1861 முதல் 1865 வரை நடைபெற்ற அமெரிக்கக் குடியரசின் குடியுரிமை போர், நாட்டின் வரலாற்றில் மிகுந்த போய்விட்ட மற்றும் முக்கியமான நிகழ்வாக மாறிவிட்டது. இது அமெரிக்கக் குடியரசின் எதிர்காலத்தை நிர்ணயித்து, அடிமை மற்றும் நாட்டின் ஒன்றிணைப்பு பற்றிய கேள்விகளை தீர்மானித்தது. இக்கொண்டாட்டம் வட பகுதியில் (யூனியன்) மற்றும் தெற்கு பகுதியில் (கொஞ்சராட்சி) இடம் பெற்றது மற்றும் இது பெரிய சமூக, நூல்தொகை மற்றும் அரசியல் மாற்றங்களுக்கு வழிவகுக்கிறது.
குடியுரிமை போரின் முக்கிய காரணமாக இருக்கும் அடிமை பற்றிய கேள்வி, நாட்டைப் இரண்டு பகுதிகளாகப் பிரித்தது. கூடிய வடக்கு, தொழில்துறையில் முன்னேற்றம் அடைந்து, அடிமைத் துறையை கட்டுப்படுத்தவும், இறுதியாக அடிமையை நீக்கவும் விரும்பியது. ஆனால் தெற்கு, விவசாயத்திற்கான அடிப்படையாகக் கொண்டு, குறிப்பாக போனைப் பொருத்தவரை தான் அடிமைத் தொழிலில் அவசியமாக இருந்தது, அடிமையை நிலைநாட்டுவதற்கு ஆதரவு வழங்கியது. புதிய பிராந்தியங்கள் யூனியனுக்கு தந்துவதால், ஒவ்வொரு ஆண்டும் இந்த மோதல் அதிகமாக வருகிறது, அவை அடிமைத் தொழிலுக்குப் பொறுத்தமாக இருக்குமா அல்லது சுதந்திரமாக இருக்குமா என்ற கேள்வி எழுகிறது.
1860 ஆம் ஆண்டின் ஜனாதிபதிப்பதவிக்கான ஆபிராஹாம் லிங்கினின் வெற்றி, தெற்கு மாநிலங்களின் யூனியனிலிருந்து வெளியேறுவதற்கான ஊக்கமாகியது. தெற்கு மாநிலங்கள், அடிமை விரிவுக்குப் எதிராக மதித்துவரும் லிங்கினும் குடியரசுப் கட்சியும் நாடு முழுவதும் அடிமை ஊரடங்கை கடுமையாகத் தேவைப்படும் என அச்சுறுத்தின. 1860 ஆம் ஆண்டு டிசம்பர் மாதம், தென் கேரோலினா யூனியிலிருந்து வெளியேறும் முதலில் அறிவித்தது, பிறகு மற்ற தெற்கு மாநிலங்களும் இதனைப் பின்பற்றிவந்து கொஞ்சராட்சியைக் உருவாக்கின, அதில் ජெஃபෆර්சන් டேவிஸ் அதிபராக இருந்தார்.
1861 ஆம் ஆண்டு ஏப்ரல் 12ஆம் தேதி, கொஞ்சராட்சி படைகள் தென் கேரோலினாவில் உள்ள சம்டர் கோட்டை பிடித்து சுட்டு, போர் ஆரம்பித்தது. இந்த நிகழ்வு வட மற்றும் தெனக்கிடையில் போர் நடவடிக்கைகளுக்கான தொடக்கம் ஆகும். லிங்கின் யூனியனை மீட்டெடுக்கக் volontiers-ஐ அழைத்தார், மற்றும் விரைவில் இரண்டு புறங்களும் முழுமையான ஆயுதப் போராட்டத்தில் ஈடுபட்டன. போரோகம் நடக்கும் போது, வட மற்றும் தெற்கு நாடுகள் தங்களின் எதிர்கால அமெரிக்காவின் விஷயங்களைப் பயன்படுத்துவது மீது கடுமையாக பல ஆற்றலுடன் வருகின்றன.
இந்த போர் பல இரத்தம் சிதறும் போர்களை உள்ளடக்கியது, அதில் புல் ரன், ஷைலோ, ஆந்திடேமுக்கு மற்றும் கேட்டிஸ்பர்க்கில் நிகழ்ந்த போர்கள் குறிப்பிடத்தக்கவை. 1863 ஆம் ஆண்டு ஜூலை மாதம் கேட்டிஸ்பர்க்கில் நடந்த போர், இந்த போரின் ஒரு மிகப்பெரிய மற்றும் திருப்பமான போராக மாறியது, இதில் ஜெனரல் ரொபெர்ட் லி மற்றும் கொஞ்சராட்சி படைகள் இடைவிடாமல் போன்று வெளியேற வேண்டிய கட்டாயத்தில் இருந்தன. இந்த நிகழ்வு குடியரசுக்கு சாதகமாக போர் முன்னேற்றத்தை மாற்றியது.
போராட்டங்கள் தெற்கு மாநிலங்களின் பகுதியில் அடிப்படையாகக் கொண்டு ஏற்பட்டதால், கொஞ்சராட்சியின் பொருளாதாரம் மிகவும் பாதிக்கப்பட்டது. இரும்பு வீதிகள் மற்றும் பிற இயந்திரங்கள் முற்றுப்புள்ளிவிக்கப்பட்டன, மேலும் உணவு மற்றும் வளங்கள் குறைவாகவே இருப்பதால், எந்த வகையிலும் அனைத்துப் பொருள்களும் தொலைந்துவிடும். யூனியன் புறத்தில் சமிக்கப்படும் படைகள் அதிக அளவில் மற்றும் மிக அதிகமாக இருந்தன, மேலும் அவை சிறந்த தொழில்நுட்ப அடிப்படைகள் கொண்டதாக இருந்தன.
1863 ஆம் ஆண்டு ஜனவரி 1ன்வாரு, ஜனாதிபதி லிங்கின், கொஞ்சராட்சியில் உள்ள அடிமைகளுக்கு விடுதலை வழங்கும் அறிவிப்பை வெளியிட்டார். இந்த ஆவணம் உடனே அடிமைகளை விடுதலை செய்து உத்தியோகபூர்வமாகல்ல, ஆனால் யூனியனின் செயல்முறை பாத்திரத்திற்காக முக்கியமான மார்க்கங்களை மேம்படுத்தியது. இதுபோலவும், கொஞ்சராட்சிக்கு பொறுத்தமாக நிற்பவர்களின் சர்வதேச அங்கீகாரம் மற்றும் ஆதரவைப் பெற முடியாது இருந்தது, ஏனெனில் ஐரோப்பிய நாடுகள், குறிப்பாக இங்கிலாந்து மற்றும் பிரான்ஸ் அடிமை மேல் ஆதரவு கொடுக்க விரும்பவில்லை.
1864 ஆம் ஆண்டுக்குள், போர் அத்தியாயமான நிலைக்கு வந்தது. லிங்கின், யூனியன் படங்களின் தலைமுறையாக யூலிசிஸ் கிராண்ட் ஐ நியமித்தார், அவர் கொஞ்சராட்சி நிலைகளின் மீது தாக்குதல் நடத்தினார். ஜெனரல் வீலியாம் ஷெர்மனால் கடலில் தொடங்கப்படும் மேலும் சுடுகாடு சாயித்தால், தெற்கின் பொருளாதார அடிப்படைகளை முற்றுப்புள்ளிவைக்கும் மற்றும் மக்களை வீழ்வு செய்ய முடிந்தது. 1865 ஆம் ஆண்டு ஏப்ரல் மாதம் ஜெனரல் லியின் படைகள் கிராண்ட் முன்னிலையில் அப்போமாடோక్స్ என்ற இடத்தில் அடிமைப்படுத்தப்பட்டதாகும், இதன் மூலம் போர் முடிவுக்குக் கொண்டு வந்தது.
போர் முடிந்த சில நாட்களில், 1865 ஆம் ஆண்டு ஏப்ரல் 14ஆம் தேதி, நடிகையைப் பார்க்கும்போது ஜனாதிபதி லிங்கின் காயமடைந்தார். அவர் கொல்லப்பட்டதும், ஆஸ்திரேலிய நாடலுக்காக ஒரு அதிர்ச்சி உண்டாகியது மற்றும் அமெரிக்க வரலாற்றில் மறக்க முடியாத திசைகளை ஏற்படுத்தியது. போர் முடிந்தபோது, தெற்கின் மீட்டெடுக்க மற்றும் விடுதலையான அடிமைகளை சமுகத்தில் ஒருங்கிணைக்க எடுக்கப்பட்ட பெரிய பாதைகள் முன்னணியில் இருந்தன.
மீட்டெடுப்பு காலம், போர் முடிவுற்றதும் உடனடியாக தொடங்கியது மற்றும் 1877 ஆம் ஆண்டுவரை நீடித்தது. இந்த காலம், முற்றிலுமாக நொறுக்கப்பட்ட தெற்கையை மீட்டெடுக்க, விடுதலை செய்யப்பட்ட அடிமைகளை ஒருங்கிணைக்க மற்றும் புதிய சமூக மற்றும் பொருளாதார கட்டங்களை நிறுவுவதற்காக உண்டாகியிருந்தது. அடிமைத்தடையம் நிறுத்தப்பட்டதை உறுதி செய்த 13வது, 14வது, 15வது திருத்தங்களில், ஆப்பிரிக்கத்திலுள்ள நபர்களுக்கு சிவில் உரிமைகள் மற்றும் தேர்தல் உரிமைகள் வழங்கப்பட்டது.
மாற்றங்களுக்கான முயற்சிகள் இருந்தபோதிலும், மீட்டெடுப்பு செயல்முறைக்கு தெற்கு மாநிலங்களில் மிகுந்த எதிர்ப்பு வந்தது. பல சீர்திருத்தங்கள் மாற்றம் வருவதற்கு தடைபட்டன, ஏனெனில் விலங்கியல் முன்னேற்றங்கள், மற்றும் பாகுபாட்டுச் சட்டங்களின் உருவாக்கம். தெற்கில், ஆப்பிரிக்கத்திலுள்ள நபர்களை அச்சுறுத்துவதற்கும், அவர்களின் அரசியல் செயல்பாட்டில் ஈடுபடுவதற்கும் கிடைத்த வகையால் நாகரிக மிகுந்த அடுத்தமை ழணங்கள் உருவானது.
குடியுரிமை போர், அமெரிக்கா ஒன்றிணைக்கும் மற்றும் பிரிக்கமாட்டாத நாடாக மாறியது. அடிமை நீக்கம் மற்றும் ஆப்பிரிக்கத்திலுள்ள நபர்களுக்கு உரிமைகள் உறுதிப்படுத்தப்பட்டுள்ளன, சமுதாயத்தை உருவாக்கும் முக்கியமான படிகள் ஆக இருந்தன. இருப்பினாலும், முழுமையான சமத்துவத்திற்கு, நீண்ட மற்றும் கடுமையான நடைமுறை இருந்தது, மற்றும் உரிமைக்காக போராட்டம் அடுத்தத் தசாப்தங்களில் தொடர்ந்தது.
குடியுரிமை போர், வட அமெரிக்காவின் பொருளாதார முன்னேற்றத்தை விரைவுபடுத்தியது, நாட்டின் உற்பத்தி மற்றும் பொருளாதார வளங்களை அடிப்படையாக அமையும்போது துவங்கியது. இந்த போர், அமெரிக்கா சுதந்திரம் மற்றும் சமத்துவத்தைப் பெற போதியது, என்றால் யாரும் அதைத் தவிர்க்க முடியாது; இது எதிர்கால தலைமுறைகளுக்கு முக்கியமான பாடமாக மாறியது.