கடவுள் நூலகம்
பிலிப்பைன்ஸ் ஒரு வளமான மற்றும் பல்வேறு வரலாற்று பயணம் கொண்டது, மற்றும் அதன் வாழ்நாள் தருணங்களில், நாடு பல முக்கிய நிகழ்ச்சிகளை அனுபவித்துள்ளது. அவற்றில், பிலிப்பைன்ஸ் நகர்மை, கலாச்சாரம் மற்றும் சமூக வாழ்க்கையில் முக்கியமான பாதிப்புகளை ஏற்படுத்திய முக்கிய வரலாற்றுப் பாத்திரங்கள் குறிப்பிடத்தக்கவையாக உள்ளன. இந்த நபர்கள் வரலாற்றில் தங்கள் அடையாளத்தை விட்டுவிட்டு, சுதந்திரம், எழுதுமற்றும், எதிர்ப்பு தேவைப்படும் எதிர்காலத்தை உருவாக்கியுள்ளனர்.
ஜோசே ரிஸல் - பிலிப்பைன்ஸின் முதன்மை தேசிய மாந்திரீகன், மருத்துவர், எழுத்தாளர், கவிஞர் மற்றும் சுதந்திரத்துக்கான போர் வீரர். அவரது வாழ்வு மற்றும் மரணம், பிலிப்பைன்ஸ் மக்க்களுக்கு புதிய அரசியல் காலத்தின் போக்கில் மிகவும் முக்கியமான பங்கு வகித்தது. ரிஸல் 1861 ஆம் ஆண்டின் ஜூன் 19 அன்று கலம்பா, லகுந்தாவில் பிறந்தார். அவர் யுரோப்பாவில் கல்வி பெற்றார், அங்கு அவருக்கு அரசியல், கலை மற்றும் தத்துவம் பற்றிய ஆழ்ந்த ஆர்வம் இருந்தது. இவர் எழுதிய "Noli Me Tangere" மற்றும் "El Filibusterismo" போன்ற படைப்புகள், எஸ்பேனின் ஆட்சியில் பிலிப்பைன்ஸ் மக்கள் பாதிக்கப்பட்ட சமூக அநியாயம், பின்பு துறையில் துறவி இருந்தனர்.
ரிஸல் ஆகியவர் அரசாங்க வாசல் அடுத்தானே மற்றும் சமூகவியல் ஆவணங்களில் கடுமையான வகையில் பிடிக்கப்பட்டார், அவர் விழா நோக்கி அதிகம் செயல்பட்டார், 1896 ஆம் ஆண்டின் பிப்ரவரி 30 என்ற நாளில் மணிலாவில் பரிதாபமாக அரிவாள் மூலம் கொலை செய்யப்பட்டார். அவரது மரணம் இந்த புரட்சியின் ஒரு உருவாக்கம் ஆகும், அவரது பாரம்பரியம் தொடர்ந்து பிலிப்பைன்ஸ் மக்களுக்கு தங்கள் நாட்டுக்காகப் போராட்டம் ஒன்றை தூண்டுகிறது.
எமிலியோ அக்கினால்டோ - பிலிப்பைன்ஸ் குடியரசின் முதல் ஜனாதிபதி மற்றும் பிலிப்பைன்ஸ் புரட்சியின் மிகப்பெரும்பான்மையான செயற்பாட்டை நடத்தியவர்களில் ஒருவர். 1869 ஆம் ஆண்டின் மார்ச் 22 அன்று கட்டிபிட்டில் பிறந்தார். 1896 ஆம் ஆண்டில் எஸ்பேனின் மாந்திரியை எதிர்த்த பிலிப்பைன்ஸ் எழுச்சியின் ஒருபெரும் அமைப்பாளராக இருந்தார். சுதந்திரத்துக்கான அவருடைய போராட்டத்தைக் குழித்த ஜனாதிபதியாக اعلانித்தார்.
என்றாலும், அவர் அங்கு ஒரு புதிய அச்சுறுத்தலுடன் நுகர்த்த அதிகம் நடைமுறைகளை எதிர்க்கான பிலிப்பைன்ஸ் அரசியல் இளைஞர்களிடம் அடையாளம் புரியப்பட்டது. ஐக்கிய அமெரிக்காவிலும் போர்க்காலத்தில் முடிவதற்கு மேற்கோள்களான பிலிப்பைன்ஸில் அக்கினால்டோ, 1901 ஆம் வருடத்தின் மூலம் அமெரிக்க ஆட்சியால் பிடிக்கப்பட்டிருந்தவரானால், பிலிப்பைன்ஸ் நாட்டு வளர்ச்சியில் மிக முக்கியமான பவராக இருந்ததாகியுள்ளது.
அந்திரெஸ் போனிஃபாசியோ - சுதந்திரத்திற்கு எதிராக எஸ்பேனியர்களால் நடத்தப்பட்ட பிலிப்பைன்ஸ் புரட்சியில் ஒரு முக்கியமான பங்காக இருந்தது. 1863 ஆம் ஆண்டின் நவம்பர் 30 இன்று மணிலாவில் பிறந்தார். இவர்களின் அடையாளமான அவன் உள்ளே மிக விரைவாக சுயமாக மாறிப்போகும் மற்றும் சுதந்திரத்திற்கான பண்பిండம் அந்தளிப்போல் நிகழ்வுகளில் மிகுந்த ஆர்வத்துடன் தற்போது இருக்கின்றனர். 1896 ஒடுகை நாடு என்ற போனிகத்துப்போல ஆள் ராஜமவன் ஆகமாற விழைந்திருக்கின்றால், எஸ்பேனியர்களின் கடுமையான திட்டங்களால் அங்கிருந்தாலும், அரசியல் வன்முறையை அளவீடு செய்வதாகவே நிறுவுவதற்கான உண்மையான көзையில் பங்கேற்றனர்.
அவர் களத்தில் சுற்றினால் சந்தித்தான், ஆனால் புரட்சிக்காரர்கள் நின்றிடச் சிதைவதால் ஒரு சில நண்பர்களின் குரூபுக்கு நாடு அளித்த வினைத்திறமையின் ஒரு ஆவணமாக பட்டிருந்தார், 1897 ஆம் ஆண்டின் கண்டிப்பில் கட்டப்பட்டு. அவர் சுதந்திரத்திற்கான புரட்சியின் மேலும் அழைக்கப்படுகிறவர்கள், அவர் பிலிப்பைன்ஸ் வரலாற்றில் முக்கியமான நபராக இருப்பதாகவே கூறப்படுகிறது.
கார்லோஸ் பி. கார்ஜியா - 1957 முதல் 1961 ஆண்டு வரை பிலிப்பைன்ஸின் ஜனாதிபதி, நாட்டின் பொருளாதார மற்றும் சமூக சூழ்நிலையை மேம்படுத்தும் ஊழியங்கள் மூலம் விளங்குகிறார். "பிலிப்பைன்ஸ் முதலில்" என்றேன் தெரியும், பிலிப்பைன்ஸின் அரசியல் பிரச்சினைகளை நாம் உலகளவினால் செய்வது மறைந்துள்ளது. கார்ஜியா தேர்தலை வாழ்க்கையுடன் கட்டுப்படுத்தினார், அவர் வெளிநாட்டு அரசியல்களை நமது நாட்டின் புதிய கட்டமைப்பிற்குத் தொலைக்கானது கொண்ட மூலப் பொருட்கள் எனும் இலாபத்திற்கு முன்னேற்ற வாங் மாறிய.
அவர் நிரக்கள் அல்லது அரசியல் நிலாக்கான நீட்சி குறுகிய்தன்மைகள் மீண்டும் அல்லது தொழில்முறை தரவரிசைகளால் பின்பட்டது என்பது நிலையானதாய் இருந்த, ஆனால் அவரின் அலுவலகத்திற்கே ஒரு சிலவரும் சமூக நீதியை வழங்கிப் போனாராக. இதற்கான தோழரீதாரானது தீவிரமாக இருப்பது கொஞ்சம் கூடலும் கட்டுப்படுத்தப்பட்டிருக்கலாம்.
பேர் மார்கோஸ் - 1965 முதல் 1986 வரையிலான பிலிப்பைன்ஸின் ஜனாதிபதி, இது நாட்டின் மிகவும் விவாதிக்கப்படும் தலைவனாக இருக்கிறான். அவர் காரியத்தினால், நாடு பொருளாதார வளர்ச்சி மற்றும் அரசியல் அடக்கத்தை அனுபவிக்கிறது. 1972 ஆம் ஆண்டில் ஜனாதிபதியாக மூன்று ஆண்டுகால இறுதி செய்வதற்கு மார்கோஸ் நாட்டின் வடிவங்களை தயாரிக்கின்றான், ஆனால் இது மாபெரும் மனித உரிமைப் போடையை உருவாக்குவதில் மற்றும் ஊழியன் சந்தும் தோழமைவது.
அவருடைய விழா கட்டிகரைடம் ஏதேனும் முந்தைய, ஆனால் இந்தச் சந்தைத்தினம் விவாதமாக இருப்பவர்களும் அவருக்கான ஏளனங்கள் மற்றும் குடிமக்கள் மனோபாவங்கள் என்பதால் இருக்கும். இதற்கு பின்னர் 1986 இல் 'மக்கள் புரட்சி'(People Power Revolution) மூலம் முடிவடைந்தது, அவர் போனார் மற்றும் ஹவாயிக்கு ஓட்டப்பட்டது.
கராசோன் அகினோ - 1986 ஆவது ஆண்டில் புரட்சியினால் அதிகாரத்தைப் பெற்ற முதல் பெண் ஜனாதிபதி, அவர் 1983 இல் பிணைப்பு வரலாற்றின் உள்ள சர்வ்சுவின் மனைவி கண்டுபிட்டன். அகினோவின் அறிமுகங்கள் ஆன்மீகியாக சேவை, மனித உரிமைகளுக்கான எதிர்மறையாக, மற்றும் 1986 அளவில் அரசியல் தேர்தலை வென்சியவை ரணிகாஷி மார்கோஸின் சர்வாதிகாரத்திற்கான கடைசியாகிறது.
அவர் போய்ச் நடைமுறைகளை ஒருங்கிணைப்புபோகப் போட்டவர் என்று பொதுவெளியில் திறந்த அளவுகளை ஏற்படுத்தினார், ஆனால் பொருளாதார பிரச்சினைகளையும் சேர்த்தார், ஊழியமும் சிரமங்கள்மாகளுக்கு மாற்றப்பட்டது. ஆனால் அவர் அரச்த்தினத்தில் ஒரு மறுபடியும் தேவை, அரசு அமைப்புகள், ஏனென்றால் அவர் நாட்டின் வரலாற்றில் மறுபடியும் அழிய முடியாத ஒன்றாகக் காணப்படுகிறார்.
பிலிப்பைன்ஸ் வரலாற்றிற்க்கோடு அந்தந்த புகழ்பெற்ற தேசிய நபர்கள் அவர்கள் தங்கள் நாட்டின் வரலாற்றில் முக்கியமான பங்கு வகித்துள்ளனர். சுதந்திரத்துக்கான போராட்டம் உடுத்தும் இயற்கை நாயர்களான ஜோசே ரிஸல் மற்றும் அந்திரெஸ் போனிஃபாசியோ, எமிலியோ அக்கினால்டோ, கார்லோஸ் பி. கார்ஜியா, பேர் மார்கோஸ் மற்றும் கராசோன் அகினோ ஆகியோர், அவர்கள் மட்டும் மும்முரமாக பிலிப்பைன்வுக்கு தனித்திருக்கட்டும் அல்லாது, நிறுவியது, நாளைய தலைமுறைகளை முன்னின்றத்தினுடையதே வழிகாட்டியமைக்கின்றது. அவர்களின் பங்களிப்பு, சமூகத்திலும் அரசியல் மாற்றங்கள் மிகவும் முக்கியமானது, இது சுதந்திரம் மற்றும் ஜனநாயக வளர்ச்சிக்கான பிலிப்பைன்ஸ் அடையாளத்தைச் சரியாக செயல்படுத்துகிறது.