கடவுள் நூலகம்
பெலாருபியாவின் அரசு சின்னங்கள் சேர்த்து, அடையாளம், கொடியும், இசையும் அடங்கும். இவை சின்னங்கள் சர்வதேச மேடையில் அரசு ஆகியவற்றைப் பிரதிநிதித்துவப்படுத்துவதோடு, அதன் வரலாறு, பண்பாடு மற்றும் பாரம்பரியங்களையும் பிரதிபலிக்கின்றன. பெலாருபியாவின் அரசு சின்னங்களின் வரலாறு பல்வேறு அங்கங்களைக் கொண்டது மற்றும் புராதன காலத்திற்குப் பின்னால் சென்று, வரலாற்று நிலைத்தன்மைகள், அரசியல் உண்மைகள் என்பவற்றைப் பொறுத்து மாறுகிறது.
பெலாருபிய மக்களுடன் தொடர்புடைய முதல் அடையாளம் XIV நூற்றாண்டில் தோன்றியதாகக் கருதப்படுகிறது, இது "போகோன்யா" என்று அழைக்கப்பட்டது. இது ஒரு அச்சங்காலை உடைய காவலராக இருக்கின்றவரை, உண்மையான பூமியின் பாதுகாப்புக்கும் சுதந்திரத்திற்கான போராட்டத்திற்கான சின்னமாக இருந்தது. இந்த அடையாளம் மையகண்ட செயல்பாட்டு கொள்கைகளை அடையாளமாகக் கொண்டது மற்றும் பெலாருபியர்களின் அடையாளத்திற்கான ஒரு முக்கியமான அம்சமாகவும் முற்றிலும் பயன்படுவதாக அமைந்தது.
செழித்து உள்ள அடையாளம் 1995-ல் ஒப்பந்தமிடப்பட்டது. இது விவசாயம் மற்றும் தொழில்நுட்பத்தை சிந்திப்பதற்கான அளவுகோல்களை கொண்டுள்ளது என்பது குறிப்பிடத்தக்கது; மேலும், ஆதிக்கத்தைப் பிரதிபலிக்கும் சித்திரம் மற்றும் வேளாண்மை பக்கம் வாய் கொண்டனர், இது நாட்டின் விவசாய பாரம்பரியத்தை வலியுறுத்துகிறது. அடையாளத்தின் மையத்தில் பெலாருபியாவின் வரைபடம் காணப்படுகிறது, இது அரசின் பிரதேசத் தனிக் கண்ணிகளை வலியுறுத்துகிறது.
பெலாருபியாவின் கொடியும் பண்பாட்டிற்கு துவக்கமாக நிறைந்து இருக்கிறது. ஒவ்வொரு கொடியேடும் XVI நூற்றாண்டின் முதன்முறையைக் கொண்டுள்ளது, அது வெள்ளை-சிகப்பு-வெள்ளை கொடியின் பல்வேறு வடிவங்களை பயன்படுத்தப்படுகிறது, இது பெலாருபிய தேசிய இயக்கத்தின் சின்னமாக கருதப்பட்டது. 1995 ஆண்டில், எப்போது இரண்டு கொண்டடங்களில் கீழே இருக்கும்போது, மழை மற்றும் பசுமை நிறங்கள் பெற்ற புதுத்தொகுதி மீண்டும் புழக்கத்தில் வந்தது.
赤色 படங்களின் அடியில், ọlọங்கி வரலாறு மற்றும் வளத்தை குறிக்கின்றன. கொடியின் வெள்ளை-சிகப்பு வடிவம் பெலாருபிய பண்பாட்டின் மற்றும் கலைக்கான மூலோபாயங்களை வழங்குகின்றன, இது பெலாருபியாவின் கலாச்சார பாரம்பரியத்துடன் உள்ள இணைப்புகளை வலியுறுத்துகிறது.
பெலாருபியாவின் அரசு இசை பல மாற்றங்களை சந்தித்தது. முதல் இசை 1955-ல் ஒப்பந்திக்கப்பட்டது, இது சமூகத்தரணை கொண்டது. இன்றைய இசை 2002-ல் ஒத்துழைக்கப்பட்டது, அதில் பெலாருபிய மக்கள் சுதந்திரத்திற்கான மற்றும் வழங்கிய மகுடத்திற்கான பாடுகளை உருவாக்கியது. இசைக்கு ஏற்படுத்தும் ஒரு சந்தேகம் காம்பேடர் நேஸ்டர் சாக்ளோஸ் மற்றும் மூட்டிகள் – கவிஞர் இகோர் லிஸ்கோவின்.
இந்த இசை பெலாருபிய பூமி, அதன் அழகு மற்றும் மக்களை மேற்கோள் செய்கின்றது, அதனால் இவ்வாறு என்பவரின் பெருமை செலவின்றி உள்ளதாக வரலாற்றுடனும் கருதப்படுகிறது. இது மக்கள் மத்தியில் அன்பையும் நாட்களின் மீதான பாரம்பரியத்தையும் குறிப்பிடுதலால் சேர்ந்தது.
பெலாருபியாவின் சின்னங்கள் வரலாற்று நிலைப்பாடு படியாக மாறுகிறது. இதற்கு வரலாறுகள் பெலாருபியர்கள் சோவியத் யூனியன் உடைய இந்த உலகின் அடிப்படையிலும் ஆகியிருந்தது, சமூகத்தரணைகளையும் தோற்றமாகக் கொண்ட தளம் வருகிறது. 1991-ல் சுதந்திரத்தைப் பெற்ற பிறகு, தேசிய சின்னங்களை மீளமைக்கப்பட்டவரின் கட்டமைப்பை குறித்து ஆரம்பித்தது, இது அகளை மேம்படுத்த மிகவும் உடன்பட்டது என்பதால் உட்கார்ந்தது.
1990-ல், சோவியத் சின்னங்களை பெலாருபிய பாரம்பரியமான போதியுக்கள் அகத்திலும் கனவன்களுக்கும் அதிகாரத்தை அடைந்ததும், புதிய வடிவங்களை தேடினது. "போகோன்யா" அடையாளம் மற்றும் வெள்ளை-சிகப்பு-வெள்ளை கொடியின் திரும்பியும் உருவாக்கப்பட்டு, 1995-ல் புதிய சின்னங்கள் உருவாக்கப்பட்டன, இதன் மூலம் நாட்டின் தற்போதைய நிலைப்பாடுகளை மட்டுமே சார்ந்துள்ளது.
பெலாருபியாவின் அரசு சின்னங்களின் வரலாறு என்பது, வெறும் கொடியாக, அடையாளமாக, இசையாகவே இல்லை, ஆனால் மக்களின் வரலாறும், அவர்களின் ஆசைகள் மற்றும் சுதந்திரத்திற்கான போராட்டம் ஆகியவையும் ஆகும். இவை ஜனங்கோத்தில் செயல்படுத்தும் முக்கியமான பகுதியாக இருக்கிறது, மிகுந்த வரலாற்றினையும் மற்றும் நாட்டின் தனித்துவமான போதியத்தையும் நினைவூட்டி விடுகின்றன; இது நாட்டின் முறையான அடையாளத்தை உருவாக்குவதில், மக்களுக்கு அழலுக்கு ஒரு அடிப்படையாகவும், வரலாற்று நிகழ்வுகள் மற்றும் மதிப்புகளின் செருத்தாகவும் அரசுக்குப் பயன்படுகிறது.