1944 முதல் 1989 வரை உள்ள திகதி காலம் பரந்த, கம்யூனிஸம், வெளியே வந்த பலவிதமான மற்றும் முரண்பட்ட பண்பினை கொண்டது. இந்த காலத்தில் அரசியல் அடக்குமுறைகள், பொருளாதார மாற்றங்கள், கலாசார மாற்றங்கள் மற்றும் சமூகத்திற்கான மெய்யியல் அடையாளம் குறித்து போராட்டங்கள் நிகழ்ந்தன. உலக இரண்டாம் போர் முடிந்த பின்னர், புல்கேரியா சோவியட் ஒன்றியத்திற்கான ஆளுமை பாதிப்பில் இருந்தது, இது அதன் வளர்ச்சியின் பாதையை தேகப்படுத்தியது.
உலக இரண்டாம் போர் முடிந்த 1944 இல், புல்கேரியாவில் ஏககமான மாற்றங்கள் நேர்ந்தன. கம்யூனிஸ்ட் கட்சி மிகவும் ஆதரவைப் பெற்றதன் மூலம் அதிகாரத்தை நிறுவியது, மேற்கத்திய நாடுகளுடன் கூட்டு அமைப்புக்கு உட்பட்ட அரசாங்கத்தை வீழ்த்தியது. முதலீட்டாய் அமைச்சாகிய கம்யூனிஸ்ட் கட்சி, அரசியல் எதிரிகளுக்கு எதிராக பயங்கரம் உருவாக்குவதை செயல்படுத்தியது, புதிய ஆட்சி ஆதரவினைத் தராதவர்களை கைது செய்து அழித்து விட்டது.
1946 இல், புல்கேரியா மக்கள் குடியரசாக அறிவிக்கப்பட்டது, அரச அதிகாரம் நீக்கப்பட்டது. கம்யூனிஸ்ட் கட்சி உள்நட்ட அரசியல் ஆட்சியை உருவாக்கி, அரசியல் முதல் கலாசாரத்திற்கான அனைத்து அம்சங்களில் கட்டுப்பாடுகளை கண்டு கொண்டது. மக்கள் பலருக்கு கடுமையான கட்டுப்பாடுகள், அடக்குமுறைகள் மற்றும் கருத்தை வெளிப்படுத்துவதில் கட்டுப்பாட்டின் நெருக்கடிக்கு சிக்கிக்கொண்டு இருந்தனர். நீதிமன்ற அமைப்புகள் மற்றும் எதிர்க்கட்சிகள் தீவிரங்களைச் சந்தித்தன.
1947 இல், அனைத்துப் பெரிய நிறுவனங்கள் மற்றும் நிலங்கள் தேசியமயமாக்கப்பட்டன. கம்யூனிஸ்ட் அரசு மையாட்சித்திட்டத்தை உருவாக்குவதிலிருந்து பொருளாதாரங்களை முழுமையாக கண்காணித்தது. ஆரம்பத்தில், இந்த நடவடிக்கைகள் சில பொருளாதார வளர்ச்சிக்கு வழிவகுத்தன, ஆனால் காலம் கடக்க, எதிர்மறை விளைவுகள் ஏற்பட்டன.
1950 களில், புல்கேரியா சோவியட் பொருளாதார குழுவின் பகுதியாக மாறியது, இது СССР இல் புதியதாகவும், பிறகு நாடுகளின் பொருளாதார வளர்ச்சிக்கு உடனான அளவுள்ளதாகவும் இருந்தது. நாட்டில் தொழிற்சாலை நடவடிக்கைகள், குறிப்பாக கனிம மற்றும் விவசாயத்தில் வளர்ச்சி பெற்றது. 1950 களில் தொடங்கப்பட்ட விவசாய கூட்டுறவு, பல்வேறு விளைவுகளை உருவாக்கியது. பல விவசாயிகளுக்கு கூட்டுக் கழகம் உருவாக்கத் திரும்பப்படும் போது, விமர்சனம் மற்றும் உற்பத்தியில் குறைப்புக்கு முன்னேற்றமில்லாமல் சென்றது.
கம்யூனிஸம் காலத்தில் புல்கேரியாவின் கலாச்சாரம் கடுமையாக சட்டபூர்வ கண்ணோட்டத்திற்குள்ளாக இருந்தது. கம்யூனிஸ்ட் கட்சி மக்கள் எண்ணங்களைப் பரப்புவதற்காக கலை மற்றும் கலாச்சாரத்தை கடுமையாக பயன்படுத்தியது. இலக்கியம், நாடகம், திரைப்படம் மற்றும் музыка ஆகியவை கம்யூனிஸ்ட் கட்சியின் ஒழுங்குகளை போற்றி முக்கியமாக விவாதித்தன. கலைக்கான சில படைப்புகள் சமூக நகராக்கத்தின் உண்மையான உருப்படியான பாணிகளின் குரல்களைக் கொண்டிருந்தன.
ஆனால், அடக்குமுறைகளுக்கு இதற்கிடையே, புல்கேரியாவின் கலாச்சாரம் வளர்ந்தது. 1960 களில், சில கலாச்சார வளர்ச்சிகள் காணப்பட்டன, அங்கு உள்ளீட்டு வருவாய் மாறிகள் புதிய பயிற்சிகளை தேடும் முறைகள் காணப்பட்டன. புல்கேரியாவின் இலக்கியம், திரைப்படம் மற்றும் இசை மாறதற்கான அனுபவங்கள் இடாத்திணையப்படுத்தப்பட்டு சென்று கொண்டிருந்தது, மற்றும் புதிய கலை மீண்டும் உருவாக்கியமைக்கு காரணமாகவும், உலா நாடியமைவுகளை உருவாக்கின.
இந்த காலத்தில், புல்கேரியாவின் அரசியல் நிலை கடுமையான கட்டுப்பாடு இருந்தது. கம்யூனிஸ்ட் கட்சி எந்த எதிர்ப்பு அல்லது தனி எண்ணங்களுக்கெதிரான கிளவை ஒடுக்கிக் கொண்டு இருந்தது. அடிப்படையாகவும் நாட்டு மற்றும் சமூக அம்சங்களில் முக்கியமான இடங்களில் கட்சியின் உறுப்பினர்கள் உள்ளனர். 1956 இல், ஹங்கேரியாவில் நடைபெற்ற நிகழ்வுகளைத் தொடர்ந்து, புல்கேரியாவின் அதிகாரிகள் மக்களை எதிர்கொள்ளும் மிகச் சிக்கலான நிலையை மேம்படுத்தினர், எச்சரிக்கி மற்றும் அசந்திக்கைக்கு பயப்படுவதன் மூலம்.
ஆனால், 1980 களின் முடிவில், ஜனநாயகமயப்படுத்தும் இயக்கங்களுக்கு முன்னணி கொடுத்தது. அரசியல் மற்றும் பொருளாதார நிலைத்தன்மை இல்லாமல் மற்றும் ஆட்சி நிலைமை குறைவான காலக்கட்டங்களில், கட்டாயங்களை மென்மேலும் இல்லாக்க அது அனைத்து நடவடிக்கைகளை மேற்கொண்டது. 1989 இல், கிழக்கிலுள்ள யூரோபின் நிகழ்ச்சிகளை ஊக்குவித்த பெரும் எதிர்ப்புகள் தோன்றின. இந்த எதிர்ப்புகள் ஜனநாயகமயப்படுத்தும் செயல்களை முன்னெடுக்கின்றன, இது கம்யூனிஸ்ட் ஆட்சியின் முடிவை விளக்கின்றது.
1989 இல் ஏற்பட்ட மக்களின் அதிருப்திகள் மற்றும் ஜனநாயகத்தை ஆதரிக்கும் கலந்துரையாடல்கள் ஆழி நிரந்தரமாக இருங்கள். புல்கேரியாவின் கம்யூனிஸ்ட் கட்சி செயலாளர் தோதோர் ஜிவ்கோவின் பிறந்த நாளுக்குப் பிறகு, தனிப்பட்டலில் சிவப்பு அரசியல் விடயம் ஏற்பட்டது. அது ஜெனிவை நோக்கி விடுவிக்கும் நடைமுறைகளிற்கான தேர்தலை நடத்துகின்றது. ஜனநாயகம் நோக்கி சென்றது குறித்த மாறுபட்டு செல்லும் நிலக்கரம் மற்றும் இந்த நாட்டு சென்ற வீழ்ச்சிகள் மிக சிக்கலானவை. புல்கேரியா பொருளாதார சிரமங்கள், அரசியல் நிலைத்தன்மை மற்றும் சமூக மாற்றங்களை எதிர்கொண்டு நின்றன.
புதுக்காலத்தின் முடிவில் புல்கேரியா реформங்களுக்கான செயல்முறைகளைப் processos para integração na União Europeia e na OTAN.יפים מידידה, அமைச்சு விழுப்பிக்கும், ஆசிரியனை நோக்கி மேற்கொண்டு மீண்டும், ஆனாலும் பெரிய சிரமங்களையும் . இடங்களை அளிக்கும் போது, எல்லா செயல்முறைகள் கலாசார மற்றும் அரசியல் நாடுகளாக அமைக்கக் கட்டுப்பாடுகளை உண்டாக்கும்.
கம்யூனிஸம் காலம் பாரம்பரியத்தை புல்கேரியாவின் அரசாக்கமான வெளிப்பாடு ஆகும், கொள்கையின் நிலையிடம், இறுதிவில் தற்போது அரசியல் மற்றும் கலாசார மாற்றங்களை்வலாம். அபராதங்களை மிகத்தீவிரமாக கம்யூனிஸமுக்கும், மாநில அடைய வைத்திருக்க கூடிய வெளியான வேலைவிருப்பங்களும் அதன் உருவாக்கம் என்னும் பெயுமானமிழ்குரிய அரசியல் பொருளாதார வளர்ச்சி நடைபெற்று அமைகின்றனர்.
புல்கேரியா இன்று எதிர்நோபும் சிக்கலான விவசாயத்திடிலிருந்து இன்னொரு முக்கியத்தில் அமைகிறது. கலாசாரம், பொருளாதாரம் மற்றும் அரசியல் நிலை அந்தக் காலத்திற்கான நினைவுகளைமும் பதிகொண்டிருக்கவேண்டும், இதுகுறித்த வகையில் மக்களுக்கு அரசியல் மகிழ்ச்சியை வழங்கும்.
கம்யூனிசம் காலம் அறியப்பட்ட புல்கேரியா நகரின் வெற்றிகரமான கதையாகும், இது இருக்கின்றது அவியானையாய் விடுவிக்கப்பட்டவையாகவே வருகின்றது. இந்த கல்வித் தேர்வுகள் இறுதியில் வழங்கப்படுகிறது, கம்யூனிசமே என்பதே மற்றவரின் வேண்டுகோளால் அதிகரிக்கப்பட்டதாகவும் மதிப்பீடுகளை பெற்றுள்ளது.