చరిత్రా ఎన్సైక్లోపిడియా
ఇండోనేసియా అనేది 17,000 కంటే ఎక్కువ ద్వీపాలను కల్గిన ఒక దీవుల సమూహం, ఇది పుష్కలంగా ఉన్న మరియు వైవిధ్యమైన చారిత్రక వారసత్వాన్ని కలిగి ఉంది. ఇండోనేసియా చరిత్ర 2000 సంవత్సరాల కన్నా ఎక్కువ కాలాన్ని కవర్ చేస్తుంది మరియు అనేక సాంస్కృతిక, ఆర్థిక మరియు రాజకీయ మార్పులు ఇక్కడ ఉన్నాయి.
ఇప్పటి ఇండోనేసియా ప్రదేశంలో ప్రాచీన వసతి కాలం నోయలిత కాలానికి వెళ్ళనుంది, అందులో మొదటి రైతులు వ్యవసాయాన్ని పండించే పనిలో నిమగ్నమయ్యారు. అర్చియోలోజికల్ కనుగొనులు, గబ్రాలు మరియు సామాన్య వృత్తులు వంటి విషయాలు, ఖండకాలం 1వ శతాబ్దం వరకు క్లిష్టమైన సమాజాల ఉనికి జరిగింది అనే విషయాన్ని సూచిస్తున్నాయి.
ప్రథమ శతాబ్దం నుండి, ఇండోనేసియా చైనా మరియు భారతదేశం మధ్య ప్రధమ వాణిజ్య మార్గంగా మారింది, ఇది సాంస్కృతిక మార్పిడులు మరియు బౌద్ధం మరియు హిందూత్వం ప్రసాగానికి దారితీసింది. దీవుల పై ఉన్న మొట్టమొదటి ప్రధాన రాష్ట్రాలలో ఒకటి 7వ శతాబ్దంలో జావాలో స్థాపించబడిన మాతరామ్, తరువాత శ్రీవిజయ మరియు మజపాహిత్ వంటి రాష్ట్రాలు వచ్చాయి.
14వ శతాబ్దం నుండి, ఇండోనేసియాలో ఇస్లామీकरण ప్రక్రియ ప్రారంభమైంది. ఇస్లాం స్థానిక ప్రజల మధ్య త్వరగా వ్యాప్తిచెందింది, మరియు 16వ శతాబ్దానికి, జావాతో సహా ఎక్కువదీవులపై ఇస్లాం స్వీకరించబడింది. ఇది మజపాహిత్ సుల్తనత మరియు డేమాక్ సుల్తనత వంటి కొత్త సుల్తానులను ఏర్పరచడానికి దారితీసింది.
16వ శతాబ్దం ప్రారంభంలో, యూరోపియన్ ప్రావిణ్యులుగా, పోర్చుగాల్ మరియు స్పెయిన్, ఇండోనేసియాను వాడుకోడానికి ప్రారంభించారు, కొత్త వాణిజ్య మార్గాలను మరియు వనరులను వెతకడం మొదలుపెట్టారు. కానీ అత్యధిక ప్రభావం నెదర్లాండ్స్ వారు 1602లో మాన్యుధ్యమ వ్యాపారాన్ని స్థాపించారు. నెదర్లాండ్స్ మరియూ దీవులపై నియంత్రణ చేయడానికి క్రమంగా పయనించింది మరియు 19వ శతాబ్దంలోని సమయంలో, ఇండోనేసియా మొత్తం వారి పరిపాలన కింద ఉన్నది.
కోలనియల్ కాలం ప్రకృతి వనరుల యొక్క దోపిడి మరియు స్థానిక ప్రజల పై కఠిన చర్యల ద్వారా లక్షణం ఇవ్వబడ్డది, ఇది 20వ శతాబ్దం ప్రారంభంలో జాతీయత సంబంధిత ఉద్య‌మాల పెరుగుదలకు దారితీసింది.
రెండో ప్రపంచ యుద్ధం ఇండోనేషియాకు స్వాతంత్ర్య ఉద్యమానికి కసరత్తు సృష్టించింది. జపాన్ యుద్ధంలో (1942-1945) స్థానిక నేతలు, సుకర్నో మరియు మొహమ్మద్ హత్తా, 1945 ఆగస్టు 17న ఇండోనేసియాకు స్వతంత్యాన్ని ప్రకటించారు. కానీ నెదర్లాండ్స్ వారి కాలనీలను తిరిగి పొందడానికి ప్రయత్నిస్తే, ఇది తీవ్రమైన యుద్ధానికి దారితీసింది.
నాలుగున్నెల్ల యుద్ధం మరియు అంతర్జాతీయ ఒత్తిడి తరువాత, నెదర్లాండ్స్ 1949లో ఇండోనా రాజ్యాన్ని గుర్తించింది. సుకర్నో దేశానికి మొదటి అధ్యక్షరాగా అవతరించాడు.
1950ల మరియు 1960లలో, ఇండోనేసియా ఆర్థిక సవాళ్ళను మరియు రాజకీయ అస్థిరతను ఎదుర్కొంది. 1965లో ఒక సైనిక జయానికి దారితీశింది, దీనిలో జనరల్ సుకార్నో శక్తిలోకి వచ్చాడు. అతను సుమారు 30 సంవత్సరాలకు నిలిచిన అత్యాచార శాసనాన్ని స్థాపించాడు.
సుకార్నో పాలనలో, ఇండోనేసియా ఆర్థిక అభివృద్ధిని సాధించింది, అయితే మానవ హక్కుల లఘూ మరియు రాజకీయ ప్రతిపక్షం యొక్క అణచివేత చోటు చేసుకుంది. సుకార్నో 1998లో ప్రజా నిరసనల మరియు ఆర్థిక సంక్షోభం కారణంగా రాజీనామా చేశారు.
సుకార్నో రాజీనామా తర్వాత, ఇండోనేసియా ప్రజాస్వామ్యానికి మారింది. స్వేచ్ఛయుత ఎన్నికలు నిర్వహించబడ్డాయి, మరియు దేశం కొత్త రాజ్యాంగాన్ని స్వీకరించింది. ఆఖరి రెండు దశాబ్దాలలో, ఇండోనేసియా మంచి ఆర్థిక వృద్ధిని చూపిస్తుంది మరియు అంతర్జాతీయ వ్యవహారాలలో చురుగ్గా పాల్గొంటోంది.
ఓవర్ మినిమం, ఇండోనేసియా corrupción, అసమానత మరియు పర్యావరణ సమస్యల వంటి వివిధ సవాళ్ళను ఎదుర్కొంటున్నది. ఇండొనేసియాకు 300 కంటే ఎక్కువ జాతులు మరియు అనేక భాషలతో ఎంతో వైవిధ్యమయిన సమాజం ఉంది.
ఇండోనేసియా చరిత్ర అనేది పోరాటం, వైవిధ్యం మరియు మార్పు చరిత్ర. ప్రాచీన రాజ్యాల నుండి ఆధునిక ప్రజాస్వామ్య దేశానికి, ఇండోనేసియా అభివృద్ధి కొనసాగిస్తున్నది మరియు ప్రపంచ సాంస్కృతికం మరియు ఆర్థికంలో దాదాపు చొరవ కల్గిస్తుంది.