சோவியத் யூனியனின் கீழ் லிதுவியாவின் வரலாறு என்பது நான்கு दशकங்களில் அதிகமான ஒரு காலக்கெடும், முக்கியமான நிகழ்வுகள், சமூக மாற்றங்கள் மற்றும் கலாச்சார மாற்றங்களை உள்ளடக்கியது. 1940 இல் இணைத்துக் கொள்ளுவதிலிருந்து 1990 இல் சுதந்திரத்தை மீண்டும் பெறுவதற்கு, லிதுவியா தனது உரிமைகள் மற்றும் அடையாளங்களைப் பெற சிரமங்களால் சுழன்று வந்தது.
லிதுவியா 1940 இல் மொலோட்டோ-ரிப்பென்ட்ரோ பத்திரம் என்பதன் அடிப்படையில் சோவியத் யூனியனில் சேர்ந்தது, இது சோவியத் யூனியனும் நாசிஸ்டு ஜெர்மனியும் இடையே கையொப்பமிடப்பட்டது. இந்த பத்திரம் கிழக்கு ஐரோப்பாவை அட்பு பகுதிகளாகப் பிரித்தது, மற்றும் லிதுவியா சோவியத் கட்டுப்பாட்டுக்குள் வந்தது. 1940 ஆம் ஆண்டு ஜூனை முன்னிட்டு முதல் சோவியத் பிடிப்பு ஆரம்பமானது, இது கூட்ட நடுப்புகள், வெளியேற்றங்கள் மற்றும் உள்ளூர் மக்கள் மீது அழுத்தங்களை உடன் கொண்டது.
1941 இல் நாசிகளைச் சேர்ந்ததைத் தொடர்ந்து, லிதுவியா ஜெர்மனியால் பிடிக்கப்பட்டது, ஆனால் 1944 இல் இரண்டாம் உலகப்போரின் முடிவுக்குப் பிறகு, சோவியத் யூனியன் மீண்டும் லிதுவியாவின் மீது கட்டுப்பாட்டை நிறுவியது. இந்த இரண்டாவது சேர்வு மிகவும் கடுமையானது, காரணம் சோவியத் அதிகாரம் லிதுவியாவைப் பொது யூனியனில் முழுமையாக ஒருங்கிணைய விரும்பியது, இது அழுத்தக் கொள்கையிலும் வெளியேற்றத்திலும் இறங்கியது.
லிதுவியாவில் சோவியத் அதிகாரம் மீண்டும் நிறுவப்பட்ட பிறகு, சோவியத்தனப் பாதையில் செயல்பாடுகள் ஆரம்பமானது. தொழில், வேளாண்மை மற்றும் கல்வி தேசியமயமாக்கப்பட்டது. சோவியத் அதிகாரம் மையசியல்படுத்தப்பட்ட பொருளாதார அமைப்பை கொண்டுவரியது, இது நாட்டின் பொருளாதாரக் கட்டமைப்புக்கு பாதிப்பை ஏற்படுத்தியது. லிதுவியாவில் பெரிய தொழிற்சாலைகள், மின்அழுத்த நிலையங்கள் மற்றும் அடிப்படைக் கட்டமைப்புகளை உருவாக்கும் தொழிற்சங்கம் நடந்தது.
ஆனால், தொழிற்சங்கம் பிறகு எதிர்மறை விளைவுகளை ஏற்படுத்தியது. உள்ளூர் மக்கள் பலவிதமான கடுமையான வேலை சூழ்நிலைகளுக்கு மற்றும் பொருட்களுக்கான கூற்றுக்கு மோதின. கிராமங்களில் சில கூட்டுத்தொழில்முறை நடைமுறைகள் நடக்கவும், இது விவசாயிகளிடமிருந்து எதிர்ப்பை உருவாக்கியது, பலரே வெளியேற்றப்படவோ/ அல்லது எதிர்ப்பதற்கான எழுத்துக்கு தண்டிக்கப்படவோ சென்றனர்.
சோவியத் அதிகாரம் லிதுவியாவில் கலாச்சார மற்றும் சமூக வாழ்க்கையை மாற்றுவதற்கு எதிர்பார்த்தது. கம்யூனிஸ்டு கருத்துக்களுக்கான பிரச்சாரமாக்கப்பட்டது, அப்போது இலக்கியம், கலை மற்றும் விஞ்ஞானம் கடுமையாக நாட்டின் கட்டுப்பாட்டுக்குள் இருந்தன. ஆனால், இதற்கு மாறாக, லிதுவியாவின் கலாச்சாரம் தொடர்ந்து வளர்ந்து கொண்டிருந்தது. புதிய இலக்கிய மற்றும் கலை பரிமாணங்களின் உருவாகுதல், மற்றும் லிதுவியாவின் கலாச்சாரத்தில் சோவியத் யூனியனின் கலாச்சாரத்தில் செயற்படும் கலைஞர்கள் உருவானது தேசிய அடையாளத்தைக் காத்து வைத்தது.
1960 மற்றும் 1970 இல், "பதாரணியல்" என்ற பகுதியில், சில கட்டுப்பாடுகள் கலாச்சார வாழ்க்கையின் மீது வழங்கப்பட்டன. லிதுவியாவின் இலக்கியம் மற்றும் கலை அட்டகாசமாக முடிந்து, இது தேசிய கருத்துக்களை வெளிப்படுத்துவதற்கான வாய்ப்பை வழங்கியது. இதுவே லிதுவியாவின் மொழி மற்றும் கலாச்சார வளர்ச்சிக்கு முக்கியமானதாக அமைந்தது, மேலும் பல கலாச்சார பிருயுத்துகள் சோவியத் கொள்கைகளை கண்டித்து செயற்பட்டனர்.
1980இல், வெளியிடுதலும் மறுசீரமைப்பிலும், லிதுவியாவில் மனிதக் கம்யூனிஸ்ட் இயக்கம் ஆரம்பமானது. இந்த இயக்கம் லிதுவியர்கள் சுதந்திரத்தை மீட்டெடுப்பதற்கான உணர்வுகளை வெளிப்படுத்தியது. லிதுவியாவின் தேசியவாதிகள், அதிக அளவிலான தன்னாட்சி மற்றும் லிதுவியாவின் சுதந்திர மொழி அடையாளங்களை வலியுறுத்தி, போராட்டங்களை, கலாச்சார நிகழ்வுகளை மற்றும் அரசியல் நடவடிக்கைகளை பதிவு செய்ய முந்தையதாகக் கையாள்ந்தனர்.
1988 இல் "சாயூடிஸ்" - ஒரு பொது இயக்கம் உருவாக்கப்பட்டது, இது சுதந்திரப் பாய்ச்சலுக்கு முக்கியமான அங்கமாகக் கையாளப்பட்டது. சாயூடிஸ் பல ஆதரவு செயல்களைக் கொண்டு வந்தது, அதில் விஞ்ஞானிகள், கலாச்சார செயற்பாட்டாளர்கள் மற்றும் சாதாரண குடியினர் உள்படனர், மாற்றங்களை விரும்புகிறார்கள். இந்த இயக்கம் மக்களின் எண்ணங்களை நேர்மறையாக உருவாக்குவதற்கும், தேசிய அடையாளத்தை உருவாக்குவதற்கும் முக்கியப் பங்கு வகித்தது.
1990 ஆம் ஆண்டு மார்ச் 17 அன்று, லிதுவியாவின் உயர் சபை சுதந்திரத்தை மீண்டும் பெறுவதற்கான டிக்ளரேஷனை ஏற்றுக்கொண்டது, இது சுதந்திரத்தை அடைய துவக்கக் கட்டமாக அமைந்தது. இதற்குப் பிறகு, சோவியத் யூனியன் லிதுவியாவிற்கு பொருளாதார அழுத்தங்களை தொடங்கியது, மேலும் அச்சுறுத்தல்கள் மற்றும் அழுத்தங்களைத் தொடர்ந்தது. 1991 ஆம் ஆண்டு ஜனவரியில், வில்நியஸ் இல் நடைபெற்ற நிகழ்வுகள், சோவியத் படையினர் போராட்டங்களில் காயமடைந்த பெருமளவான அசிங்கம் காரணமாக இருந்தது, இது மக்கள் உயிரிழப்புகளுக்கு மற்றும் சர்வதேசத்திற்குப் பகிரங்கமாகக் கண்டிக்கப்பட்டது.
எனினும், லிதுவியர்கள் அடுத்தடுத்த நிலைகள் மற்றும் கட்டமைப்புகளை முன்னெடுத்து, 1990 மார்ச் 11 அன்று, லிதுவியா அதிகாரபூர்வமாக மீண்டும் தனது சுதந்திரத்தைக் கலந்தாய்வுக்கு எடுத்துக்கொண்டது. இந்த நடவடிக்கை லிதுவியாவுக்கு மட்டின்றி, முழு கிழக்கு ஐரோப்பாவுக்கும் முக்கியமான ஆனது, ஏனெனில் இதனால் другие நாடுகள் சுதந்திரப் போராட்டத்தில் ஆச்சரியமடைந்தன. லிதுவியாவின் சுதந்திரத்தை மீண்டும் பெறுதல் மகிழ்ச்சியுடன் வரவேற்றதாகும், மேலும் லிதுவியர்கள் தங்கள் மாநிலம் மற்றும் கலாச்சார அடையாளத்தை மீண்டும் நிலைநாட்ட செயல்பட முன்னெடுத்தனர்.
சோவியத் உள்கட்டுமான காலம் லிதுவியாவின் வரலாற்றில் ஆழமான குறைந்திக்களைக் காண்பிக்கும். இந்த காலம் பதிகைகளிலும், தவிர்ப்புகளில் இருந்தது, அது மேலும் லிதுவியர்களைப் பெருமும்பாத்துகளாக்க வைத்தது. இந்த காலத்தில் ஏற்பட்ட பல மரபுகள், இலக்கியங்கள் மற்றும் மொழிகள் மேம்பட்ட நீதி கொள்ளப்பட்டன, பின்னர் மீண்டும் நிலை அடைந்தன.
சோவியத் காலம் சமூக அடிப்படைக் கட்டமைப்புகளை உருவாக்குவதற்கான உதவியாக இருந்தது, இது பின்வரும் காலங்களில் பயன்படுத்தப்பட்டது. லிதுவியா சந்தித்த பல நிலையான பொருளாதார சவால்களுக்கு மத்தியில், பல கல்வி மற்றும் விஞ்ஞான துறைகளில் ஆற்றல்களை பயன்படுத்தியது.
சோவியத் யூனியனின் கீழ் லிதுவியாவின் வரலாறு என்பது, நாட்டின் மற்றும் அதன் மக்களின் விதிவிலக்கு மீது முக்கியமான தாக்கத்தை ஏற்படுத்தும் ஒருங்கிணைக்கப்பட்ட மற்றும் பல்சப்த கையுறைகள் ஆகும். இந்த காலத்தைப் புரிந்துகொள்ளல், லிதுவியாவின் இன்று நிலவிருக்கும் மற்றும் அதன் சுதந்திரத்தின் அடையாளத்திற்கான நோக்கங்களை வெளிப்படுத்துவதற்கு முக்கியமாக இருக்கும். சோவியத் காலத்தின் பாரம்பரியத்தைப் படித்து, லிதுவியர்கள் மற்றும் உலகம் அடையாளங்களை உருவாக்குவதற்கு எந்த அளவிலான வரலாற்று செயல்பாடுகளை உருவாகவானது என்பதைக் கருத்தில் கொள்ள வேண்டும்.