1750లో మధ్యకాలపు ఇటలీ యొక్క ఏర్పాట్లు ఇటలీయన్ జాతీయ ఉద్యమం మరియు దేశం కేంద్రీకరించడానికి చరిత్రలో యాది మైలురాయి అయింది. ఈ ప్రక్రియ సామాజిక, రాజకీయ మరియు ఆర్థిక మార్పుల నేపథ్యం లొ జరిగింది, ఇవి ఇటలీ యొక్క సమాజం మరియు సంస్కృతిపై ముఖ్యంగా ప్రభావితం చేశాయి. ఈ వ్యాసంలో మేము ఈ చారిత్రక సంఘటన యొక్క ప్రధాన సంఘటనలు, వ్యక్తులు మరియు ఫలితాలను పరిశీలిస్తాము.
XIX శతాబ్దం చివరలో ఇటలీ అనేక స్వతంత్ర రాష్ట్రాలు మరియు రాజ్యాలలో విభజించబడింది, ఇవి వివిధ యూరోపీయం శక్తుల చేత నియంత్రించబడ్డాయి. ఉత్తరంలో ఆస్ట్రియా ప్రాధాన్యతను కలిగి ఉండగా, కేంద్రంలో తాజా రాష్ట్రాలు మరియు దక్షిణంలో నాప్ల్స్ మరియు సిసిలీ రాజ్యం ఉన్నాయి. ఈ రాజకీయ విభజన అసంతృప్తికి మరియు ఏకీకృతానికి తాత్కాలిక పరిస్థితులను సృష్టించింది, ఇది 'రిజార్జిమెంటో' ఉద్యమం యొక్క ప్రధాన ప్రేరణ మారింది.
ఇటలీని ఏకీకృతం చేసే మొదటి ప్రయత్నాలు 1820 మరియు 1830లలో ఉక్వే చెలామణీతో ప్రారంభమయ్యాయి, అయితే అవి ఆస్ట్రియన్ సైన్యాల చేత ద్రోహించబడ్డాయి. అయినప్పటికీ, ఈ ఉక్వే విముక్తి పోరాటం నిర్మాతలకు ప్రేరణగా మారింది. 1848లో ఇటలీలో సంచలనం జరిగి విదేశీ ఆక్రమణపై విపరీత కదలికలు మరియు ఉక్వేలు వెలువడినాయి.
1848 సంచలనం ఇటలీ సమాజంపై ఎంతో ప్రభావం చూపింది, అయితే చాలా ఉక్వేలు విఫలమయ్యాయి. కానీ ఇదే ఒక సంఘటన, ఏకీకరణ అభ్యాసం ప్రజాకంక్షిత అయింది, మరియు స్వేచ్ఛ కోసం మరింత ఆన్లైన్ పోరాటానికి తెర ఎక్కింది.
ఏకీకరణ ఉద్యమంలోని అత్యంత ముఖ్యమైన వ్యక్తులలో ఒకరు జ్యూసెప్పీ గారిబాల్దీ, అతను ఇటలియన్ జాతీయత యొక్క చిహ్నంగా మారాడు. అతని యుద్ధ ప్రచారాలు, 1860లో ప్రసిద్ధ 'మూడు వేల' ఎక్స్పిడిషన్ సహా, దక్షిణ ఇటలీని ఆస్ట్రియన్ మరియు స్పానిష్ ప్రభావం నుండి తరలించడంలో ముఖ్యమైన పాత్రను పోషించాయి.
మరొక ముఖ్యమైన వ్యక్తి కౌంట్ కమిల్లో కవూర్, సార్డినియా రాజ్యం ప్రధాని. ఏకీకరణ లక్ష్యాలను సాధించడానికి దౌత్యపూర్వమైన పద్ధతులను ఉపయోగించాడు మరియు ఫ్రాన్స్ మరియు ఇతర దేశాల నుండి మద్దతు పొందాడు. కవూరు సార్డినియా ప్రభావాన్ని పెంచడం మరియు ఇటలీలో ఆస్ట్రియన్ ఉనికి తగ్గించేందుకు వ్యూహాత్మక కృషి చేసాడు.
ఇటలీ ఏకీకరణకు సహాయపడిన కీలక సంఘటన 1859లో జరిగిన ఫ్రాంకో-ఆస్ట్రియన్ యుద్ధం. నపోలియాన్ III నేతృత్వంలో ఫ్రాయిమి సేనాల సహాయంతో, సార్డినియా ఆస్ట్రియన్ సైన్యాలపై ఒక అనేక విజయాలను సాధించింది, ఇది అనేక లక్ష్యాలను ఆక్రమించగలిగింది. ఇది ఏకీకరణ పట్ల పెద్ద దారిగా మారింది.
1860లో జూజెప్పీ గారిబాల్దీ, సిసిలీ మరియు తదుపరి నాప్ల్స్ ను స్పానిష్ పాలన నుండి విముక్తి చేయడానికి మూడు వేల ఎక్స్పిడిషన్ను నడిపించాడు. ఈ ఎక్స్పిడిషన్ విజయం సాధించి దక్షిణ ఇటలీ మరియు ఉత్తర ఇటలీని ఒకటిగా ప్రభావితం చేసింది. గారిబాల్దీ జాతీయ వీరుడిగా మారాడు మరియు స్వాతంత్య్ర పోరాటానికి చిహ్నంగా మారాడు.
గారిబాల్దీ యొక్క విజయం సాధించిన ప్రచారానంతరం 1861లో ఇటలీ రాజ్యాన్ని ప్రకటించారు, విక్టర్ ఎమ్మాన్యువెల్ II మొదటి రాజుగా నియమించబడ్డాడు. ఈ సంఘటన ఏకీకరణ పోరాటానికి కొద్ది సంవత్సరాల తర్వాత ప్రారంభించిన విధానం, కానీ కొన్ని ప్రాంతాలు, రోమ్ మరియు వెనెటో వంటి కొత్త రాజ్యంలో మిగిలాయి.
రోమ్ ప్రదర్శనగా మారింది మరియు 1870లో ఇళ్ళలో చేర్చబడింది, ఇది రెండవ ఫ్రెంచ్ సామ్రాజ్యానికి ముగింపు వచ్చిన తర్వాత. ఇది ఏకీకరణ ప్రక్రియను పూర్తిగా పూర్తి చేస్తుంది మరియు ఇటలీని ఒక ఏకమైన జాతీయ రాష్ట్రంగా స్థాపించింది.
ఇటలీ సాంఘిక సమితి ఏర్పడటంతో అనేక సామాజిక మరియు ఆర్థిక మార్పులు జరిగాయి. పునర్నవీకరించిన ప్రధాన నాలుగవ క్షేత్రం, పారిశ్రామిక అభివృద్ధి మరియు ఆర్ధిక విధానాన్ని సాధించడానికి నూతనంగా ప్రారంభమైంది. అయితే, ఒకే కుట్ర మధ్య శ్రమ పరిస్థితులు పెరిగాయి మరియు విభిన్న సామాజిక మరియు ఆర్థిక సమస్యలు ప్రదర్శించాయి.
సంస్కృతికి, ఏకీకరణ జాతీయ గుర్తింపులో అభివృద్ధిని ప్రేరేపించింది, ఇది కళ, సాహిత్య మరియు సంగీతంలో ప్రతిబింబించింది. ఇటలీయుల మధ్య సంఘసమస్య వృద్ధి అయ్యింది, ఇది దేశం యొక్క ప్రగతికి ముఖ్యమైనది.
ఇటలీ సాంఘిక సమితి ఏర్పడటం యూరోప్ చరిత్రలో ప్రముఖ మైలురాయి అయింది మరియు దేశానికి తుదలో ప్రభావితమైంది. ఈ ఏకీకరణ ప్రక్రియ ఇటలీయుల స్వాతంత్య్ర సమష్టి కోసం రహిత నివేదికల క్షేత్రానికి కారణమైంది. ఉక్వేలు, యుద్ధాలు మరియు దౌత్యము సమష్టిగా ఒక ఐక్యతగా итలియన్ రాష్ట్రాన్ని ఏర్పరుచడంలో సహాయపడింది, ఇది అందువల్ల తన పౌరుల కు కొత్త వీక్షణలను తెరువంది మరియు తదుపరి అభివృద్ధి కొరకు కొత్త అవకాశాలను అందించింది.