கடவுள் நூலகம்
1954 முதல் 1962 வரை நடைபெற்ற அல்ஜீரின் சுதந்திரக்கோரி, ஆப்பிரிக்காவின் வரலாற்றில் மிக முக்கியமான மற்றும் தீர்மானமாக்கும் மோதல்களில் ஒன்றாக அமைந்தது. இது 1830 இல் ஆரம்பமான பிரெஞ்சின் பிற்படுத்தியை அடிப்படையாகக் கொண்டது. அல்ஜீரியர்கள் வெளிநாட்டின் இராச்சியத்திலிருந்து விடுதலை பெறவும், அடிப்படை உரிமைகளை பெறவும் முயன்றனர். இந்த மோதல், மக்கள் கொலை, சிறையில் அடிதல் மற்றும் பாரிய அடிப்படை சுருக்கங்களை இணைந்தது, இது குறிப்பிடத்தக்க மனிதக் கடிதங்களை மற்றும் அழிவுகளை ஏற்படுத்தியது. 1962 இல் அல்ஜீர் சுதந்திரத்தை பெற்றதும், அதன் விளைவுகள் இன்னும் உணரப்படுகின்றன.
1830 இல் பிரெஞ்சுகள் அல்ஜீரை வெல்வதற்குப் பிறகு, அந்த நாடு ஒரு வர்த்தகமாக மாறியது, மற்றும் உள்ளூர் மக்கள் வெளிநாட்டு ஆட்சிக்கு கீழ்ப்படிய நேர்ந்தனர். இந்த வர்த்தக ஆட்சி, வளங்களுக்கான கடுமையான நிலைபேறு, அறிவியல் Assimilation மற்றும் அல்ஜீரியர்களின் உரிமைகளை கட்டுபடுத்துவதால் விளைவிக்கப்பட்டது. காலக்கட்டத்தில் நாட்டில் உள்ள பாச்சைகள் அதிகரிக்க வாய்ப்பு கிடைத்தது, மற்றும் 1940 களளில் பல அல்ஜீரியர்கள் சுதந்திரம் பெற வேண்டும் என்பது வாழ்க்கைதிரையாக உணர்ந்தனர்.
பிரெஞ்சின் ஆட்சி ஆட்சியின் கிழத்திலும் மட்டுமல்ல, இதனால் கலாச்சார மற்றும் சமூகத்திலும் படக்கூட உள்ளது. பிரெஞ்சின் எலிட்ட்கள் தங்களின் பழக்கவழக்கங்கள் மற்றும் மொழியைக் உள்ளூர் மக்களுக்கு கட்டாயமாக்குவதற்கு முயற்சிக்கின்றனர், இது உள்ளூர் மக்களிடையே எதிர்ப்பும் போராட்டங்களும் உண்டாக்கியது. தேசியவாத இயக்கங்கள் உருவாகத் தொடங்கி, 1950 களில் அவை சிறந்த அத்துடன் அமைப்பாக ஆனது.
1954 நவம்பர் 1 அன்று, தேசிய விடுதலை இராணுவம் (ALN) அறிவிக்கப்பெற்றதும், சுதந்திரக்கான вооруженное போராட்டம் ஆரம்பித்தது, இது தேசிய விடுதலை முன்னணி (FLN) யின் அடிப்படையில் செயல்படுகிறது. இந்தத் தேதி சுதந்திரக்கோரி போரின் ஆரம்பமாகக் கருதப்படுகிறது. பிரெஞ்சு படையில்களை மற்றும் போலீசாரின் நிலையங்களில் ஆரம்பமான முதல் தாக்குதல்கள் இந்த நீண்ட கால மோதலின் ஆரம்பத்திற்கான அடிப்படை வெளியுறைகவின் சாட்சி.
அல்ஜீரியர்களின் தீர்மானத்தை பழுவையாடாத பிரெஞ்சு அரசு, இந்த நடவடிக்கைக்கு கடுமையான அடைக்கலம் செய்தது. படை மற்றும் போலீசார் வெளியாக வெளியானவர்கள், விடுதலைவாதிகளின் ஆதரவை செய்ததாக சந்தேகிக்கப்பட்டவர்களுக்கு விரோதமாக பெருந்தொகுப்பாக கைது, படுகொலை மற்றும் மடிகவலை நடத்தியது. தோல்விகளின் குற்றம் என்றால், வசதி என்றால், போராட்ட நிலைகளை மேலும் பலப்படுத்தியது.
1950 களளின் முடிவில், சுதந்திரக்கோரி உலக சமுதாயத்தின் கவனத்தை ஈர்த்தது. அண்மையில் வெளிநாடுகள், விருத்திகளை ஆதரிக்கும் சுதந்திரவாதியை ஆதரிக்க ஆரம்பிக்கின்றன. 1958 இல் டுனிசியாவில் நடைபெற்ற சர்வதேச மாநாட்டில், அல்ஜீரின் போராட்டத்திற்கு ஆதரவு தொடர்பான உடன்படிக்கையை கையொப்பமிட்டு விட்டனர். இது மோதலின் அநேகத்தினைப் பெருக்குதல் சாட்சியமாகவும் அமையும்.
அல்ஜீரில், இந்த மோதல் பெரிய துன்பங்களை மற்றும் அழிவுகளை ஏற்றுக்கொண்டது. பல மில்லியன் மக்கள் அகதிகளாக மாறின, பல கிராமங்கள் அழிக்கப்பட்டது, மற்றும் நாட்டின் அடிப்படை அடிப்படைகள் கிட்டத்தட்ட அழிக்கப்பட்டது. போரின் சூழலில், அல்ஜீரிய நாட்டின் தேசிய அடையாளம் உருவாகத் தொடங்கியது, இது மக்களுக்கான சங்கமமும் பங்கு வகித்தது.
சர்வதேச அரங்கில், நிலை நிலையாகவும் போராட்டம் ஆரம்பமாகியது. பிரன்சு அல்ஜீரில் கொண்ட தாக்குதலுக்கு எதிர்ப்பு அட்வான்ச்களால் கடுமையான விமர்சனத்தின் இதனால், அதன் சர்வதேச தெலைபாத்தின் மேல் தாக்கம் கழித்தது. ஐக்கிய நாடுகள் மற்றும் மற்ற சர்வதேச அமைப்புகள் மனித உரிமைகள் மற்றும் கலோனை அடைக்க சுதந்திரத்தை முக்கிய முன்னடைவோீர் நிலை போட்டு விவாதத்தை ஆரம்பித்தது. அதே சுவையில், டுனிச் மற்றும் மராக்கோ போன்ற நண்பின் நாடுகள், விடுதலைக்கு உதவியது.
1961 இல், போரின் நடவடிக்கைகள் வெகுஜனமாக இருந்தது. பிரெஞ்சு, இந்த போரில் பரிசு பெற முடியாது என்பதை உணர்ந்தது. பிரெஞ்சில் உள்ள உள்ளூர் போராட்டத்தால் நாட்டின் அரசாங்கத்திற்கான அமைதியான பேச்சுவார்த்தையைக் கொண்டது. மார்ச் 1962 இல், போரின் நடவடிக்கைகளை முடிவடைய ஒப்பந்தமாகவும் ஆவணம் செய்யப்பட்டு, அல்ஜீரியர்களுக்கு தன்னிலை சிகிச்சை பெற்றனர்.
1962 ஜூலை 5 இல், அல்ஜீர் அதிகாரபூர்வமாக தனது சுதந்திரத்தை அறிவித்து விட்டது. இந்த தேதி அல்ஜீரிய மக்களுக்கான விடுதலையின் அடையாளமாகக் கருதப்படுகிறது மற்றும் ஒரு பல வருடத்தின்கீழ் வந்த முதன்மை ஆட்சி முடிந்து விடுகிறது. ஆனால் சுதந்திரம், அதிக இழப்புகளுடன் வந்தது - பல மில்லியன் மக்கள் விலக்கப்பட்டது, மற்றும் நாடு போர் முடிவு ஆன பின் மீண்டுக் கொள்ள முடியுமென்பதை மீண்டும் பெறுவது அவசியமாகிறது.
அல்ஜீரின் சுதந்திரக்கோரி, நாட்டின் வரலாற்றில் ஆழ்ந்த தாக்கம் ஏற்படுத்தியது. இது மனித உரிமைகளுக்காக மோதல் மற்றும் போராட்டத்தின் நட்பு என்ற ஊணைக்குரிய அடையாளமாக உருவானது. அல்ஜீரியர்கள் தங்களின் வரலாற்று பெருமையேிலும், விவாதத்தில் சுதந்திரத்தை அடைய முடிந்ததும் பெருமிதம் வருகிறார்கள், யுத்தத்தின் போது துன்பங்கள் சந்தித்தும். ஆனால் மோதலின் பாரம்பரியம் நமது சமுதாயத்தில் விரிந்தது, இதுவரை பிறர் மீது எள்ளிப் பிடித்துப் பார்க்கின்றனர்.
இன்று அல்ஜீர், செல்வாக்குக்கான தினமாக சுதந்திரத்தை கொண்டாடுகிறது, பாடியவர்களை நினைவில் வைத்துக்கொள்கிறது, அவர்கள் சுதந்திரம் பெற போராடினர். எனினும், போரின் நினைவுகள் பலருக்கே பாட்குரியதாய் இருக்கின்றன, ஏனெனில் நாடு நீண்ட காலத்திற்குப் பிறகு சோதனைகள் மற்றும் அழிவுகளை இனந்தெரிந்து கொண்டது.
அல்ஜீரின் சுதந்திரக்கோரி, நாட்டின் வரலாற்றில் மட்டுமல்ல, உலகின் பிறகுச் சமயங்களில் கலோனிகরণக்கும் படியேன்நால் அதிக முக்கியத்துவம் தரும் ஒரு நிகழ்வு. இது அல்ஜீரிய மக்களின் மனதில் ஆழ்ந்த தாக்கத்தை ஏற்படுத்தியது, மற்றும் இதனூடே அதன் கலாச்சாரமும் அடையாளமும் மீது விளைவிக்கிறது. இந்த சுதந்திரத்திற்கான போராட்டம், உரிமைகளை மற்றும் நீதியின் அறியத்தின் பொதுவான போராட்டத்தில் ஒரு பங்கு ஆகும், எதிர்கால தலைமுறைக்காக பாதுகாத்து கொள்ளப்பட்டது.