ஆப்கானிஸ்தான் என்பது மூன்று நூற்றாண்டுகளாக சிக்கலான மற்றும் செழிவான வரலாற்றைக் கொண்ட நாடாகும், இது பல்வேறு முக்கிய ஆளுமைகளை நயமொழியூட்டியுள்ளது. இவை வரலாற்றுச் சட்டைகள் தங்கள் நாடின் வளர்ச்சிக்கு, அதன் கலாசாரத்திற்கும், அரசியலுக்கும் மற்றும் விஞ்ஞானத்திற்குமாக முக்கியமான பங்குகளை ஆற்றியுள்ளனர். இந்தக் கட்டுரையில் ஆப்கானிஸ்தானின் பிரபலமான வரலாற்றுச் சட்டைகள், அவர்கள் செல்வாக்கு மற்றும் இதற்கான தேவைகள் குறித்து ஆராயப்படுகிறது.
அலெக்சாண்டர் magnus என்றால் அலெக்சாண்டர் மேக்கிடோனியே என்றும் அழைக்கப்படும், இவர் கிராமிய ஏ.சி. 4 ஆம் நூற்றாண்டில் ஆப்கானிஸ்தானின் வரலாற்றில் முக்கியமான பங்கு வகித்தார். அவரதுச் சீர்திருத்த போராட்டத்தின் போது, அவர் அப்போது பாரசீக பேரரசின் ஒரு பகுதியான பகுதியை நுழைந்தார். அலெக்சாண்டர் பல நகரங்களை ஏற்படுத்தினார், அதில் பாக்திரம் ஆகியவை முக்கிய கலாச்சார மையமாக மாறின. இவர் ஆப்கானி கலாச்சாரத்தில் மற்றும் அரசியலிலும் பல நூற்றாண்டுகள் இடையேப் பட்டமாகத் தொலைந்திருந்தார், ஏனெனில் அவர் கிரேக்க மற்றும் கிழக்கு கலாச்சாரங்களின் சேர்க்கையை ஊக்குவித்தார்.
ஸகீர் ஷா, ஆப்கானிஸ்தானின் கடைசி அரசன், 1933 முதல் 1973 வரையில் ஆட்சி செய்தார், அவர் நாடின் வரலாற்றில் முக்கியமான ஆளுமையாக அமெரிக்காவின் சமுதாயத்தை மேம்படுத்த முயன்றார். அவரது ஆட்சியில் ஆப்கானிஸ்தானை முற Modern தேவைப்பட்டதும், மேற்கத்திய நாடுகளுடன் நல்ல உறவுகளை நிலைநாட்டவும் முயன்றார். ஸகீர் ஷா கல்வி, சுகாதாரம் மற்றும் கட்டமைப்பு ஆகிய துறைகளில் பல சீர்திருத்தங்களை ஆரம்பித்தார், இதன் மூலம் நாட்டினைப் புதுமையான உலகத்திற்கு கொண்டு வர முயன்றார். ஆனால் அவரது ஆட்சியும் இதர தீமை மற்றும் அரசியல் பிரச்சினைகளில் சிக்கியது, இதுவே அவரது கட்டுப்பாட்டுக்கு முடிவு பெற்றது.
அமினுல்லா கான், 20 ஆம் நூற்றாண்டின் ஆரம்பத்தில் ஆட்சி செய்தார், இவர் 1919 ஆம் ஆண்டில் ஆப்கானிஸ்தானின் ஐக்கிய அரசாங்கத்திற்கு உட்பட்ட முதல் அரசனாக இருக்கிறார்கள். அவர் சமுதாயத்தை புதுமைப்படுத்தி, சமய தலைவர்களின் வாய்ப்புகளைத் தகர்க்கும் சீர்திருத்தங்களை மேற்கொண்டார். ஆனால், அவரது சீர்திருத்தங்கள் சமூகத்தில் பிரச்சினைகளை உருவாக்கி, அவருடைய ஆட்சியினை அழிக்கவும் இளைஞர்கள் எதிர்க்க உதவியதும், அவர் நுழைந்தது விமோசனம் வந்தது. எனினும், அமினுல்லா கான் நாட்டின் வரலாற்றில் முக்கியமான பங்கை ஆற்றியுள்ளார்.
மொஹம்மது தாரை, 17 ஆம் நூற்றாண்டில் வாழ்ந்த ஈமாதாரியான ஆப்கானிய வல்லுனரும் தத்துவவியலாளருமானவர், அவர் அறிவியல் மற்றும் இலக்கியத்திற்கான முக்கிய பங்கு வகித்தார், குறிப்பாக ஜோற்றியல் மற்றும் கணிதத் துறையில். அவரது படைப்புகள் ஆப்கானிஸ்தானிலும் அதன் வெளியிலும் ஆய்வாளர்களைப் பாதித்தது. மொஹம்மது தாரை ஆப்கானிஸ்தானின் அறிவியல் அடையாளத்திற்கான அடையாளமாகவும் எதிர்கால தலைமுறைகளுக்குப் பெரிதும் ஆதரிக்கும் ஒருவர் என மதிக்கப்படுகிறார்.
ஈசக் பெக், துர்க்மென் கான் என அழைக்கப்படுகிறார், இவர் சுதந்திரத்திற்காகக் குறைப்பிள்ளை வாழ்க்கையில் முக்கிய பங்கு வகித்தார், வெளிநாட்டு வெளிக்கொல்ல செய்வதற்கான எதிர்ப்பில் 20 ஆம் நூற்றாண்டின் ஆரம்பத்தில் ஆப்கானிய திரண்டுகொண்டு, அவர் துர்க்மென் முன்பு தலைவராக இருந்தார். அவரது தலைமை மற்றும் வேட்கைப் பங்களிப்பு பல ஆப்கானியர்களை ஊக்குவித்தது மற்றும் தேசிய ஒருங்குறியின் அடையாளமாக மாறியது.
ரபிந்தர்நாத் தாகூர் இந்திய ஒரு கவிஞருடன், இலக்கியம் மேல் நோக்க முடியாது, அவரின் படைப்புகள் ஆப்கானிஸ்தானின் கலாச்சாரத்திற்கும் இலக்கியத்திற்கும் பாதிப்பு ஏற்படுத்தியது. தாகூர் மைய ஆசியாவில் பல இடங்களில் பயணம் செய்துள்ளார், ஆப்கானிஸ்கானின் அடிப்படை உதவலாக மெம் வேலைகளை, "கீதாஞ்சலி" போன்றவற்றால் ஆப்கானியக் கலைஞர்களுக்கு ஊக்கம் அளிக்கவும், இரு நாடுகளைத் தெளிவாகச் செய்யவும் தெரியும்.
அஹ்மத் ஷா துரைனி, தற்போது ஆதரவு நாடு என்ற அரசின் நிறுவனம், 18 ஆம் நூற்றாண்டில் பல வகையான பழம்பொருள்களின் ஒருங்கிணைக்கில் முக்கிய பங்கு வகித்தார். இவர் துயரிய மற்றும் அரசு நிலைமை தொடர்பாக வளர்ந்த, 1747 இல் தலைமையிலான முதல் அரசனாக மாற அவர் 1772 ஆம் ஆண்டில் ஆட்சி செய்தார். அவரது ஆட்சியில் கொடுக்கப்பட்டு, மற்றும் அடிக்கடி கட்டமைப்புத் துறைகளின் வளர்ச்சி ஆகியவற்றை மையமாக்கினார், இதனால் அவர் ஆப்கானிஸ்தானின் வரலாற்றில் மிகுந்த மதிக்கும் ஆட்சியாளராய் உருவானார்.
ஆப்கானிஸ்தானின் வரலாற்றுச் சட்டைகள் அவற்றின் நாணயம் அட்ர்ளன இசைக்கும், நாட்டு கலாச்சாரம், அரசியல், மற்றும் வகுப்பில் ஆற்றல்படுத்துவதன் மூலம். இவர்களின் சாதனைகள் மற்றும் கருத்துக்கள் இன்று ஆப்கானியர்களை ஊக்குவிக்கின்றன, இது சரித்திரத்தின் பெருமை அனுபவத்தை எடுத்து நோக்கிக் கொள்ள அழைத்துள்ளது, மேலும் இன்னும் மின்னும் அனுபவங்களை எடுத்து வருகிறது. ஆப்கானியின் வரலாற்றுச் சட்டையைப் பரிசீலிக்கும் போது, அதன் தற்போதைய நிலையும் கனியும் செலவு மாறுபாடுகளையும் மிகுந்த மதிப்பிடுகிறது.