تاریخ بلغارستان ریشههای عمیقی در اعماق قرون دارد. در سرزمینهای امروزی بلغارستان آثار سکونتهای انسانی باستانی مربوط به دوره نوسنگی کشف شده است. فرهنگ تریپولیایی، که در این اراضی شکوفا شده بود، میراث قابل توجهی به جا گذاشته است.
در قرن ششم قبل از میلاد، اولین کلونیهای یونانی مانند اودسوس (وارنا کنونی) و آپوستول در سرزمین بلغارستان شکل گرفتند که نقش مهمی در تجارت و تبادل فرهنگی ایفا کردند.
در سال 681 میلادی، اولین پادشاهی بلغاری تأسیس شد که نتیجهی اتحاد قبایل مختلف اسلاوی و ترک بود. آسپاروه خان، بنیانگذار این دولت به شمار میرود. این دولت به سرعت گسترش یافت و در پایان قرن نهم، بخشهای بزرگی از بالکان را در بر گرفت.
در دوران پرنس بوریس اول، که در سال 865 میلادی به مسیحیت گروید، بلغارستان به یکی از اولین کشورهای اسلاوی تبدیل شد که مسیحیت را پذیرفت. این رویداد نقش کلیدی در شكلگیری هویت و فرهنگ بلغاری ایفا کرد.
در قرنهای دهم و یازدهم، بلغارستان دوران اوج خود را تجربه کرد که به عنوان عصر طلایی شناخته میشود. در زمان زار سیمن اول، کشور به اوج قدرت و همچنین توسعه فرهنگی و علمی خود رسید. سیمن بهطور فعال به پیشرفت آموزش و ادبیات کمک کرد، به همین دلیل، نگارش اسلاوی توسط برادران کیریل و متودیوس به وجود آمد.
ادبیات و فرهنگ اسلاوی نفس تازهای گرفت و بلغارستان به یک مرکز فرهنگی مهم در بالکان تبدیل شد.
در اوایل قرن دوازدهم، بلغارستان به دلیل درگیریهای داخلی و تهدیدات خارجی تضعیف شد. در سال 1018، پادشاهی توسط امپراتوری بیزانس فتح شد و به مدت نزدیک به دو قرن تحت کنترل آن باقی ماند. این دوران با افول و از دست دادن استقلال مشخص شد.
تنها در سال 1185، بلغاریها علیه سلطه بیزانس شورش کردند و در نتیجه، دومین پادشاهی بلغاری تأسیس شد که بار دیگر استقلال را به کشور بازگرداند.
با این حال، در سال 1396، بلغارستان دوباره استقلال خود را از دست داد، این بار به دلیل فتح عثمانی. امپراتوری عثمانی به مدت تقریباً پانصد سال، بلغارستان را در کنترل خود داشت که تأثیر عمیقی بر فرهنگ و جامعه گذاشت.
در این دوران، یک ترکیب قابل توجهی از قومها و فرهنگها صورت گرفت که منجر به تغییر زبان و سنتها گردید.
در اواخر قرن نوزدهم، حرکتهایی برای استقلال آغاز شد که اوج آن آزادسازی بلغارستان در سال 1878 پس از جنگ روسی-ترکی بود. در سال 1908، بلغارستان استقلال کامل خود را از امپراتوری عثمانی اعلام کرد.
پس از جنگهای جهانی اول و دوم، بلغارستان تغییرات قابل توجهی را تجربه کرد. در سال 1946، جمهوری خلق بلغارستان اعلام شد که تحت تأثیر اتحاد جماهیر شوروی قرار داشت.
به تدریج، اصلاحات اقتصادی و اجتماعی در کشور رخ داد، اما سرکوب سیاسی همچنان مشکلساز باقی ماند. پس از سقوط رژیم کمونیستی در سال 1989، بلغارستان به مسیر دموکراتیزه شدن و اقتصاد بازار روی آورد.
امروزه بلغارستان یک جمهوری پارلمانی است و از سال 2007 عضو اتحادیه اروپا میباشد. این کشور به صورت فعال در امور بینالمللی شرکت میکند و به توسعه اقتصاد و فرهنگ خود ادامه میدهد. بلغارستان به خاطر میراث فرهنگی غنی خود، از جمله فولکلور، موسیقی و صنایع دستی سنتی مشهور است.
بلغارستان مدرن، هویت خود را که بر پایه تاریخ چند هزار سالهاش است و منبع افتخار مردم آن میباشد، حفظ میکند.