చరిత్రా ఎన్సైక్లోపిడియా
రెడవ విశ్వయుద్ధం (1939-1945) ఇటలీ సహా అనేక దేశాలపై మాడిపోతుంది, ఇది ఈ సంఘటనలో కీలక పాత్రధారి. ఇటలీకაძემ యుద్ధంలో పాల్గొన్నది బెనిటో ముస్సోలినీ యొక్క రాజకీయ ఆశయాలు, ఫ్యాషిస్ట్ పాలన మరియు అనేక సైనిక మరియు ఆర్థిక పరిస్థితులతో నిర్ణయించబడింది, ఇవి దేశానికి మరియు ప్రపంచానికి తీవ్ర ఫలితాలు చూపించాయి.
ప్రథమ విశ్వయుద్ధం అనంతరం ఇటలీ తీవ్రమైన ఆర్థిక మరియు సామాజిక సమస్యలతో ఎదుర్కొంటుంది. బెనిటో ముస్సోలినీ ఆధ్వర్యంలోని ఫ్యాషిస్ట్ పార్టీ 1922లో అధికారంలోకి వచ్చి, ఆర్థిక వ్యవస్థను చక్కదిద్దాలని, జాతీయ గాభోాన్ని తిరిగి పొందాలని మరియు భూభాగాలతో కూడిన నష్టాలను పునరుద్ధరించాలని వాగ్దానం చేసింది. ఫ్యాషిస్ట్ పాలన కింద, ఇటలీ 1935లో ఎథియోపియాను అణచివేయడం మరియు స్పెయిన్‌లో విప్లవ యుద్ధంలో మోక్షం పొందాల్సిన విభేదాలను కలిగి, విస్తరణాత్మక విధానాన్ని ప్రారంభించింది.
1939కి చేరుకున్నప్పుడు, ఇటలీ నాజీ జర్మనీతో స్టాలిన్ ఒప్పందం మరియు మిత్రతా ఒప్పందం ద్వారా ముడి చాటుకుంది. ముస్సోలినీ జర్మనీలో ఒక బలమైన మిత్రుడిని చూసి, యుద్ధం ఇటలీ స్థలాలకు విస్తరించడానికి అవకాశం అవుతుందని భావించాడు. 1940 జూన్ 10న, ఫ్రాన్స్ ఓడిపోయిన తర్వాత, ఇటలీ గ్రేట్ బ్రిటన్ మరియు ఫ్రాన్స్ పై యుద్ధాన్ని ప్రకటించింది, ఆక్సిస్ వైపు యుద్ధంలో ఉన్నది.
ఇటలీయన్ సైన్యం అనేక ఆకాంక్షలతో యుద్ధాన్ని ప్రారంభించింది, కానీ త్వరలోనే తీవ్రమైన కష్టాలను ఎదుర్కొంది. ప్రధాన సైన్యాక్రతులు:
1943కి చేరుకున్నప్పుడు, ఇటలీ వివిధ ఫ్రంట్లలో తీవ్రమైన నష్టాలను ఎదుర్కొంది. సైనికాధికారానికి మధ్య అసమర్ధత మరియు వనరుల కొరత కారణంగా ఇటలీయన్ సైన్యం బలహీనంగా మారింది. స్టాలిండ్ వద్ద పరాజయంతో జనతా దళాల ఆత్మవిశ్వాసం దెబ్బతింది. ఆ తర్వాత, 1943లో, "హుస్కి" ఆపరేషన్ ప్రారంభమైంది, ఇది నాటిలో మిత్రుల దాడి చేసింది.
సిసిలీలో పతనం మరియు ఇటలీ భూభాగం హననకు ముప్పు ఉన్నప్పుడు, 1943 జూలై 24న ముస్సోలినీ అధిక్యత నుండి తొలగించబడాడు. కొత్త ప్రైమర్ మినిస్టర్ యంత్రాల పీత్రో బాదోలో, 1943 సెప్టెంబర్ 8న మిత్రులతో విరమణ ఒప్పందంపై ఆమోదించడం జరిగింది, కానీ ఇది కొత్త సవాళ్లకు దారితీసింది.
ముస్సోలినీ తిరస్కరించారు తర్వాత ఇటలీ కొత్త దశలో ప్రవేశించింది. విరమణ ఒప్పందంపై చేయబడిన తరువాత, దేశం విభజించబడింది. ఉత్తర ఇటలీ జర్మనీల చేత ఆక్రమించబడింది మరియు ఫ్యాషిస్టుల మాయ ప్రభుత్వాన్ని నిర్వహించగా, దక్షిణ ప్రాంతాలు మిత్రుల ఆధీనంలో ఉన్నాయి.
జర్మనీల చేత నియంత్రణలో ఉన్న ప్రాంతాలలో ఆక్రమణ వ్యతిరేకంగా పోరాడే పార్లమెంటరీ కదలికలు చేపట్టబడ్డాయి మరియు ప్రజాస్వామ్య సంస్థలను పునరుద్ధరించడానికి ప్రయత్నించాయి. పార్లమెంటరీ పోరాటం విపక్షానికి ప్రతిమగా మారింది మరియు ఇది సివిల్ జనాభాలో చంచల నష్టానికి మారింది.
1945 ఏప్రిల్‌లో మిత్రులు ఉత్తరానికి శక్తిని పెంచినప్పుడు, ఇటలీవారు మిలాన్‌ను ఆక్రమించి ఇటలీ నగరాలను ఆచి పునర్నిర్మించారు. 1945 ఏప్రిల్ 25న ఇటలీ నాజీ నియంత్రణ నుండి విముక్తి పొందింది. ముస్సోలినీ, ఉత్తరంకు పారిపోవడానికి ప్రయత్నించినందుకు 1945 ఏప్రిల్ 28న పార్లమెంటరీ న్యాయాధికారులు అరెస్ట్ చేసి, శ్రేష్ఠస్థం ఆక్రమిస్తూ చంపబడ్డాడు.
రెండవ విశ్వయుద్ధంలో ఇటలీ అగాధమైన నష్టాన్ని కలిగి ఉంది. 400,000 కన్నా ఎక్కువ ఇటాలియన్లు చనిపోయారు, మరియు దేశం ఆర్థికంగా పాడయింది. యుద్ధం ఇటలీ సమాజంపై అశ్రువుట్టు కలిగించింది, రాజకీయ, సామాజిక మరియు సాంస్కృతిక మార్పులను కలిగించింది.
యుద్ధం తరువాత ఇటలీ పునర్నిర్మాణం మరియు ప్రజాస్వామ్యానికి మార్పును అనుభవించింది. 1946లో రాజ్యాంగంపై ప్రజారాజ్య పాలనకు మద్దతు కోసం ప్రజలతో పంచుకున్న పడిగా, ఇటలీయణ్లు రాష్ట్రాన్ని ప్రాధమికంగా ఏర్పరిచారు. ఈ సంఘటన దేశ చరిత్రలో ఒక ముఖ్యమైన మైలురాయి.
ఇటాలియన్ రిపబ్లిక్ యొక్క రాజ్యాంగం 1948లో ఆమోదించారు, ఇది ఇటలీ రాజకీయాలలో కొత్త యుగం మొదలైంది. ఈ సమయంలో ఇటలీ ఆర్థిక వ్యవస్థను తిరిగి నిర్మించడానికి అమెరికా "మార్షల్" కార్యక్రమాన్ని ఉపయోగించి, ఇది చాలా ఎక్కువ ఆర్థిక వృద్ధికి మరియు రాజకీయ స్థితిగతులకు దారితీసింది.
రెండవ విశ్వయుద్ధంలో ఇటలీ తీవ్రమైన పరీక్షలు మరియు గణనీయమైన మార్పులను అనుభవించింది. యుద్ధంలో పాల్గొనడం తీవ్రమైన ఫలితాలను తీసుకువచ్చింది, కానీ ఇది రాజకీయ మార్పులకు మరియు దేశ పునరుద్ధరణకు కటాలిజర్‌గా మారింది. యుద్ధం మరియు ఫ్యాషిజాన్ని అనుభవించిన ఇటాలియన్ ప్రజలు, స్వాతంత్య్రం మరియు మానవ హక్కుల పట్ల ఆధారపడి కొత్త ప్రజాస్వామ్య ఇటలీని ఏర్పరచగలిగారు.