌های این گذار، رمان "مردی با کلاه قرمز" نوشته جونگ هیوک جا است که درباره نبرد شخصی فرد با سیستم، مشکلات اجتماعی و واقعیت سیاسی خاص کره جنوبی آن زمان روایت می‌کند.
یکی از مشهورترین آثار کره جنوبی که در سطح بین‌المللی نمادین شده است، رمان "گل‌های سنگی" نوشته کیم یون ها است که به بسیاری از زبان‌ها ترجمه شده و در بسیاری از کشورها پرفروش شده است. در این اثر، نویسنده به بررسی موضوعات پیچیده هویت، تعارضات فرا فرهنگی و جنگ می‌پردازد. "گل‌های سنگی" نه تنها از نظر ادبیات کره، بلکه بخشی از کانن ادبی جهانی به شمار می‌آید.
رمان "وگان" نوشته هان کان نیز به همین اندازه مهم است که جوایز ادبی زیادی را کسب کرده و پرفروش‌ترین اثر خارج از کره شده است. این اثر داستان زنی را روایت می‌کند که تصمیم به کنار گذاشتن گوشت می‌گیرد، که منجر به درگیری با جامعه و خانواده‌اش می‌شود. این اثر به مسائل هویت، معیارهای اجتماعی و آزادی انسانی می‌پردازد. "وگان" به عنوان یکی از بهترین آثار ادبیات کره در قرن 21 شناخته شده و به بسیاری از زبان‌ها ترجمه شده است که به اثر اجازه داده است تا شناخته شود.
شعر و مجسمه‌سازی کره‌ای اجزای مهمی از فرهنگ ادبی کره جنوبی هستند. پویگن، یکی از قدیمی‌ترین ژانرهای شعر کره‌ای، همچنان بر آثار ادبی معاصر تأثیر می‌گذارد. شعر با ابیات مختصر و در عین حال بیانگر خود معروف است که اغلب ارتباط نزدیک انسان را با طبیعت enfatizes می‌کند. شاعر معروف کره‌ای پاک مین گوک به عنوان مثال، با استفاده از تصویرسازی و استعاره‌ها، سنت شعری را که تجربیات روزانه و تفکرات فلسفی را منعکس می‌کند، زنده نگه داشته است.
مجسمه‌سازی و نقاشی نیز نقشی مهم در سنت ادبی کره ایفا می‌کند. بسیاری از آثار، مانند آثار لی کیونگ چون یا کیم تائه کون، هم از ادبیات و هم از مجسمه‌سازی الهام گرفته‌اند و ترکیبی از دو نوع هنر را ارائه می‌دهند. در کره جنوبی، هنر به عنوان یک فرایند مرتبط تلقی می‌شود که در آن ادبیات و اشکال دیگر خلاقیت اغلب با هم تداخل دارند و یک اثر کامل را ایجاد می‌کنند که تمام جنبه‌های فرهنگ کره را منعکس می‌کند.
ادبیات کره جنوبی مسیر طولانی را از متون باستانی تا آثار معاصر که در سطح جهانی شناخته شده‌اند، طی کرده است. در تاریخ ادبیات کره، مضامین مبارزه برای استقلال، احیای فرهنگی و تحول اجتماعی در هم تنیده شده‌اند. ادبیات معاصر کره به طور فعال در حال توسعه است و آثار جدیدی را ایجاد می‌کند که نه تنها الهام‌بخش کره‌ای‌ها بلکه خوانندگان در سراسر جهان نیز هستند. با هر اثر جدید، ادبیات کره جنوبی همچنان به تأثیرگذاری بر فرهنگ جهانی ادامه می‌دهد و سنت‌ها و نوآوری‌ها را ترکیب می‌کند که آن را در زمینه ادبیات جهانی منحصر به فرد و مهم می‌سازد.