அறிமுகம்

புல்கேரியாவின் சுதந்திரத்தை மீட்கும் செயலில் XIX நூற்றாண்டின் முடிவில் 400 ஆண்டுகளுக்கு மேலாக ஒஸ்மான் ஆட்சியின் பிறகு நிகழ்ந்த முக்கிய நிகழ்வாகக் கருதப்படுகிறது. இந்த கால இடைவெளியில் புல்கேரிய மக்களின் தேசிய அடையாளம் மற்றும் சுயநிலவம் உருவாக்குவதற்கான அடிப்படையாக அமைந்த முக்கிய நிகழ்வுகள் நிகழ்ந்தன. இந்த கட்டுரையில், இந்த நிகழ்வுக்கு முன்னணி காரணிகளை, சுதந்திரத்திற்கு நடத்தப்பட்ட முக்கியமான படிகள் மற்றும் அவைகள் கொண்ட வந்த விளைவுகளை நாம் ஆராய்வோம்.

சுதந்திரத்திற்கு போரான காரணங்கள்

புல்கேரிய மகது சுதந்திரத்தை அடைய விரும்புவதற்கான காரணங்கள் பல்வேறு உள்ளன. முக்கிய காரணங்களில் ஒன்று ஒஸ்மான் பேரரசின் கீழ் புல்கேரியர்கள் எதிர்கொண்ட கட்டுப்பாடுகள் மற்றும் சுருக்கங்களுக்கு இணையாக இருந்தது. சும்மையான வரிகள், கல்வி மற்றும் கலாச்சாரத்திற்கான கட்டுப்பாடுகள், மேலும் மதத்தில் இருந்த அழுத்தம் புல்கேரிய அடையாளத்தை குலையவும், dissatisfaction ஏற்படுத்தும்.

18-19 ஆம் நூற்றாண்டுகளில், புல்கேரியர்கள் இடையே நாட்டு சுயநிலவத்தின் வளர்ச்சி நிகழ்ந்தது, இது இனிமேலும் புகழ் மிக்க மாறுபாடுகளால் நடைமுறைக்கு கொண்டுவரப்பட்டது. 'சிற்றுரை புல்கேரியர்கள்' என்ற தனது படைப்பில் புல்கேரியர்களைத் தங்கள் கலாச்சாரம் மற்றும் அடையாளத்தை மீட்டெடுக்க அழைத்த பைசியை போன்றவர்களின் வரலாற்றில் தோன்றி, தேசிய யோசனையை உருவாக்குவது இங்கு முக்கிய பிரதானியாக பணியாற்றியது.

புல்கேரியாவின் உள்ளக மாறுதல்களோடு, சர்வதேச மேடையில் முக்கியமான நிகழ்வுகள் நடந்தன. கிரேக்கமும் செர்யபியிலும் நடந்த புரட்சிகள் மற்றும் விடுதலை இயக்கங்கள் புல்கேரியரால் அவர்களுடைய உரிமைகள் மற்றும் சுதந்திரம் பெறுவதற்கு போராடுவதற்கான உந்துதலைச் செய்தது. ஒஸ்மான் அரசை பலவீனப்படுத்த விரும்பும் ரஷ்யாவின் ஆதரவு இங்கு சுதந்திரத்தைப் மீடிய முடியும் ஒரு முக்கிய பங்கை வகித்தது.

ஏப்ரல் குப்பதை

புல்கேரியர்களின் சுதந்திரத்திற்கு ஏற்படுத்தும் உத்தியை, 1876 ஆம் ஆண்டு நடைபெற்ற ஏப்ரல் குப்பதை புல்கேரிய புரட்சிக் மையத்தால் தயாரிக்கப்பட்டது. இந்த குப்பதை, புல்கேரியாவின் தன்னாட்சி அல்லது முழுமையான சுதந்திரத்தை அடைய முயற்சித்தது. குப்பதை 20 ஏப்ரலில் பத்தாக்காஷ் கிராமத்தில் ஆரம்பித்து மற்ற பகுதிகளில் விரைவாக பரவியது.

குப்பதாளர்கள் மேற்கொண்ட courageous நடவடிக்கைகள் இருந்தபோதும், குப்படை ஒஸ்மான் படைப்புகளால் காயமடைந்தது.ப் புல்கேரியர்கள் மத்தியில் பெரிய இழப்புகளை ஏற்படுத்தும் படி வெறிப்பினை முடிவு செய்தது. இருப்பினும், இந்த குப்படை சர்வதேச சமூகத்தின் கவனத்தை ஈர்த்தது மற்றும் சுதந்திரத்தை மீட்கும் விடயத்தில்ியின் இருதிப்பெரும் படிகள் ஆகிவிட்டது.

புல்கேரியாவில் நிகழ்ந்த விடுதலைக்கு ஐரோப்பிய பேராதிக்கங்களின் உறவுகள் மாற்றமாய் இருந்தது, இதன் மூலம் ஒஸ்மான் அரசிடம் மேலான அழுத்தங்களை அடைய மேலும் மாநில தேவை ஏற்பட்டது.

ரஷ்ய-துருக்குர சாரத்து (1877-1878)

குப்படை மற்றும் சர்வதேச நிலைமை ரஷ்ய-துருக்குர போரின் முன்னணி நிகழ்வுகள் ஆனது, இது 1877 இல் ஆரம்பிக்கப்பட்டது. புல்கேரியர்களால் சுதந்திரத்திற்கு போராடங்களுக்கான ஆதரவை வழங்கும் நோக்கினால், ரஷ்யா ஒஸ்மான் பேரரசுக்கு எதிரான போரை அறிவித்தது. ரஷ்ய ஜனநாயகங்கள், புல்கேரியர்கள் போராளிகளுடன் கூட்டாண்மையில் போர்க்கதை புல்கேரியாவில் தொடங்கின.

புல்கேரியாவில் நடந்த போராட்டங்கள் சுதந்திரத்தை அடைய தீவிரமான நடவடிக்கையைத் தீர்மானித்தன. போர்களுக்கு முன்னணி அதன் சிதறல் பாலத்தில் ரஷ்ய மற்றும் புல்கேரிய படைகள் ஒஸ்மானுக்கு எதிராக வீரத்திற்கும் துணிவிற்கும் வெற்றிகரமாக இருந்தன.

ஜனநாயக நடவடிக்கைகளின் மற்றும் போருக்கான உத்திகளின் வெற்றியும், மார்ச் 1878 இல் சான்-ஸ்டெஃபனோ நேர்வுத்தக்கத்தை உண்டாக்கியது. இந்த உடன்படிக்கை புதிய புல்கேரிய மாநிலத்தின் அளவுகளை உறுதி உறுதி செய்தது மற்றும் சுதந்திரத்திற்கு உண்மைளங்க மொத்தமாக இருந்தது. இருப்பினும் உயர் மக்களால் இணைந்தடுத்தப்பட்ட, சில பகுதிகளுக்கான சுதந்திரம் ஒஸ்மான் இெமில் இணையப்பட்டது கெளித்தது, இது இன்னும் dissatisfaction கொடுப்பதும் மருந்து தவறான கருத்து சொப்பந்தியைக் கொண்டது.

பெர்லின் காங்கிரஸ் மற்றும் தன்னாட்சி

புல்கேரியாவின் சூழல் 1878 ஆம் ஆண்டு நடைபெற்ற பெர்லின் காங்கிரஸின் பிறகு மாறியது, இதில் ஐரோப்பிய நாடுகள் சான்-ஸ்டெஃபனோ உடன்படிக் கொடுத்து. இந்த உடன்படிக்கையின் முடிவுகள் புல்கேரியாவின் நிலையை குறிக்கின்றன, புதிய நாட்டு மூன்று பாகங்களுக்கு பிரிக்கப்பட்டது: புல்கேரிய மாகாணம், கிழக்கு ரூமேலியா மற்றும் மக்கேடோனியா.

இந்த இழப்புகளுக்குப் பரைவினை இருப்பது, புல்கேரிய மாகாணம் மீதும் கிளாளிக்கொள்ளவில்லை. புல்கேரியா ஒரு குறிப்பிட்ட அளவிலான தன்னாட்சியுடன் அமையப்பட்டு, ஒஸ்மான் பேரரசின் கட்டுப்பாட்டில் இருந்து வெளியே இருக்கும் எனினும், மக்களிடையே இன்னும் dissatisfaction ஏற்படுத்தியது.

அடுத்த சில தசாப்தங்களில் புல்கேரிய மக்கள் தங்கள் உரிமைக்காக போராடின, முழுமையாக சுதந்திரம் அடைய விரும்பினர். உள்ளக மக்கேடோனிய புரட்சித் தொகுதி (VMRO) போன்ற புதிய புரட்சிக்குழுக்கள் உருவாகும், தேசிய விருப்பங்களுக்கான போராட்டத்தை உறுதிப்படுத்தவும் முக்கியத்துவத்தை பெற்றது.

முழுமையாக சுதந்திரத்தை மீட்டெடு

XIX நூற்றாண்டின் கடைசி பகுதியில், புல்கேரியா தீவிரமாக வளர்ந்தது மற்றும் புல்கேரியாவின் முழுமையான சுதந்திரத்தை மீட்டெடுக்கும் மசோதா சக்தியாகியுள்ளது. 1908 இல், சில அரசியல் மற்றும் சமூக மாற்றங்களுக்குப் பிறகு, புல்கேரியா ஒஸ்மான் பேரரசிலிருந்து முழுமையான சுதந்திரத்தை அறிவித்தது. இந்தச் செயல்முறை புல்கேரியர்களின் சுதந்திரத்திற்கான பல நூற்றாண்டுகளின் போராட்டத்தில் நவீன பலரும் கண்ட மிகப்பெரிய வருகிறது.

19 மற்றும் 20 ஆம் நூற்றாண்டின் தொடக்கம் மற்றும் முடிவில் புல்கேரியாவில் நிகழ்ந்த செயல்முறைகள் மாட்டிக்குள் நன்கு பாதிக்கின்றன. கல்வி, பொருளாதாரம், கலாச்சாரம் மற்றும் அரசியல் கடுமையாக வளர்ந்து, இப்போது புல்கேரிய அரசியலைக் கொண்டுள்ளது.

ஆனால், அடைந்த சுதந்திரத்திற்கு மாறாக, புல்கேரியா புதிய சவால்களை எதிர்கொண்டது, மாநில விவகாரங்கள் மற்றும் அடுத்தவர்கள் நிலையான நிலைக்கு ஆழ்ந்த விஷயங்கள் சாதாரணமா ஆகின.

தீர்வு

புல்கேரியாவின் சுதந்திரத்தை மீட்கும் செயல், தனது அடையாளம் மற்றும் உரிமைகளுக்கான மக்களின் போராட்டத்தின் அழகுப் எடுத்துக்காட்டாக இங்கு உள்ளது. இந்த செயல்முறை, அரசியல் மட்டுமல்லாமல் கலாச்சாரத்தையும் தட்டிக்கொள்கின்றது, இது தேசிய அடையாளத்தின் உருவாக்கத்திற்கும் மாற்றாத தகவல்களுடனும் உள்ளது. ஒஸ்மான் ஆட்சியிலிருந்து விடுவித்தல், புல்கேரியாவின் வரலாற்றின் முக்கியமான கடவுளாக விளங்குகிறது, இது தொடர்ந்து வளர்ச்சிக்கும் மற்றும் புல்கேரிய மாநிலத்தின் தற்போதைய கீழ்க்காணும் செயல்பாடும் உறுதிப்படுத்துகிறது.

சுதந்திரத்தின் பாதையை கடந்து சென்ற மங்களிலுள்ள மாற்றங்கள் சேர்த்து, சுதந்திரத்தின் மீட்கல், புல்கேரிய மக்களின் வீரத்திற்கான மற்றும் தீர்மானத்திற்கு ஒரு சின்னமாக உள்ளது. இந்த செல்வத்தை அடுத்த தலைமுறைகள் தொடர்ந்தும் உறுதியளிக்கிறது, தங்கள் உரிமைகள் மற்றும் சுதந்திரங்களைப் பெறுவதற்கான போராட்டத்தின் முக்கியத்துவத்தை நினைவூட்டுகிறது.