చరిత్రా ఎన్సైక్లోపిడియా
ఇటలీని ఐక్యత లేదా రిసర్జిమెంట్వో, అనేది 1871లో ముగిసిన ప్రముఖ చారిత్రక ప్రాసెస్, ఇది అనేక విడిపోయిన రాష్ట్రాలు మరియు ప్రిన్స్‌ల ఐక్యతను జన్మనిచ్చింది. ఈ ప్రాసెస్ 19వ శతాబ్దంలో ఇటలీలో జరిగిన రాజకీయ, సామాజిక మరియు సాంస్కృతిక మార్పుల ఫలితంగా వెల్లడైంది. ఇది దేశానికీ మరియు అంతర్జాతీయ రాజకీయాల్లో ఈ దేశానికి ప్రభావం చూపించింది.
19వ శతాబ్దం యొక్క ప్రారంభానాటికి ఇటలీని కింగ్‌డమ్ ఆఫ్ సార్డీనియా, పోప్ ప్రాంతం, కింగ్‌డమ్ ఆఫ్ బత్‌ద సిసిలీ మరియు అనేక చిన్న డ్యూక్‌షిప్స్ మరియు ప్రజాస్వామ్యాల మధ్య విడగొట్టబడింది. ఈ రాజకీయ వియోగం గత శతాబ్దాల వారసత్వం, ఇటలీ నిరంతరం రోమన్ సామ్రాజ్యం, బయజంతిక్ సామ్రాజ్యం మరియు వివిధ జర్మన్ కింగ్‌డమ్‌ల ఆధిక్యంలో అనేక అణుచేతనాలు అనుభవించింది.
18వ శతాబ్దాంతం - 19వ శతాబ్దం ఈ మధ్య, నაპోలియన్ మరియు అతని సైనికుల ప్రభావం ఇటలీ అంతర్జాతీయ జాతీయ చైతన్యాన్ని పుట్టించింది. 1815లో నపోలియన్ పడిపోయాక, వెన్నెల్ కాంగ్రెస్ వద్ద పాత సరిహద్దులకు మరియు ఆదేశాలకు తిరిగి వెళ్లాలని నిర్ణయం తీసుకున్నారు, ఇది ఇటలీయుల ఐక్యత కావాలని కోరుకునే దృఢమైనవుని పెంచింది.
వెన్నెల్ కాంగ్రెస్ అనంతరం, వివిధ జాతీయ-ఉద్ధరణ ఉద్యమాలు ప్రజాదరణ పొందడం ప్రారంభించారు. 1820-1830లో, సిసిలియన్ ఉత్కంఠ (1820) మరియు 1831 విప్లవం వంటి కొన్ని ప్రత్యేక మార్పులు ఉన్నాయి, కానీ అవి విఫలం అయ్యాయి. అయినప్పటికీ, ఈ సంఘటనలు ఇటలీయుల జాతీయ చైతన్యానికి చిహ్నంగా మారాయి.
ఈ సమయంలో ముఖ్యమైన వ్యక్తులలో జ్యూజెప్పే మాజీని, "యువ ఇటలీ" ఉద్యమానికి స్థాపకుడు మరియు ప్రజాస్వామ్యాన్ని మరియు జాతీయ ఐక్యతా ఆలోచనలను ప్రజలకు సమర్పించిన వ్యక్తి. అతని ఆలోచనలు యువతకు ప్రేరణ ఇచ్చినా, ప్రాక్టికల్ ఫలితాలను ఇవ్వలేకపోయాయి.
1852లో సార్డీనియా కింగ్‌డమ్‌లో కౌంట్ కమెలో కవూర్ అధికారంలోకి రావడం ద్వారా పరిస్థితి మారడం ప్రారంభమైంది. ఐక్యత కోసం కవూర్, సార్డీనియా యొక్క ఆర్థికత మరియు సైన్యాన్ని ఆధునికం చేసుకోవడానికి అనేక సంస్కరణలు నడిపించినాడు, అలాగే ఇతర యూరోపియన్ దేశాలతో డిప్లొమాటిక్ సంబంధాలను స్థాపించాడు. ఐక్యత శక్తివాటావులకు మాత్రమే కాకుండా, డిప్లొమస్సీ ద్వారా చేరుకోవచ్చు అని అనుకున్నాడు.
కవూర్ నాపోలియన్ IIIతో సమ్మెషం కుదుర్చుకుని, ఫ్రాంకో-ప్రాసియన్ యుద్దానికి (1859) దారితీశాడు. ఈ సంఘటన వల్ల, ఫ్రెంచ్ సైన్యాల మద్దతుతో, సార్డీనియాకు ఆస్ట్రియన్ ఇంపెర్రియల్ నుంచి లొంబార్డియాను తిరిగిఈడచుకోవడానికి అవకాశం వచ్చింది. ఈ విజయం సార్డీనియాకు బలాన్ని మరియు ప్రభావాన్ని పెంచింది.
1860లో ఇటలీ దక్షిణభాగంలో జ్యూజెప్పే గారిబాల్డీorganized చేసిన ఏలుకల ప్రారంభమయ్యాయి, అతను ఐక్యత కోసం పోరాటాన్ని పాటు సింబల్ గా మారాడు. గారిబాల్డీ, "మిలియన్" కింద మల్లొనిలాగా సిసిలీలో దిగుమానము చేసాడు మరియు బ్రువన్స్ అధికారం నుండి దక్షిణ ప్రాంతాలను విముక్తి చేయడానికి ప్రారంభించాడు, ఇది వారి పతనంతో ముగిసింది. అతని విజయాలతో, అతను రెండు సిసిలీలను సార్డినియా కింగ్‌డమ్‌తో ఐక్యం చేసే గొప్ప అవకాశాన్ని పొందాడు.
గారిబాల్డీ విజయాలను చూసి కవూర్ అతనిని సహాయపడాడు, మరియు త్వరలో మొత్తం దక్షిణ ఇటలీ కొత్త రాజ్యం లో చేరింది. ఈ ఐక్యత కేవలం రాజకీయ ప్రాంతములు మాత్రమే కాక మూలకమైనది, ఐక్యత మరియు సామాన్య భాష యొక్క ఆలోచనలు ఇటలీయుల మనస్సులో గ్రీహిత్తమయ్యాయి.
1861లో ఇటలియన్ కింగ్‌డమ్ ప్రగఢింప జోకరించబడినప్పటికీ, ఐక్యత పూర్తికావడం లేదు, ఎందుకంటే కొన్ని ముఖ్యమైన ప్రదేశాలు దాని సరిహద్దుల వెలుపలనే మిగిలినవి. ముఖ్యంగా, రోమ్ పోప్ ఆధీనం మరియు వెనిసియా ఆస్ట్రియాలో ఉంది.
1866లో మూడవ స్వాతంత్ర్య యుద్ధానికి కారణంగా, ఇటలీ వెనీసియా చేరుకుంది మరియు 1870లో ఫ్రెంచ్ సామ్రాజ్యం పతనం తర్వాత, ఇటలీయ సైన్యాలు రోమ్కు దిగుమానము చేసాయి, ఇది ఐక్యత యొక్క చిట్టం దశగా మారింది. రోమ్ కొత్త రాష్ట్రానికి రాజధానిగా ప్రకటించబడింది మరియు పోప్ సామాజిక అధికారాన్ని కోల్పోయింది.
ఇటలీని ఐక్యత పర్యవసానంగా దేశంలో రాజకీయ, ఆర్థిక మరియు సామాజిక జీవనంపై గాఢమైన ప్రభావం చూపించింది. ఒకే చట్టాలు, పన్నులు మరియు చట్టాలు ఉత్పత్తి చేయడానికి ప్రయత్నాలు బలంగా జరిగాయి, ఇవి పరిపాలనను మెరుగుపరచడంలో సహాయపడింది. అయినప్పటికీ, మొత్తం ఇష్టతలనోట్లు మరియు తూర్పు, ఇటలీ మధ్య ప్రాంతీయ విరుద్ధాలు ఏర్పడటం ప్రారంభమైంది, తద్వారా సామాజిక మరియు ఆర్థిక అపేక్షల వైపు ప్రభుత్వ కార్యాచరణకు జాగ్రత్తలు ఏర్పడాయి.
కొత్త ఇటలీలో రాజకీయ వ్యవస్థ అవినీతి, అసమర్ధక పరిపాలన మరియు జనానికి అసంతృప్తి వంటి సవాళ్లతో అనుకిలాధలతో ఎదుర్కొంది. ఇది మరింత మార్పుల మరియు విభేదాల కోసం మౌలికాన్ని సృష్టించింది, వాటిని అనేక దశాబ్దాలలో చూడవచ్చు.
ఇటలీని ఐక్యత చేసి సాంస్కృతిక կյանքի పట్ల గొప్ప మార్పులు జరిగాయి. ఇటలియన్ భాష మరియు సాహిత్యాన్ని బలపరిచడం జాతీయ చైతన్యం యొక్క ముఖ్యమైన అంశంగా మారింది. ఇటలో స్వేవో మరియు ఆల్బెర్టో మోరావియా వంటి సాహితాకారులు, ఇటలియన్ ఐక్యత మరియు సాంస్కృతికాన్ని ప్రతిబింబించే రచనలు చేయడానికి పనిచేసారు.
అంటే ఐక్యత కళ,arkitecture, మరియు విజ్ఞాన రంగం విస్తరించింది. ఇటలీయులు తమ చరిత్ర మరియు సాంస్కృతిక సంపదను గర్వించడానికి కృషి చేశారు, ఇది పురాతన రోమన మరియు మధ్యయుగ కళలను పట్ల ఆసక్తి పెరిగింది.
ఇటలీని ఐక్యత, యూరోపాలో అత్యంత ముఖ్యమైన ఘటనలలో ఒకటి, ఖండంలో రాజకీయ పటాన్ని మార్చింది. ఈ ప్రాసెస్ సంబంధించిన పోరాటం, సంకర్షణలు మరియు సహకారంతో, ఆధునిక ఇటలీయ రాష్ట్రం ఏర్పడటానికి ఆధారంగానే ఉంటుంది. ఐక్యత కేవలం జాతీయ ఐక్యతను పరిష్కరించింది కానీ ఇటలీ తరువాత ఎదుర్కొన్న కొత్త సవాళ్లను కూడా రూపొందించింది.