دانشنامه تاریخی
پرتغال — کشوری با تاریخ کهن، فرهنگ غنی و آداب و رسوم منحصر به فرد. پرتغالی‌ها توانسته‌اند بسیاری از آداب قدیمی را حفظ کنند که به زندگی روزمره و رویدادهای فرهنگی بافته شده است. این آداب از نسلی به نسل دیگر منتقل می‌شوند و هویت ملی کشور را منعکس می‌کنند. در این مقاله به بررسی جنبه‌های کلیدی فرهنگ پرتغال، از موسیقی و رقص‌های سنتی تا آداب و رسوم خانوادگی و مذهبی می‌پردازیم.
یکی از شناخته شده‌ترین سنت‌های پرتغال فادو است — ژانر موسیقی منحصر به فردی که تمام عمق احساسات و تجربیات را منتقل می‌کند. آهنگ‌های فادو که با صدایی رسا و همراه با گیتار اجرا می‌شوند، از اندوه، عشق، امیدهای از دست رفته و امید به آینده‌ای بهتر می‌گویند. این ژانر در اوایل قرن نوزدهم در لیسبون به وجود آمد و به سرعت نمادی از هویت ملی شد.
فادو در رستوران‌ها و بارهای ویژه‌ای که به «کاسی د فادو» معروفند، اجرا می‌شود، جایی که بازدیدکنندگان می‌توانند از اجرای زنده در جوی گرم و صمیمی لذت ببرند. در سال ۲۰۱۱، یونسکو فادو را در فهرست میراث فرهنگی ناملموس بشر قرار داد، که بر منحصر به فرد بودن و اهمیت آن برای فرهنگ جهانی تأکید می‌کند.
پرتغال به خاطر رقص‌های مردمی و سنت‌های فولکلوریش معروف است که بسته به منطقه متفاوت است. یکی از محبوب‌ترین رقص‌ها ویرا است که به صورت جفتی با همراهی آکاردئون و سازهای موسیقی سنتی اجرا می‌شود. رقص‌ها معمولاً با لباس‌های رنگارنگ مردمی که با گلدوزی و روبان‌های درخشان تزئین شده‌اند، همراه است.
جشنواره‌های فولکلور، مانند فستا سان-ژوان در پورتو و فستا د سانتو آنتونیو در لیسبون، هزاران شرکت‌کننده و تماشاگر را گرد هم می‌آورد که می‌رقصند، آواز می‌خوانند و از غذاهای سنتی لذت می‌برند. این جشن‌ها تجلی شادی زندگی و ارتباط عمیق پرتغالی‌ها با میراث فرهنگی‌شان هستند.
غذای پرتغالی — واقعا باعث افتخار این کشور است. این غذاها مبتنی بر غذاهای دریایی تازه، گوشت، سبزیجات و ادویه‌جات است. یکی از معروف‌ترین غذاها باکالهاو — ماهی کاد نمکی است که در بیش از یک‌هزار دستور مختلف تهیه می‌شود. باکالهاو به ویژه در ایام کریسمس محبوب است، هنگامی که با سیب‌زمینی و سبزی سرو می‌شود.
جزء مهمی از فرهنگ غذایی پرتغالی‌ها پاشتیش دی ناتا است — پای‌های خامه‌ای لطیف که به نماد کشور تبدیل شده‌اند. تاریخ این شیرینی به صومعه ژرونیموس در لیسبون برمی‌گردد و امروز هم در میان محلی‌ها و هم گردشگران بسیار محبوب است.
پرتغالی‌ها به شدت به ناهارهای خانوادگی و جشن‌ها اهمیت می‌دهند، جایی که بستگان و دوستان گرد هم می‌آیند تا از غذا و ارتباط لذت ببرند. این مراسم معمولاً با شراب و شیرینی‌های سنتی همراه است و جوی گرم و صمیمی ایجاد می‌کند.
پرتغال کشوری است با سنت‌های عمیق کاتولیک و جشن‌های مذهبی نقش مهمی در زندگی ساکنان آن ایفا می‌کنند. یکی از با اهمیت‌ترین آن‌ها فستا دو کارمو است که در ماه جولای در لیسبون برگزار می‌شود. این جشن با راهپیمایی‌ها، موسیقی‌ها و رقص‌ها در خیابان‌های شهر همراه است.
همچنین زیارت به مزار فتیما یک رویداد مهم است، جایی که طبق افسانه، در سال ۱۹۱۷ سه کودک رؤیای مریم مقدس را دیدند. هر ساله در ماه مه، هزاران زائر از سراسر جهان به این مکان می‌آیند تا دعا کنند و از معجزه درخواست کنند.
کریسمس و عید پاک نیز به طور گسترده‌ای در پرتغال برگزار می‌شود. در این روزها مردم به کلیسا می‌روند، غذاهای خاصی تهیه می‌کنند و زمان را با خانواده می‌گذرانند. به عنوان مثال، در عید پاک به طور سنتی «فولار» — نان شیرین با تخم‌مرغ، که نماد تجدید و احیاء است، تهیه می‌شود.
خانواده جایگاه مرکزی در زندگی پرتغالی‌ها دارد. سنت‌های احترام به بزرگترها، پیوندهای خانوادگی قوی و پایبندی به ارزش‌های خانوادگی پایه‌های جامعه را تشکیل می‌دهند. جوانان اغلب تا زمان ازدواج با والدین خود زندگی می‌کنند که بر اهمیت وحدت خانواده تأکید می‌کند.
عروسی‌ها در پرتغال جشنواره‌های بزرگ و رنگارنگی هستند که همه بستگان و دوستان جمع می‌شوند. به طور سنتی، عروسی با مراسم ازدواج در کلیسا آغاز می‌شود و سپس celebra شکل می‌گیرد تا دیروقت. در میزها همیشه غذاهای فراوان، شراب و دسرها وجود دارد و مهمانان تا صبح می‌رقصند و آواز می‌خوانند.
پرتغال به خاطر صنایع دستی سنتی‌اش معروف است، مانند کاشی‌های آژولِجو که دیوارهای ساختمان‌ها، کلیساها و کاخ‌ها را تزئین می‌کنند. هنر ساخت کاشی‌های سفالی از اسپانیا به پرتغال آمده و به بخشی مهم از فرهنگ ملی تبدیل شده است. این کاشی‌ها معمولاً صحنه‌هایی از تاریخ، مضامین مذهبی و زمینه‌های طبیعی را نشان می‌دهند.
محصولات از چوب cork نیز بسیار محبوب هستند، چرا که پرتغال بزرگترین تولیدکننده این ماده در جهان است. از چوب cork سوغاتی، کیف، کفش و حتی وسایل دکوری ساخته می‌شود. صنعتگران از نسل به نسل دانش و مهارت‌های خود را منتقل می‌کنند و سنت‌های کیفیت و مهارت بالا را حفظ می‌کنند.
پرتغالی‌ها دوست دارند سال نو را در کنار خانواده و دوستان جشن بگیرند. نماد اصلی این جشن، سنت خوردن ۱۲ کشمش در زمان طبل دق‌دق ساعت است — هر یک از آن‌ها نماد یک آرزو برای سال جدید است. پس از آن، ساکنان شهرها در میدان‌ها و خیابان‌ها جمع می‌شوند تا آتش‌بازی‌ها را تماشا کنند و سال جدید را با یک لیوان شامپاین جشن بگیرند.
پرتغالی‌های مدرن بسیاری از سنت‌ها را حفظ کرده‌اند، اما در عین حال به طور فعال تغییرات جدید را می‌پذیرند، که این فرهنگ پرتغال را زنده و پویا می‌کند. سنت‌ها در اینجا با مدرنیته ترکیب می‌شوند و جوی منحصر به فرد از گرمی و مهمان‌نوازی ایجاد می‌کنند.
سنت‌ها و آداب ملی پرتغال میراث تاریخی و فرهنگی غنی‌اش را منعکس می‌کنند. از سنت‌های موسیقی و رقص‌های قدیمی تا آیین‌های خانوادگی و دستورهای غذایی، پرتغالی‌ها به ریشه‌های خود ارزش می‌دهند و با افتخار میراث فرهنگی خود را حفظ می‌کنند. سفر به پرتغال نه تنها فرصتی برای دیدن مناظر زیبا آن است، بلکه فرصتی برای غوطه‌ور شدن در دنیای چند بعدی و گرمی سنت‌ها و آداب آن نیز است.