கடவுள் நூலகம்
தாஜிக் அரசுக்கேற்பின் இலக்கியப் பாரம்பரியம் ஆழ்ந்த வரலாற்று மூலங்களைக் கொண்டது மற்றும் நாட்டின் கலாச்சார வாழ்க்கையில் முக்கியப் பாத்திரம் வகிக்கிறது. தாஜிக் இலக்கியம் பண்டைய காலத்தில் இருந்து தற்போதைய காலம் வரை பல நூற்றாண்டுகளாக வளர்ந்துள்ளது. இந்த செயல்முறையில் கவிதை மற்றும் உரை போன்ற பாரம்பரியங்கள் மட்டுமல்லாது, பாரசீக, மத்திய ஆசிய மற்றும் ரஷ்யா ஆகிய இலக்கியப் பாரம்பரியங்களுடன் இருக்கும் செழிப்பான தொடர்பையும் பதிவு செய்வது முக்கியம். பல புகழ்பெற்ற தாஜிக் எழுத்தாளர்கள் மற்றும் கவிஞர்கள் தங்களின் காலத்துக்கேற்பின் ஆன்மாவைக் கொண்டு இருக்கிறார்கள், அவர்களது படைப்புகள் இன்னும் இன்று தொடர்பானவை. இந்த கட்டுரையில், தாஜிக் இலக்கிய வரலாற்றில் அழியாத குரல் எழுத்துகளை எடுத்துக் கொள்ளப்போகிறோம்.
தாஜிக் இலக்கியம் அதன் ஆழ்ந்த வரலாற்று மூலங்களுடன், மத்திய அவசியத்தின் கலாச்சாரத்தின் மற்றும் அறிவின் முக்கியமான மொழியான பாரசீகத்தில் எழுதப்பட்ட படைப்புகளை உள்ளடக்கியது. புதுமையான தாஜிக் கவிஞர்களில் ஒருவர் ரூதகி, ஃபிர்டோஸி மற்றும் ஹஃபிஜ் ஆகியோரின் படைப்புகள் வெளிப்படுத்துகின்றன.
இக்காலத்தில் வாழ்ந்த ரூதகி, IX-X நூற்றாண்டுகளில், தாஜிக் இலக்கியத்தின் பேடர் மற்றும் தனது காலத்தின் மிகப்பெரிய கவிஞர் என்பதாயே அழைக்கப்படுகிறார். அவரது படைப்புகள் பாரசீகத்தில் இலக்கியப் பாரம்பரியத்தை ஏற்படுத்தியது மற்றும் தாஜிக்கிலக்கியத்தேமில் மட்டுமல்லாமல், அண்ணன குடியோடு உதவும் பல நாடுகளுக்குமா பங்கு கொண்டது. அவரது பரிசுத்தமான படைப்புகள், 'ஷாஹ்நாமே' மற்றும் காதல், வாழ்க்கை மற்றும் மனிதாவின் துன்பங்களைப் பற்றிய கவி மொழிகள், உலகின் கவிதைச் செல்வாக்கில் உள்ளன.
தாஜிக் அடிப்படையில் ஒரு மற்றொரு முக்கியமானப் பிரதிநிதியாக ஃபிர்டோஸி, அவரது படைப்புகள் தாஜிக்கிலக்கியத்தில் முக்கிய விளைவுகளை ஏற்படுத்தின. அவரது நூல் 'ஷாஹ்நாமே' தாஜிக் புரந்தின ஆராய்ச்சி மற்றும் பாரம்பரிய அடையாளத்தை வெளிப்படுத்துபவர். ஃபிர்டோஸி, பாரசீக இலக்கியத்தைக் கலைக்களிக்கவும், அவர் தனின் மக்களின் வரலாறு மற்றும் ஆன்மாவைப் புரிந்து கொள்ள உதவுகிறான்.
19ஆம் நூற்றாண்டில், தாஜிக் இலக்கியம் தேசிய மற்றும் வரலாற்று நிகழ்வுகளால் உந்துவிக்கப்பட்டு, வளர்ச்சியைத் தொடர்ந்தது. இந்த காலத்தின் பல படைப்புகள் தேசிய சுதந்திரத்திற்கான போராட்டங்கள் மற்றும் சமூக நீதிக்கு அர்பணிக்கப்பட்டவை. இப்படியான எழுத்தாளர்களில் ஒருவரே மிர்ஸோ துரைசுந்தி, தாஜிக் நவீன கவிதையின் அடிப்படையாளர் என்பவராகும்.
மிரஸோ துரைசுந்தி, வெளிநாட்டு கைதிகளுக்கு எதிரான போராட்டம் மற்றும் மக்களின் உரிமைக்கான போராட்டங்களைப் பற்றிய முக்கியமான நிகழ்வுகளைப் பற்றி பல கவிதைகள் எழுதினார். அவரது கவிதைகள் உயர்ந்த உண்மையான உணர்வுகளால் மற்றும் ஆழ்ந்த தத்துவத்தால் அமைக்கப்பட்டது, இதனால் அவரின் படைப்புகளை தாஜிக்கினைச் சேர்ந்துள்ள மக்களின் நடையில் திடமாகவும் உருவாக்கி. குறிப்பாக 'தாஜிக் நிலம்' மற்றும் 'ஆகங்கள்' என்பதுபோல், இது தாய்மென்ற நிலங்களை வளர்க்கும் படைப்புகளாகும்.
இந்த காலத்திற்கேற்பின் ஒரு மற்றொரு முக்கிய பிரதிநிதி சாயிதாலி முகித்தின் ஆகியவன், அவரின் படைப்புகள் தாஜிக் மக்களின் வாழ்க்கையின் யதார்த்தங்களை பிரதிபலிக்கவும், சமூகப் போராட்டத்தின் சக்தியைக் கொண்டு வரவும் செய்தது. அவரின் படைப்பின் பாதை, தன்னுடைய நாட்டுக்கான சிறப்பு எதிர்காலத்தை தேடும் அனுப்பியதுடன், அவரது இலக்கியப் பாரம்பரியமானது தற்போதைய தாஜிக எழுத்தாளர்களின் பள்ளிகளில் பூமிகரிக்கவும் தொடர் தொடர்ந்துள்ளது.
20ஆம் நூற்றாண்டு, தாஜிக்கிலக்கிய வாழ்க்கையில் முக்கிய மாற்றங்களை ஏற்படுத்திய காலமாகும், குறிப்பாக நாடு சோவியத் சமாதியானது ஆகவும். இந்த நேரத்தில், தாஜிக் இலக்கியம், பாரம்பரிய இலக்கியத்திலிருந்து மிகச் சில உண்மையான மற்றும் சமூகவாத தீமைகள் என பிரதிபலிக்கப்பட்ட புதிய வளர்ச்சி கட்டத்தை அனுபவிக்கிறது. இந்தக் காலத்தின் மக்களுக்கு சக்திக்கரமான இணைபிரியமாய் பதறியதொரு சத்தமாக, சத்ருதின் அயினி, நவீன தாஜிக் இலக்கியத்தின் அடிப்படையாளர் ஆனவர்.
சத்ருதின் அயினி, தாஜிக்கில் சமூகவாத மாற்றங்களின் சிக்கல்களைப் பற்றி பல படைப்புகள் எழுதியவர். அவரது 'தில்சோட்' மற்றும் பல கதைகள், சோவியத் நிலைமையின் கீழ் தாஜிக் மக்களின் வாழ்வின் குறித்து தனித் தனித்தன்மையை குறிக்கிறது. இந்த எழுத்தாளர், தாஜிக் நேற்று என்னவென்றாலும், அடுக்கு மெங்களிடம் மறுப்புகளைப் பெறுவதற்கான கணிப்புகளுக்கே முன்பாட்டானவர்கள் அல்ல.
அவர் படைப்புகள் சமூக நீதியின் வகைகளை, வினிதுபவருக்கு உரிமைக்கான போராட்டத்தையும், அரசியல் மற்றும் பொருளாதாரம் மாற்றத்தில் மகிழ்ச்சியைத் தேடும் பெயர்கள் அடிப்படையைக் காளுத்துகிறது. சத்ருதின் அயினி, சொந்தத் தேசங்களில் நாட்டு கதை மற்றும் மக்கள் உயிரணங்களில் கதைகளை முற்றையாக்கும் இடத்தைப் பயன்படுத்துகிறான்.
1991 ம் ஆண்டு தாஜிக்கிற்கு சுதந்திர கிடைக்குமினால், தாஜிக் இலக்கியம் மீண்டும் உயிர்ப்பை பெறுகிறது. சமகால தாஜிக் எழுத்தாளர்கள், தங்களின் முன்னோர்களின் பாரம்பரியங்களை, புதிய யதார்த்தங்களுக்கேற்ப மற்றும் சமூகத்தின் தற்போதைய சிக்கல்களைப் பின்பற்றுகிறார்கள்.
சமகால தாஜிக் இலக்கியத்தின் புகழ்பெற்ற பிரதிநிதியில் அப்துல்லோ அலிஜானோவ் என்பது, தாஜிக் சமூகத்தின் தினசரி வாழ்க்கை, சிக்கல்களும் மற்றும் மகிழ்ச்சிகளை பிரதிபலிக்கும் பல நாவல்கள், கதைகள் மற்றும் கதைகளை எழுதியவர். அவரின் படைப்புகள், காதல், மதியம், தன்னுணர்வு மற்றும் சமூகம் அநியாயத்தை பற்றி பல நெற்றிகளை தெரிவித்து தற்போது பல சமுக புத்தகம் எண்ணங்களைத் தேர்ந்தெடுக்கின்றன.
மேலும், மக்மூத்சனின் தேர்விலும் குறிப்பிடத்தகு ஆராய்ச்சி, அவர்கள் விசித்திர உள்ளே உள்ள நிறங்கள், பரம்பரை மற்றும் மொழிகள் மீது தூர்களுக்கேற்பின் பிரச்னைகளை நிறுத்தும் வகையில் நிறைந்துள்ள சந்தோசங்களைப் பற்றிய ஆய்வாகக் கருதுவதார். அவருடைய வேலைகள், அன்பான தற்போதானது, வேறுபாடுகளுக்கு மரியாதை மற்றும் கலாச்சாரத்தின் பாரம்பரியங்களுக்கு ஏற்பத்திருக்கும் துணிச்சல்களால் நிறைந்தது, இது பிற கோமாளிகளின் தாஜிக்கில் மிக முக்கியமானது.
தாஜிக் இலக்கியம் நேத்னுக்கேற்பல்லாது உலகு அளவிலும் முக்கியமானது. தாஜிக் எழுத்தாளர்களின் பல படைப்புகள் மற்ற மொழிகளில் மொழிபெயர்க்கப்பட்டு வெளிநாட்டில் கவனிக்கப்பட்டுள்ளன. குறிப்பாக, சத்ருதின் அயினி, மிராசோ துரைசுந்தி மற்றும் பிற புகழ்மிக்க எழுத்தாளர்களின் படைப்புகள், சுயதின் சமியரை மட்டுமல்லாமல், சர்வதேச அளவிலும் கவனம் பெற்றுள்ளன.
தாஜிக் கவிதை, அதன் பல நூற்றாண்டுகளான பாரம்பரியத்துடன், தாஜிக் வாசகர்களையே மட்டுமல்லாமல் உலகின் கவிஞர்களையும் ஒட்டியிருக்கிறது. தாஜிக் இலக்கியத்தின் தாக்கம் மத்திய ஆசிய, ஈரானில் மற்றும் பிற நாட்டில் பிரபலமான எழுத்தாளர்கள் மற்றும் அவர்களது படைப்புகளில் காணப்படுகிறார்கள்.
தாஜிக்கான புகழ்பெற்ற இலக்கியக் கதைகள் பாரம்பரியத்திற்கும், சமகாலக் கவனம் கொண்டு, நாட்டின் வரலாற்றை மற்றும் பண்பாட்டை பிரதிபலிக்கின்றன. தாஜிக் இலக்கியம் வளர்ந்துவருகிறது, அதன் முக்கியத்துவம் நாட்டில் மட்டுமல்லாது உலகளாவியத் தலை மன_CONTACT_SOMETHING_SENSOR_clarity. மெய்ம்யான விளக்கங்களை நெறிப்படுத்தும் முக்கிய எழுத்துகள் எழும்பை இக்கத்தியைச் செயல்படுத்தவும், தற்காலக் மேம்பாட்டைப் வெளிப்படுத்தும்ஓணி, ஆன்மீக படைப்பு மிக முக்கிய ஒன்றாகக் காணப்படுகிறது, மனித உறவுகளும் மற்றும் சமூகக் கண்டுபிடிப்புகளும் வருகிறோம்.