கடவுள் நூலகம்
ஆப்கானிய இலக்கியம் ஆழமான பழம tradition般த்தைக் கொண்டது மற்றும் பல நூற்றாண்டு மரபுக்களால் நிறைந்துள்ளது. இது நாட்டின் கலாச்சாரம், வரலாறு மற்றும் நபர்கள் பல்வகைமை எனவற்றைப் பிரதிபலிக்கிறது. ஆப்கானிஸ்தான் தனது வரலாற்றின் பல்வேறு கட்டங்களில் எதிர்கொண்ட சிரமங்களுக்கு மத்தியில், அதன் இலக்கிய பரம்பரை வளர்ந்து காணப்படுவதும், உலகளாவிய கலாச்சாரத்தில் மின்னும் மையமாக உள்ளது. இந்தக் கட்டுரையில், ஆப்கானிஸ்தானின் இம்மேல் புகழ் பெறும் சில இலக்கியப் படைப்புகள் மற்றும் அவற்றின் ஆசிரியர்களைப் பார்வையிடப் போவோம்.
ஆப்கானிய கலாசார இலக்கியம் பெரும்பாலும் பிர Persianை மற்றும் அரபு மரபுகளில் அடிப்படைக் கொண்டுள்ளது. "ஷா நாமே" என்ற FIRDOUSI மற்றும் "குலீஸ்தான்" என்ற SAADI ஆகியவற்றைப் போல, இல்லாமல் இருந்தாலும் அவை ஆப்கானிய இலக்கியத்தின்மேல் குறிப்பிடத்தக்க தாக்கத்தை ஏற்படுத்தி உள்ளன.
கவிதைக்கு ஆப்கானிய இலக்கிய மரபில் முக்கிய இடம் உள்ளது. ரூமி மற்றும் ஹாஃபிஜ் போன்ற கவிஞர்கள் ஆப்கானியர்களிடம் பல பின்பு வரும் உருவாக்கமாக உள்ளனர். புஷ்து மற்றும் தாரி ஆகிய மொழிகளில் இணையமான கவிதை மிகவும் பிரபலமாக உள்ளது, இவை நாட்டின் முதன்மை மொழிகள் ஆகும். ஜலாலுட்டீன் ரூமிக்கு போன்ற கவிஞர்கள் ஆன்மிகத் தேடல் மற்றும் மனிதத்திறனை பிரதிநிதித்துவமாகக் கொண்டுள்ளனர்.
நவீன ஆப்கானிய இலக்கியம் 20ஆம் நூற்றாண்டில் தீவிரமாக வளர ஆரம்பித்தது, மேலும் நாடுகள் தேசிய அடையாளத்தைப் பெற ஆரம்பித்தன. 2001 ஆம் ஆண்டு தாலிபானின் ஆட்சியேற்குண்டர் வரும் போது, பல எழுத்தாளர்கள் தங்கள் கருத்துகளை சுதந்திரமாக வெளிப்படுத்தவும், தங்கள் படைப்புகளை உலகத்துடன் பகிரவும் முடிந்தது.
மிகவும் புகழ்பெற்ற நவீன ஆப்கானிய எழுத்தாளர் ஹாலெது ஹொசைனாதான். "காற்றில் ஓடியவர்" மற்றும் "அப்படி ஒரு ஆயிரம் சுடர்க்கொளியோடு" போன்ற அவரது நாவல்கள் மிகப்பெரிய அளவிலான கண்ணோட்டங்கள் மற்றும் சர்வதேச நிகர்ப்புகளைப் பெற்றுள்ளன. இந்த படைப்புகள் ஆப்கானிய மக்களின் சிக்கலான வேதனை, காதல், நண்பत्वம் மற்றும் இதழாக்கம் போன்றவற்றைக் கடந்து வரலாற்று நிகழ்வுகளை என்னவெண்ணு இருக்கும் பயன்படுத்துகின்றன.
ஹாலெது ஹொசைனியுடன், அட்டா நூர், ஒரு எழுத்தாளர் மற்றும் கவிஞர் என்பவரும் அவரது புஷ்து மொழியில் எழுதிய புகழ் பெற்ற படைப்புகளுக்கு புகழ் பெற்றது மற்றும் வாழ்க்கை பற்றி விவரிக்கும் நாவல்கள் உருவாகும் சலேஹா ஷீரின் என்ற ஆன்மிக நாடகத்தை குறிப்பிடத் தேவை, அவை இலக்கியத்தூய்மையைக் கொண்டு மோட்டோ முறையாக வைத்தது.
ஆப்கானிய இலக்கியம் கவிதை, நாவல், நாடகம் மற்றும் கட்டுரைகள் போன்ற பல்வேறு வகைகள் உள்ளன. தற்போதைய கவிதை, முன்பு குறிப்பிடப்பட்டது போல, ஆப்கானியர்களுக்கு மிகவும் பிடித்த வகைகளில் ஒன்று, இது பொதுவான மற்றும் அரசியல் கருத்துக்களை வெளிப்படுத்துவதற்கு அடிக்கடி பயன்படுத்தப்படுகிறது.
கட்டுரைகள் மற்றும் இலக்கிய விமர்சனமும் ஆப்கானிய இலக்கியத்தின் வளர்ச்சியில் முக்கிய பங்கு வகிக்கின்றன. பல ஆசிரியர்கள் சமூக மற்றும் அரசியல் கேள்விகளைக் கொண்ட கட்டுரைகளைப் பயன்படுத்துவார்கள், கலாச்சார அடையாளத்தைக் பேசுவதற்கும் உதவுகின்றன. இந்தச் சில படைப்புகளால், இலக்கியம் உருவாக்கும் சூழ்நிலையை சிறிது புரிந்துகொள்ள உதவுகின்றனர்.
ஆப்கானிய இலக்கியம் நாட்டின் கலாச்சாரத்திற்கும் மரபுகளுக்கும் பின்னிலை வேகம் செய்யும். ஆப்கானியர்கள் யாரேனும் மற்றவர்களின் வரலாற்று மற்றும் அடையாளங்களைப் பாதுகாக்க литературான ஏறிட்டுப் போராட்டம் செய்கின்றனர். இலக்கியப் படைப்புகள் ஊழிய நாள் நெறி, மரபுகள் மற்றும் ஊடகம் என்பவற்றைக்கொண்டுள்ளது, இது ஆப்கானிய கலாச்சாரத்தின் தனிச்சிறப்பு பாதுகாக்க உதவுகிறது.
மூலக்கூறு மக்களின் கட்டுரை ஆப்கானிய இலக்கிய மரபில் தனிப்பட்ட இடம் வகிக்கிறது. கதைகள் மற்றும் பாடல்களுக்கு தலைமுறை தலைமுறை மாறி செல்கின்றன, கலாச்சார வரலாற்றை வளரும் எடைச் சேதமாகக் கொண்டுள்ளது. இந்த படைப்புகள் அடிக்கடி வழிகாட்டும் வாசகத்துகளையும் அவற்றின் வாழ்க்கையையும் மற்றும் மக்கள் அடையாளங்களையும் மாற்றவதாக வடிவமைக்கவேண்டும்.
ஆப்கானிய இலக்கியம் ஆன்மிக சிக்கல்கள் மற்றும் ஆன்மிகத்திறனை பிரதிபலிக்கிறது. கலாச்சார மற்றும் நவீன படைப்புகள், இலக்கியம் கலாச்சார மற்றும் வரலாற்றை வடிவமைத்து வழிகாட்டும் ஒரு பெரும் கருவியாக அமைகிறது. சர்வதேச திடப்படுகையோடு, ஆப்கானிய எழுத்தாளர்கள் சேர்க்கும் முன்னணி அடியில் உருவாகின்ற பாதுகாப்புத்தும் இருக்கிறது.