تاریخی انcyclopedia
د هند სახელმწიფتي سیستم تاریخ یو اوږد او پیچلی پروسه ده، چې د مختلفو دورو او سیاسي رژیمونو پوښښ کوي. د هند د ذیلی قاره په لومړیو تمدنونو تر جوړیدو پورې، تر اوسه ولاړ دیموکراټیک دولت سره، د هند سیاسي سیستم په پام کې نیولو سره مهم بدلونونه تجربه کړي. په دې مقاله کې به موږ د هند د عوامي نظام د پرمختګ مهم مرحلې وڅیړو، د پخوانیو وختونو نه تر اوسنیو حقیقتونو پورې.
د هند تمدن ژور ریښې لري چې د ایراني-آریایي کلتور او لومړیو ښارونو، لکه هاراپا او موهنجو-دارو پورې نښلول کیدلی شي. دا ښارونه چې شاوخوا ۲۵۰۰ کاله مخکې له میلاد راهیسې موجود وو، د سازمان او اداري مدیریت لوړ کیفیت څرګندوي.
د وخت په تیریدو سره، مختلفو سلطنتونو او امپراتورۍ لکه ماوریا او ګوپتا د دغو تمدنونو ځای ونیول. په دې بادشایتو کې چې د دینستیک سلطنت په توګه تاسیس شوي، واک د سلطانانو د لاس کې متمرکز وو، چې د کارګران او پوځي ځواکونو له لارې حکومت کولو. د دې سلطنتونو قوانین او اداري کړنې د هند د سیاسي سیستم په راتلونکي پرمختګ باندې اغیزه کړې.
د استعمار پراختیا له پیل سره، په ځانګړي توګه د ۱۸مې پیړۍ په ترڅ کې د هند د بریتانوي فتحې سره، د سیاسي سیستم کې مهم بدلونونه رامنځ ته شول. بریتانويانو خپلې اداري جوړښتونه او قانوني معیارونه معرفي کړل، چې د دودیزو مدیریت سیسټمونو د استعماریزو سیسټمونو سره بدلون ته وده ورکړه.
په دې وخت کې د آزادۍ لپاره فعال تحریک پیل شو چې مختلفو ټولنیزو طبقو ته وده ورکړه. سیاسي مشران لکه مہاتما ګاندی او جوہر لال نهرو د سیاسي حقوقو او خپلواکۍ غوښتنه وکړه. دا وخت د دیموکراټیک کولو او آزادۍ مفکورې د ظهور دور بلل کیږي.
د آزادۍ اوږدې مبارزې وروسته، هند د ۱۹۴۷ کال د اګست ۱۵مې نیټې په ورځ خپلواکي ترلاسه کړه. د ۱۹۵۰ کال قانون اساسي تصویب د دیموکراتیک دولت جوړیدو کې یوه مهمه لحظه وه. قانون اساسي هند د یوه حاکم سوشیالیستي دیموکراتیک جمهوری دولت په توګه اعلان کړه، مدني حقوق او آزادۍ تضمینوي.
د قانون اساسي سره سم، هند یوه فدرالي دولت شوه چې د چندو او مقامي حکومتونو د مختلفو کچو سره یوځای ده. دا مختلفو سیمو ته اجازه ورکوي چې د حکومت په چارو کې برخه واخلي، چې د مختلفو ټولنو د ګټو د نمایندګۍ په کار کې مرسته کوي.
د هند موجوده دولتي سیستم د دیموکراسي، د قانون حکومت او سکولرزم پر اساس ولاړ دی. سیاسي سیستم درې قواوې لري: اجرائیه، قانون سازي او قضایي. ولسمشر د دولت سرپرست دی، پداسې حال کې چې وزیر اعظم حکومت رهبري کوي.
د هند پارلمان د دوه خونو څخه جوړ دی: لوک сабها (ټیټه خونه) او راجیا سبها (لوړه خونه). دا د قدرت د توازن او موازنې سیستم تضمینوي او مختلف سیاسي ګوندونو ته د هېواد په مدیریت کې برخه اخلي.
په هند کې د ګوندونه سیستم ګڼ ګوندی دی، چې مختلفو سیاسي قوتونو ته د بیلابیلو نفوسو د ګټو استازیتوب ورکوي. انتخابات په منظم ډول ترسره کیږي، او وګړي د رأیې حق لري، چې د دیموکراسۍ ثبات زیاتوي.
سره له دې چې بریاوې شته، د هند دولتي سیستم د یو لړ ستونزو او چیلنجونو سره مخ دی. فساد، ټولنیزه نابرابري، مذهبي شخړې او د بشر حقوقو مسایل ټول د ثبات او پرمختګ لپاره جدي ګواښونه دي.
په وروستیو کلونو کې د پاپولیزم او ملت پالنې وده هم رامینځته شوې، چې ښايي د دیموکراتیکو بنسټونو لپاره ګواښونه رامنځته کړي. مګر، د هند ټولنه په فعاله توګه په سیاسي پروسه کې برخه اخلي او د بدلون لټه کې ده.
د هند د ریاست سیسټم پرمختګ یو پیچلی او څو اړخیزه پروسه ده، چې د هېواد غني تاریخ څرګندوي. د پخوانیو بادشاہیو نه تر اوسني دیموکراسي پورې، هند اوږد سفر کړی. سره له دې چې د موجوده چیلنجونه شته، د هند سیاسي سیستم د تغییراتو او ټولنیزو اړتیاو سره سم پرمختګ کوي.