சிறுபெரிய மைதானத்தில் 13ஆம் நூற்றாண்டின் இறுதியில் நிறுவப்பட்ட ஒச்மானிய பேரரசு, 16-17ஆம் நூற்றாண்டிலும் அதன் பூர்விரூபத்தை அடைந்தது, ஆனால் 18ஆம் நூற்றாண்டிற்கு வந்தபோது, இது முக்கியமான சிரமங்களை எதிர்கொண்டு, அதன் நெருக்கடியும் சரிவும் ஏற்பட தொடங்கியது. இந்த பேரரசு எதிர்கொண்ட சிரமங்கள் உள்ளகம் மற்றும் அன்னிய அரசியலியல் மாற்றங்களுடன் தொடர்புடையவையாக இருந்தன. இந்த நடவடிக்கைகள் காரணமாக ஒச்மானிய பேரரசு தனது முந்தைய நிலைகளை இழந்தது மற்றும் சர்வமே கட்டுப்பட்டது 20ஆம் நூற்றாண்டின் ஆரம்பத்தில்.

உள்ள இதழ்கள்

ஒச்மானிய அரசின் நெருக்கடிக்கு ஏற்ற முறையில் உள்ள சிரமங்கள் இருந்தன. முக்கிய காரணங்களில் ஒன்று நிர்வாக ஊழலும், செயல்திறனையின்மை ஆகும். நியமிக்கப்பட்ட மந்திரிகள் (பேலர்பெக்) அடிப்படையில் ஏற்படும் மாநில மேலாண்மை அமைப்பு, அத்துடன் தாராளமிட்டா மற்றும் மாவட்ட மோதல்களைக் கொண்டுள்ளது. உள்ளூர் அதிகாரிகள் தங்களுக்கு ஆதரவான முறையில் செயல்படுத்துவதால் மைய அரசை குலைக்குமாறு பெற்றது.

மறு முக்கிய சிரமமாக பொருளாதார பிணிவு உள்ளது. ஒரு காலத்தில் யூரோப்பும் ஆசியும் இடையே முன்னணி வர்த்தகர் மையமாகிய ஒச்மானிய பேரரசு, அதற்கான பருத்திக்கணக்கு வேளாண்மை வழிமுறைகளை வளர்ந்தது, இதனால் அதன் பொருளாதார பூர்வரீதியே முன்னெடுத்ததுடன், மையத்திற்குக் கேபியருக்கான ஆதரவை வழங்குவதற்கு மட்டுமே ஒரு ரூமால் போதுமானதில்லை.

சமூக மாற்றங்கள்

சமூக மாற்றங்கள் அமர்வு மானிதிற்கு மேல் ஒரு கைபொருளுடன்ுவதற்கென்றே முக்கியமாக எதிர்க்கருத்தினால் ஒச்மானிய பேரரசை மீண்டும் சிதறுமாறு தவிர்க்க வேண்டிய நிரப்பின.

அத்துடன், இஸ்லாமிய மக்களிடையே சுல்தானின் ஆட்சிக்கு எதிராக முற்பட்ட போராட்டங்கள் உருவாகின. 19ஆம் நூற்றாண்டின் நடுதட்டில் உள்ள "தன்ஜிமாட்டின்" மீதான உள்ளிந்தலை ஒத்திம்மா அவர்களது சுதந்திரமான முனைவினுடைய நிறுவனங்களை எதிர்கொள்கிறார்கள். நன்காய்ந்து இருக்க்கின்ற வாடசிய குழந்தைகள் மிகுந்தமாகவும் (1900) ஆக சேனையை புதுப்பிக்கும் என்று மெய்ப்பொடுக்குகிறது.

வெளியிலிருந்து வரும் அச்சங்கள்

18ஆம் நூற்றாண்டின் ஆரம்பத்தில், சுற்றிலும் உள்ள நாடுகள் கடுமையான வெளிப்பொது நிதி நடைமுறைகளை அணுகுவதற்கு நோக்கிட்டது. ரஷ்யா, ஆஸ்திரியா மற்றும் பிற நாடுகள் ஒச்மானிய ஏற்றத்தில் அரசியல் சம்பந்தம் கொண்ட வகையில் நிலையாகவும். 1768-1774 மற்றும் 1787-1792 க்கு இடையே ரஷ்யாவோடு நடைபெற்ற போர்களால் பேரரசின் நிலைகள் மதங்களை இழந்தது.

மேலும், 19ஆம் நூற்றாண்டில் ஐரோப்பிய சக்திகள் ஒச்மானிய அரசின் உள்ளக விவகாரங்களில் முந்தினது நேர்முகமாக கையாலாது. இது பல போராட்டங்கள் மற்றும் மோதல்கள் உருவாக்கி விட்டது, எனவே உலகப்போரில் ஒச்மானிய அரசு 1914-1918 ஆண்டில் சேருவதுகூட தகவு வருகிறது.

தொகுதியில் தேசிய இயக்கங்கள்

பால்கனிலுள்ள தேசிய இயக்கங்கள் ஒச்மானிய அரச்க்கு மிக முக்கியமான சவால் காரணமாக அமைந்துள்ளது. உண்மையாகவும் தகவலுள்ள மக்கள்கூட்டு மற்றும் உள்ள நிர்வாகத்தால் எதிர்நோக்கி நாட்டின் தொடுதலில் ரஷ்யாவிற்கு எதிராக ஹீலிவோடு (1821) ஏற்பட்ட முன்னை மற்றும் எடுக்கத்தக்கதாயி ஆண்டுகளில் ஹேல்மான் நடவடிக்கைகளურა நிகழ்ந்தது.

இந்த தேசிய இயக்கங்கள் மற்றும் அதன்பிறகு ஏற்படும் ஆதிகார சதி நடவடிக்கைகள் மத்திய அரசின் அதிகாரம் ஏற்படுத்தி விட்டது. இதன் விளைவாக, ஒச்மானிய அதிகாரம் பால்கன்களில் மிக குறைந்து, அது இறுதியில் சுதந்திரமான தேசிய அரசுகளுக்கு அடிப்படையாக அமைந்தது.

புதுப்பிப்புகள் மற்றும் தற்காலிகம்

நெருக்கடியை எதிர்க்கும் விதமாக மற்றும் ஒச்மானிய பேரரசை மேம்படுத்தும் விதமாக "தன்ஜிமாட்டின்" மூலம் புதுப்பிப்புகள் மேற்கொள்ளப்பட்டது. 1839 இல் தொடங்கிய இந்த புதுப்பிப்புகள் அரசின் முன்னணி நிர்வாகத்தை மேம்படுத்த திட்டமிடப்பட்டது, எதிர்காலம் முன்வைப்பதற்கு முன், நீதிமன்ற அமைப்பை மாற்ற மற்றும் எல்லோரும் நல்லொழுக்கத்தின் உரிமைகளை பூர்த்திக்க வேண்டும்.

“தன்ஜிமாட்டின்” புதுப்பிப்புகள் புதிய சட்டங்களை உருவாக்குவதுடன், கல்வியியல் அமைப்பை புதுப்பித்து, மற்றும் அடிப்படையை மேம்படுத்த உள்ளதாகவே மற்றிடங்களில் நிலையானது. இந்த மாற்றங்கள் முன்னணி முடிவில் நிறைவுக்குச் சென்றாலும், அவை இணையில் மறுகூறிஐ வெளியீட்டு பொருள் மாந்தரது சாத்தியம் செய்தது.

முதல் உலகப் போர்

முதல் உலகப் போர் (1914-1918) ஒச்மானிய பேரரசுக்கான கடைசி தாக்கத்தை ஏற்படுத்தியது. முதலில், இந்த பெருந்துளை மத்திய அரசுக்கு உடன் போராடின, ஆனால் தலைவர் போவருக்கு இன்னும் உள்ள பங்குகளை நிறுத்தியபோது சீரான பதிவுகளை மேலும் பெற்றன. முன்னணி சிக்கலின் வெளி நிலைகளில் பெரும் குறுகும் தயாரிப்புகளை மறுப்பதற்கும் மற்றது நடைபெற்றது.

1915 இடைவத்தில் அமரியர்களுக்கு எதிரான பூண்டூறும் குடா நிலையாக நடத்தப்பட்டது, அதில் ஒச்மானிய அதிகாரிகள் அமரியர்களுக்கு வீட்டில் தாக்குகின்றனர், இது கோடீசெய்யும் எண்ணிக்கையில் வாழ்வதாகும். இந்த உண்மையான நிகழ்வு மற்றும் சர்வதேச உறவுகளில் ஆழ்ந்த பாதிப்பை ஏற்படுத்தியது.

ஒச்மானிய பேரரசின் சரிவு

முதல் உலகப் போரின் முடிவில், 1918 இல் ஒச்மானிய அரசுப் பெரும் தோல்வி எய்தியது. 1920ல் செவ்வியமுதல் அமைப்பு கட்டுப்பாட்டின் அடிப்படையில், சிறு அரசுகளுக்கு மத்திய மாநில மௌட் ஆக உருவானதை அனுப்பின, இதனால் அதன் நிலை குறுந்தகதி கவணிக்கப்பட்டதோடு விண்ணப்பச் சிரமங்களும் இவை가지.

ஆனால், ஒச்மானிய அரசின் பரிதாபத்திற்கான நெருக்கடியின் துப் பலவிதங்களில் தொடங்கவில்லை. 1920 இல், மு. கமால் அத்ததுர்க்குப் பணி மாணவர்கள், ஆங்கிலத்தில் பட்டியலின் மேல் அதிகாரிப்புக்கு வருகையளிக்க வந்தார். 1923ல் துருக்கி குடியரசிக்கும் அதிகாரங்களை முடிவுத் தெரிஞ்சதால், இது பல நூற்றாண்டுகளின் ஒச்மானிய முறைமைக்கு முடிவளித்தது.

முடிவுரை

ஒச்மானிய அரசின் நெருக்கடி மற்றும் சரிவு பல காரணங்களால் உருவானது, உள்ள சிரமங்கள், சமூக மாற்றங்கள் மற்றும் வெளிப்புற அச்சங்கள். இந்த செயல்முறைகள் உலகத்தின் அரசியல் வரைபடத்தில் மிக முக்கியமான மாற்றங்களை ஏற்படுத்தின மிகவும் புதிய தேசிய அரசுகளை உருவாக்கியது. ஒச்மானிய பேரரசு, அதன் வரலாற்றில் ஆழமான பாதிப்புகளை விதித்து, அதன் மரபு தற்போதைய அரசியல் மற்றும் பண்பாட்டு செயல்முறைகளுக்கு இன்னும் தாக்கம் செலுத்துகிறது.