கடவுள் நூலகம்
பிரேசிலில் வஞ்சகம் நாட்டின் வரலாற்றின் மிக பழைய மற்றும் கரமுடைய பக்கங்களில் ஒன்றாகும். பத்தொன்பதி நூற்றாண்டின் தொடக்கத்தில் முதலாவது யூரோபியக் கள்ளவன்கள் வந்த காலத்திருந்து 1888ஆம் ஆண்டில் வஞ்சகத்தை உடைக்கும்வரை, மில்லியனுக்கு மேற்பட்ட ஆபிரிக்க வஞ்சகர்கள் பிரேசிலுக்கு வழி செய்யப்பட்டு, தோட்டங்கள் மற்றும் சுரங்கங்களில் வேலை செய்வதற்காக கட்டாயமாக எடுத்துச் செல்லப்பட்டனர்.
பிரேசிலில் வஞ்சகம் 1500-ஆம் ஆண்டுகளில் தொடங்கியது, அப்போது போர்ச்சுகீசியக் கள்ளவன்கள் உள்ளூர் மக்களின் உழைப்பைக் கொண்டிருந்தனர். இருப்பினும், கடுமையான நோய்கள் மற்றும் துரோகத்தினால் அவர்கள் பலர் இறந்தனர். இதனால், கள்ளவன்கள் ஆபிரிக்க வஞ்சகர்களை நீடிக்கு வேலை செய்வதற்கான மிகுந்த உறுதி வாய்ந்த தொழிலாளராக பார்த்தனர்.
1500 மற்றும் 1866ஆம் ஆண்டுகளுக்கிடையில், பிரேசிலுக்கு 4 மில்லியனுக்கும் மேற்பட்ட ஆபிரிக்க வஞ்சகர்கள் கொண்டு வரப்பட்டதாக பல்வேறு மதிப்பீடுகள் உள்ளன. வஞ்சக வர்த்தகம் அத்தனை நாட்களில் மிகவும் லாபகரமான வர்த்தகமாக மாறியது. வர்த்தகத்தில் வஞ்சகர்களின் இறக்குமதி நிகழ்ந்த முக்கிய துறைமுகங்களில் பயியா மற்றும் ரியோ-டெ-ஜனெய்ரோ உள்ளன.
பிரேசிலின் பொருளியல் வஞ்சகர் உழைப்புக்கு மிகுந்த முற்படுத்தியிருந்தது, குறிப்பாக விவசாயத்தில், வண்ணச்சொட்டில், சர்க்கரைத்தண்டு மற்றும் புகையிலை போன்ற தோட்டங்கள் வஞ்சகர்களின் உழைப்பால் செழிக்கவேண்டியது. வஞ்சகம் அதிக அளவு லாபத்தை அளிக்கிற்று, மற்றும் பல செல்வந்த குடும்பங்கள் இந்த முறைமை மூலம் தங்கள் செல்வங்களை கட்டியுள்ளனர்.
வஞ்சகர் உழைப்பு தோட்டங்களில் வேலை செய்யும் பிரதான வலிமைமுதலாக இருந்தது. விதைகள் நட்டல் மற்றும் சாகுபடி பராமரிப்பு முதல் அறுவடைக்கு அனைத்துப் படி உபயோகிக்கப்பட்டனர். இது XIX ஆம் საუკუნில் பிரேசிலின் பொருளியலில் முக்கிய வளர்ச்சிக்கு வழிவகுத்தது.
பிரேசிலில் வஞ்சகர்களின் வாழ்க்கை நிலை பரிதாபகரமாக இருந்தது. அவர்கள் உடல் மற்றும் மனாத்மிக சூலிகடிக்கு ஆExpose, கூட்டமான நீண்ட இடங்களில் வாழ்ந்து, ஓய்வின்றி நீண்ட நேரம் வேலை செய்வதற்கான சோதனைகளை சந்திக்க வேண்டும். வஞ்சகர்களுக்கு வழமையை ஒதுக்கவில்லை, அதனால் பலர் நோய்களால் அல்லது களைப்பு நீங்காமல் இறந்தனர்.
தொகுப்பான சூழ்நிலைகளை மறுபடியும், வஞ்சகர்கள் தங்கள் நிலையை எதிர்த்தனர். 1835இல் மலாகெட்டா கிளர்ச்சி மற்றும் 1857இல் கோட்டாம்பு கிளர்ச்சி போன்ற பல கிளர்ச்சிகள் நடந்தன. இந்த கிளர்ச்சிகள் வஞ்சகர்கள் பாசிவாக இல்லாமல், தங்கள் சுதந்திரத்திற்காக போராடுகிறார்கள் என்பதை காட்டின.
19ஆம் நூற்றாண்டில் பிரேசிலில் வஞ்சகத்தை உடைக்க வாய்ப்பு ஆண்டு வந்த வருகின்றது. சுதந்திரமான கறுப்பொருவரின் எண்ணிக்கை அதிகமாகவும், சர்வதேச சமுதாயத்தின் அழுத்தம் இத்தகைய செயல்களில் முக்கிய பங்கு வகித்தது.
1888ஆம் ஆண்டில், பிரேசில், முழுவதும் வஞ்சகத்தை மாற்றிய முதல் ஐக்கிய நாடாக மாறியது, சுதந்திர சட்டத்தை ஏற்றுக்கொண்டது. இந்த நிகழ்வு, சோயி கமெய்ரோ மற்றும் நபருக்கேற்ற மனித உரிமைகளுக்காக போராடும் துணைகள் போன்ற உயிரியல் முன்மொழிந்தவர்களின் முயற்சிக்கு உரியமாக நடந்தது.
வஞ்சகத்தை உடைக்கும் நினைவு, முந்தைய வஞ்சகர்களின் வாழ்க்கையை உடனே மேம்படுத்தவில்லை. அவர்கள் செல்வத்தின் ஈடு வெளிப்பட்டன, ஆனால் இது கறுப்பு பிரேசிலியர்களுக்குப் புதிய வாய்ப்புகளை திறந்தன, மற்றும் பலர் கல்வி மற்றும் சமூக ஒருங்கிணைப்புக்காக முயற்சிக்கத் தொடங்கினர்.
வஞ்சகம் அதிகாரப்பூர்வமாக உடைக்கப்பட்டிருப்பதின்படியும், கறுப்பு பிரேசிலியர்கள் இன்னும் இனவழக்க அடிப்படையில் சங்கடங்கள் மற்றும் சமூக சமத்துவத்தின் குறைவுகளை சந்திக்கிறார்கள். இந்த பிரச்சினைகள் இன்னும் வரவேறும், இது சமூகத்தின் அவசரம் மற்றும் நடவடிக்கைகளுக்குப் பாலை அதிகரிக்கும்.
பிரேசிலில் வஞ்சகம் என்பது ஒரு சிக்கலாகவும், வாடகையாகவும் உள்ள தலைப்பு, இது நாட்டின் வரலாற்றில் ஆழமான பாதிப்பை ஏற்படுத்துகிறது. இந்த காலகட்டத்தை ஆராய்ந்தால், நாம் கறுப்பு பிரேசிலியர்கள் சந்திக்கும் சிறில்களுக்கு உடனான சமூக மற்றும் பொருளியல் பிரச்சினைகளைப் புரிந்து கொள்ள முடியும். வரலாற்றுப் பொருளின் உண்மையை புரிந்து கொண்டு, முன்னேற்றம் செய்ய வேண்டும்.