کتسی شیهواندی، یا کتی شی هوان، اولین امپراتور چین متحد بود که از ۲۲۱ سال قبل از میلاد تا زمان مرگش در ۲۱۰ سال قبل از میلاد حکومت کرد. حکومت او تغییرات قابل توجهی در سیاست، اقتصاد و فرهنگ چین به ارمغان آورد که تأثیر بزرگی بر تاریخ آینده کشور داشت.
کتسی شیهواندی در سال ۲۵۹ قبل از میلاد در دولت کتی متولد شد. نام واقعی او کتی چنگ گونگ بود و او پسر پادشاه کتی بود. در سن جوانی، پس از مرگ پدرش، به پادشاهی رسید و حکومتش در شرایط ناپایداری و مبارزههای سیاسی میان دیگر دولتهای چینی آغاز شد.
در سال ۲۲۱ قبل از میلاد، کتسی شیهواندی فرآیند اتحاد هفت دولت متخاصم را به پایان رساند که آغاز سلسله کتی بود. او برای دستیابی به هدفش از دیپلماسی و نیروی نظامی استفاده کرد. تحت رهبری او، تقسیمبندی اداری واحدی معرفی شد که مدیریت سرزمین وسیع را به طور قابل توجهی ساده کرد.
کتسی شیهواندی اصلاحات زیادی را برای تقویت قدرت مرکزی و سادهسازی بوروکراسی انجام داد. اصلاحات کلیدی شامل:
کتسی شیهواندی پرستش شخصیتی ایجاد کرد که او را به عنوان یک حاکم الهی ترویج میداد. او فرمان داد که مقبرهای ساخته شود که بعدها به خاطر سپاهی از سفالهای رسام مشهور شد — مجموعهای بزرگ از مجسمههای سربازان که قرار بود او را در زندگی پس از مرگش محافظت کنند.
حکومت کتسی شیهواندی همچنین با سرکوبهای خشونتآمیز علیه کسانی که به قدرت او مقاومت میکردند، مشخص شد. او کتابها را سوزاند و دانشمندانی را که عقاید مختلف داشتند، اعدام کرد که نارضایتی زیادی در میان نخبگان ایجاد کرد.
کتسی شیهواندی در سال ۲۱۰ قبل از میلاد به دلیل بیماری فوت کرد و مرگ او به فروپاشی سریع سلسله کتی منجر شد. ناتوانی جانشینان او در حفظ کنترل شدید باعث شورشها شد و در سال ۲۰۶ قبل از میلاد سلسله سرنگون شد.
با وجود جنجالهای حکومتش، کتسی شیهواندی رد عمیقی در تاریخ چین به جا گذاشت. دستاوردهای او در زمینه اتحاد کشور و اصلاح سیستم حکمرانی، آغاز تاریخ طولانی چین امپراتوری را رقم زد. با این حال، شیوههای خشونتآمیز حکمرانی او یادآور این است که چگونه قدرت میتواند هم برای ساخت و هم برای تخریب استفاده شود.