Cezayir, yüzyıllık tarihi ile kültürünü, politikasını ve kimliğini şekillendirmede önemli rol oynamış pek çok seçkin birey ile doludur. Bu tarihi figürler, antik çağdan günümüze kadar, ülkenin tarihinde silinmez bir iz bırakmıştır.
Büyük Kir, Ahamaniş İmparatorluğu'nun kurucusu olarak Cezayir tarihine de iz bırakmıştır. Fetihleri, modern Cezayir'in topraklarını kapsayan ilk büyük devletin kuruluşuna yol açmıştır. Kir, Pers'te doğmuş olmasına rağmen, Kuzey Afrika toprakları üzerinde önemli bir etkiye sahipti, çünkü imparatorluğu kültürel alışverişi ve yeni fikirlerin yayılmasını sağladı.
Yusuf ibn Taşfin (1009–1106), Almoravidler hanedanının kurucusu olarak Kuzey Afrika'daki Müslüman kabileleri birleştirmede önemli bir rol oynamıştır. İspanya'daki Hristiyan krallıklara karşı birçok başarılı sefer düzenlemiş ve yönetimi kültürel ve dini bir yükseliş ile damgasını vurmuştur. Yusuf ibn Taşfin ayrıca İslam'ın savunucusu ve Almoravidlerin iktidarını pekiştiren birçok reformun öncüsü olarak bilinir.
Abd al-Razak (1882–1951), Cezayir'in önde gelen entelektüellerinden ve siyasi figürlerinden biriydi. Fransız sömürge yönetiminden Cezayir'in bağımsızlık mücadelesi vermek için aktif olarak çalışmıştır. Eserlerinde ve konuşmalarında, kolonileşme, kimlik ve halkın kendini belirleme hakkı gibi önemli konuları gündeme getirmiştir. Onun fikirleri, bağımsızlık mücadelesini sürdüren birçok aktivist ve lider için bir temel oluşturmuştur.
Camille Gustave (1910–1987), Cezayir'in uluslararası arenada bağımsızlık meselesini dile getiren ilk Cezayir milliyetçilerinden biriydi. Diplomat olarak yürüttüğü çalışmalar, sömürge istismarları ve Fransız otoriteleri tarafından gerçekleştirilen zulümler hakkında farkındalığı artırmaya katkı sağlamıştır. Camille Gustave, Cezayir'in bağımsızlık mücadelesinde kritik bir rol oynayan Ulusal Kurtuluş Cephesi'nin (FLN) kurucularından biridir.
Felix Eytal (1899–1987), Cezayirli bir siyasetçi ve Cezayir Sosyalist Partisi'nin kurucularından biriydi. Çalışanlar ve köylülerin hakları ile sosyal reformlar için mücadele etmeye yönelik çalışmalar yürütmüştür. Eytal, bağımsızlık hareketinde önemli bir figür haline gelmiş, işçi hareketlerini destekleyip sosyal adalet için mücadele etmiştir.
El-Hac Ebu Bekir (1888–1962), Cezayirli önde gelen bir dini ve siyasi liderdi. Müslüman Alimler Derneği'nin kurucularından biri olup, Cezayir'in İslam kimliğinin korunması için mücadele etmiştir. El-Hac Ebu Bekir, eğitim ve sosyal reformlar yoluyla Cezayir halkının yaşam standarlarını iyileştirmeye yönelik olarak, kolonializme karşı aktif olarak karşı çıkmıştır.
Hosni Ben Ali (1920–2012), Cezayir'in bağımsızlık savaşında önemli bir rol oynamış bir askeri ve siyasi figürdü. Ulusal Kurtuluş Cephesi'nin liderlerinden biri olarak Fransız sömürge otoritelerine karşı gerilla eylemleri düzenlemiştir. Bağımsızlıktan sonra Ben Ali, Savunma Bakanı ve daha sonra Cezayir'in Cumhurbaşkanı olmuş, burada ulusal birlik ve sosyalist reformlar fikirlerini desteklemeye devam etmiştir.
Francisco Fernandez (1924–1983), bağımsızlık mücadelesini ve Cezayir'in kültürel kimliğini betimlemeye adanmış bir Cezayirli şair ve yazardı. Şiirleri ve edebi eserleri, Cezayir halkının acılarını ve umutlarını yansıtarak yeni nesil özgürlük savaşçılarına ilham vermiştir.
Cemal Abd al-Nasır (1918–1970), bağımsızlık sonrası Cezayir tarihinde önemli bir figür olmuş ve Cumhurbaşkanı olmuştur. Politikası, sosyalist reformlar ve ekonominin modernizasyonu üzerine odaklanmıştır. Abd al-Nasır ayrıca, bağımsızlık mücadelesi veren diğer Afrika ülkelerini de aktif olarak destekleyerek pan-Arab ve pan-Afrikan hareketinin oluşturulmasına katkıda bulunmuştur.
Cezayir'in tarihi figürleri, ülkenin ulusal bilincinin ve bağımsızlığının şekillenmesinde hayati bir rol oynamıştır. Başarıları ve idealleri, sosyal adalet ve kültürel kimlik arayışındaki yeni Cezayir kuşaklarına ilham vermeye devam etmektedir. Bu seçkin şahsiyetler, halkın hafızasında özgürlük ve insan hakları mücadelesinin sembolleri olarak sonsuza dek kalacaktır.