دانشنامه تاریخی
تاریخ قزاقستان به هزاران سال قبل برمی‌گردد و از دوره نئولیتیک آغاز می‌شود، زمانی که قبایل باستانی در این سرزمین زندگی می‌کردند. اولین نشانه‌های فعالیت انسانی به حدود 300 هزار سال پیش بازمی‌گردد، زمانی که گروه‌های کوچنده در اینجا زندگی می‌کردند و به شکار ماموت‌ها و دیگر حیوانات مشغول بودند.
در قرن اول پیش از میلاد، دامپروران در سرزمین قزاقستان ظاهر شدند که به توسعه زندگی کوچندگی کمک کرد. قبایل کوچنده‌ای مانند سکاها، سکاها و هون‌ها نقش قابل توجهی در تاریخ این منطقه ایفا کردند و به طور فعال در تجارت و تبادل فرهنگی شرکت کردند.
در قرن‌های هفتم و هشتم، قزاقستان شاهد شکل‌گیری قان‌اوله‌های ترک بود که قبایل و ملت‌های متعددی را گرد هم آوردند. با توسعه تجارت در مسیر ابریشم بزرگ، قزاقستان به یک مرکز حمل و نقل مهم تبدیل شد که شرق و غرب را به هم متصل می‌کرد.
در قرن‌های نهم تا سیزدهم، دولت‌هایی مانند کاراخانی‌ها و خان‌نشین قپچاق در قزاقستان شکل گرفتند. این دولت‌ها به گسترش اسلام و توسعه فرهنگ شهری کمک کردند. متأسفانه، در قرن سیزدهم این منطقه مورد حمله مغول‌ها به رهبری چنگیز خان قرار گرفت که نقشه سیاسی را به طور قابل توجهی تغییر داد.
در قرن پانزدهم، خان‌نشین قزاق در سرزمین قزاقستان امروزی شکل گرفت، که به مرکز مهمی برای دولت کوچنده تبدیل شد. مؤسس این خان‌نشین، جانیبک خان نامیده می‌شود. در این دوره، ادغام قبایل مختلف تحت یک حکومت آغاز شد که به تقویت هویت ملی کمک کرد.
خان‌نشین قزاق به طور فعال با دولت‌های همسایه، مانند خان‌نشین ازبک و امپراتوری مسکو، جنگید. در اوایل قرن شانزدهم، قزاق‌ها با تهدیدی از سوی روسیه روبرو شدند که به تدریج مرزهای خود را به سمت شرق گسترش می‌داد.
در قرن‌های هجده و نوزده، قزاقستان بخشی از امپراتوری روسیه شد. فرآیند استعمار با تغییرات قابل توجهی در شیوه زندگی سنتی مردم قزاق همراه بود. روسیه به طور فعال منابع زمین را بهره‌برداری کرده و ساختارهای مدیریتی جدید را راه‌اندازی کرد.
در این زمان، چندین شورش اتفاق افتاد که شناخته‌شده‌ترین آن‌ها شورش 1916 بود که ناشی از بسیج اجباری قزاق‌ها به جبهه جنگ جهانی اول بود. این شورش به عنوان یک رویداد نمادین، نارضایتی مردم را ابراز کرد.
پس از انقلاب اکتبر 1917، قزاقستان بخشی از اتحاد جماهیر شوروی شد. در سال 1936، جمهوری قزاقستان تشکیل شد. این دوره با صنعتی‌سازی، کلکتیویزه کردن کشاورزی و سرکوب فرهنگی مشخص شد.
در طول جنگ جهانی دوم، قزاقستان به جبهه مهمی تبدیل شد که کارخانه‌های تخلیه شده و منابع کار در آنجا قرار داشتند. اما این دوره همچنین با سرکوب‌های گسترده و قحطی که جان میلیون‌ها نفر را گرفت، همراه بود.
در سال 1991، پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، قزاقستان به یک کشور مستقل تبدیل شد. تحت رهبری رئیس‌جمهور اول نصرالدین نازربایف، کشور آغاز به انجام اصلاحات در اقتصاد و سیاست کرد که به ادغام در جامعه جهانی کمک می‌کرد.
قزاقستان به عضویت سازمان‌های مختلف بین‌المللی درآمد، از جمله سازمان ملل، سازمان امنیت و همکاری اروپا و اتحادیه اقتصادی اوراسیا. کشور به طور فعال منابع طبیعی خود را توسعه داده و به تنوع اقتصادی رویکرد دارد.
قزاقستان مدرن یک کشور چند قومیتی با میراث فرهنگی غنی است. زبان اصلی قزاقی است، اما زبان روسی نیز به طور گسترده‌ای مورد استفاده قرار می‌گیرد. فرهنگ قزاق سرشار از سنت‌هایی است که شامل موسیقی، رقص و صنایع دستی می‌شود.
در سال‌های اخیر در قزاقستان شاهد افزایش علاقه به هویت ملی بوده‌ایم که خود را در احیای آداب و رسوم و زبان‌های سنتی و همچنین در توسعه ابتکارات فرهنگی نشان می‌دهد. قزاقستان به طور فعال در تبادل فرهنگی با کشورهای دیگر شرکت کرده و به دنبال تثبیت هویت منحصر به فرد خود در عرصه بین‌المللی است.