கடவுள் நூலகம்
பிலிப்பைன்ஸின் இலக்கியம் என்பது இந்த நாட்டின் வரலாறு, கலாச்சாரம் மற்றும் சமூக வாழ்க்கையின் பிரகாசமான பிரதிபலிப்பு. இது ஸ்பானிஷ் காலத்திற்குமுன் காலம் முதல் இன்றுவரை பல்வேறு கலாச்சாரப் பாரம்பரியங்களின் மற்றும் வரலாற்று செயல்முறைகளின் தாக்கத்தில் உருவாகியுள்ளது. பிலிப்பைன்ஸ் இலக்கியம் வாய்மொழி மக்கள் கலை மற்றும் தகாலக், ஆங்கிலம், ஸ்பானிஷ் மற்றும் உள்ளூர் மொழிகளில் எழுதப்பட்ட படைப்புகளை உள்ளடக்கியதாகும். புகழ்பெற்ற பிலிப்பைன்ஸ் இலக்கிய படைப்புகள் மக்களின் சுதந்திரம், முக்கிய சமூக மாற்றங்கள் மற்றும் ஆழமான கலாச்சார மற்றும் தத்துவ பிண்ணனிகளை பிரதிபலிக்கின்றன.
ஸ்பானியர்கள் வருவதற்கு முன், பிலிப்பைன்ஸுகள் ஏற்கனவே ஒரு பண்பாட்டுக் கலையியல் பாரம்பரியத்தைப் பெற்றிருந்தன. எபிக், கவிதை, கதை மற்றும் பரம்பரை கதைகள் போன்ற இலக்கிய படைப்புகள் தலைமுறையிலிருந்து தலைமுறைக்கு வாய்மொழியாக பரிமாறப்பட்டன. அந்த காலத்தில் மிகவும் புகழ்பெற்ற படைப்புகளில் ஒன்றான "சிட்ஜிரிங்" (ஹனுமான் பாடல்) — இந்தோனேஷிய மற்றும் மலேசிய பண்பாட்டின் ஒரு பகுதி. இந்தப் படைப்பு ஹீரோக்களின் போராட்டங்கள் மற்றும் சிரமங்களைப் பற்றியது, இது பாரம்பரிய பிலிப்பைன் இலக்கியத்திற்கு ஆதரவளிக்கிறது.
மேலும், ஸ்பானிஷுக்கு முன்பான இலக்கிய கலாச்சாரத்தில் கவிதைகள் மற்றும் பாடல்கள் முக்கியத்துவம் வாய்ந்தன, அவை அடிக்கடி உள்ளூர் மக்களின் ஆன்மிக மற்றும் ஆன்மிகப் பயன்பாடுகளை பிரதிபலிக்கின்றன. எடுத்துக்காட்டாக, பிலிப்பைன்ஸ் பெண் "பகத்" என்பது தரிசு பகதின் போன்ற கதைமிக்க பாத்திரங்கள் பற்றி வரலாறு கூறுகிறது, அவர் இயற்கை சக்திகளுடன் போராடியுள்ளார், இது பிலிப்பைன் புதிரின் முக்கிய அமைப்பாகும்.
16 ஆம் நூற்றாண்டில் ஸ்பானியர்கள் வரும்போது, பிலிப்பைன்ஸின் இலக்கிய வரலாற்றில் புதிய கட்டம் ஆரம்பம் ஆனது. ஸ்பானியக் கொள்ளையடிப்பானது நாட்டின் கலாச்சாரம் மற்றும் இலக்கியத்திற்குள்ள அடுக்குமிட்டுப்படிவத்தை விட்டது. 300 ஆண்டுகளுக்கும் மேலாக, ஸ்பானியர்கள் பிலிப்பைன்ஸிடம் தங்கள் மொழி, மதம் மற்றும் கலாச்சார மதிப்புகளை பாதித்தனர். இந்த நேரத்தில், ஸ்பானிஷ் மொழியில் எழுதப்பட்ட முதல் படைப்புகள் தோன்றின, இதில் "நோலி மீ தாங்கெரே" (என்னை தொடாதே) மற்றும் "எல் ஃபிலிபுஸ்டரிச்மோ" (எண்ணத்தில் எழுந்தது) ஆகியவை முக்கியமான வேலைகளாக உள்ளன, ஹோசே ரிசலால் எழுதியது.
1887ல் வெளியான "நோலி மீ தாங்கெரே" ஒரு முக்கியமான சுதந்திர ஆர்வத்தின் சின்னமாக மாறியது. சமூக யதார்த்தத்திற்குரிய இந்த படைப்பு, அந்த காலத்தின் பிலிப்பைன் சமூகத்தின் பிரச்சினைகளை, உதாரணமாக, கள்ளப் பாவனை, அநீதி மற்றும் வன்முறை ஆகியவற்றைப் பற்றி வெளிப்படுத்துகிறது. ரிசலால், தனது புத்தகங்கள் மூலம், பிலிப்பைன்ஸ்களுக்கு ஸ்பானிய ஆட்சியிலிருந்து தனித்துவத்தைப் பெற உந்துவித்தார். "எல் ஃபிலிபுஸ்டரிச்மோ" மக்களின் கெண்ட்டும் வைத்திருக்கும் வன்முறைகளைப் பிரதிபலிக்கிறது.
1898ல் ஸ்பானியக் கொள்ளையடிப்பு முடிந்த பிறகு, பிலிப்பைன்ஸ் அமெரிக்கர்களின் கட்டுப்பாட்டுக்குள் வந்தது. இது புதிய கலாச்சார மாற்றங்கள் மற்றும் குறிப்பாக, இலக்கியத்தில் ஆங்கிலத்தின் பயன்பாட்டின் செயல்முறை செய்துள்ளது. 19 ஆம் நூற்றாண்டின் முடிவில் இருந்து 20 ஆம் நூற்றாண்டிற்கு, ஆங்கிலம் பிலிப்பைன்ஸில் கற்புதல், அதிகாரம் மற்றும் இலக்கியத்தின் மொழியாக geworden.
இந்தக் காலத்தின் ஒரு பிரமுனை படைப்பு பெற்று வரும் "விடுதலையின் தேடல்" (In Search of Freedom) ஃபெலிக்ஸ் ரிவீராவின் நாவல் ஆகும். இது விடுதலையிலிருந்து பிலிப்பைன்ஸின் மக்களின் சுதந்திரம் மற்றும் போராட்டங்களை விவரிக்கும் முதல் படைப்புகளில் ஒன்றாகும். இந்தக் காலத்தில் மாடர்னிசம், யதார்த்தவாதம் மற்றும் காதல் ஆகிய இலக்கிய வகைகள் வளர்ந்தன. கார்லோஸ் புலியோஸ் ரிவோ போன்ற பல எழுத்தாளர்கள், லூயிஸ் பிரான்சிஸ்கோ மற்றும் பிறரும் பிலிப்பைன்ஸ் அடையாளம், தனித்துவத்தைப் பெறுதல் மற்றும் சமூக நீதி ஆகிய தலைப்புகளை ஆராய ஆரம்பித்தனர்.
சம்கால பிலிப்பைன்ஸ் இலக்கியம் பல்வேறு மற்றும் 1946ல் சுதந்திரம் பெறப்பட்ட பிறகு நாட்டில் ஏற்பட்ட சமூக, அரசியல் மற்றும் கலாச்சார மாற்றங்களை பிரதிபலிக்கின்றது. இதற்கிணங்க, தகாலக்கில் ஏற்பட்ட ஆழமான இலக்கியபகிர்வு மேன்மைப்படுகிறது, இது பிலிப்பைன்ஸ் எழுத்தாளர்களுக்கு நாட்டின் கலாச்சார மற்றும் வரலாற்றுப் பாரம்பரியங்களுக்கு மேலும் அருகிலும் மண்மேல் உணர்வுகளைப் பிரதிபலிக்க ஏதுவாக இருக்கிறது.
சமகால இலக்கியச் சினிமா யாழ் (The White Teeth) நேயில்ஸ் கார்மின்ஸ்கியின் நாவல் மிகவும் பிரபலமானதாகவும் உள்ளது, இது கலாச்சார வேறுபாடுகள், குடியெழும்புவதும் மற்றும் ஒருங்கிணைப்பும் போன்ற கேள்விகளைத் தொடர்புபடுத்துகிறது. இந்த நாவல் உலகளாவியரிட்டலைக்கு மற்றும் பல்வேறு கலாச்சாரக் குழுக்களுக்குள் தொடர்புகளை ஆராய்கிறது, இது பிலிப்பைன்ஸின் இலக்கியத்தில் முக்கியமாகக் கருதப்படுகிறது. இத்தகைய காலத்திலும், பிலிப்பைன்ஸ் வரலாற்றுக்கும், சமகால பிலிப்பைன்ஸ் வாழ்க்கைத்திற்கும் விசேட ஆர்வம் காணப்படுகிறது, இது எங்கு இருந்தாலும் என்ரிகே கார்சிய மற்றும் மாரியோ அலென்கான் போன்ற எழுத்தாளர்களின் படைப்புகளில் பிரதிபலிக்கிறது.
கடந்த சில தசாக்காலங்களில் அமைந்துள்ள பிலிப்பைன்ஸ் இலக்கியம் திறமையான எழுத்தாளர்களால் உருவாக்கப்பட்ட படைப்புகளால் சர்வதேச அரங்கில் கவனத்தை ஈர்த்துள்ளது. பிலிப்பைன்ஸ் எழுத்தாளர்கள், எப். ஸ்காட் ஃபிட்சரால்ட் மற்றும் மிகேல் டி பெனாவிடஸ், சர்வதேச அளவில் அறியப்பட்டவர்களாக உள்ளனர். மேலும், பிலிப்பைன்ஸ் சர்வதேச இலக்கிய விழாக்கள் மற்றும் பரிசுகளில் ஆர்வமாகக் கலந்துகொண்டுள்ளது.
பிலிப்பைன்ஸ் இலக்கியம் உள்ளூர் இலக்கிய பரிசுகளில், "கவெர்ஸ் கிராண்ட் பிரைஸ்" மற்றும் 1950-ஆம் ஆண்டுகளில் உருவாக்கப்பட்ட "பாலன்சா" போன்றதாகவும், பிலிப்பைன்ஸ் கருத்து, வரலாறு மற்றும் வாழ்வை பிரதிபலிக்கும் படைப்புகளை ஊக்குவிக்கும் வகையில் வளர்ந்து வருகிறது.
பிலிப்பைன்ஸின் இலக்கிய கதை என்பது மிகவும் செழிப்பான மற்றும் பன்முகப்படுத்தலான பாரம்பரியமாகும், இது பெற்றோரின் வரலாறு மற்றும் கலாச்சாரத்தை காட்டுகிறது. பண்டைய காலத்திலிருந்து இன்றுவரை, பிலிப்பைன்ஸ் இலக்கியம் வளர்ந்து வருகிறது, உள்ளூர் பழமோடாக முதல், காலத்திற்கேற்ப பல்வேறு கலாச்சாரங்களின் தாக்கங்களைச் சந்திக்கிறது. பிலிப்பைன்ஸ் இலக்கியப் படைப்புகள் நாட்டின் சமூக மற்றும் அரசியல் வாழ்க்கையைப் புரிந்துகொள்ளுவதற்கான முக்கிய கருவி எனும் வகையில், நிலைத்திருக்கும் காந்தம் நிறுவனத்தில் தேசிய அடையாளத்தைப் பாதுகாக்கும் வகையில் ஆகவேண்டும்.