தென்னான்று கொரியாவின் அரசு சின்னங்கள்,ெபதெனால் கொத்தின் கொட்டி, தலைக்கு, மற்றும் கீதம், நாடின் பண்பாட்டுத் தொன்மையும் வரலாற்று அடையாளமும் முக்கியமான பகுதிகள் ஆகும். இந்த சின்னங்கள் கொரியாவின் பண்பாட்டு மரபைக் பிரதிபலிக்காதேயின்ற, தேசிய மதிப்புகள், ஆசைகள் மற்றும் வரலாற்று நிகழ்வுகளை வெளிப்படுத்தும் வழியாகிக் கிடக்கின்றன. தென்னான்று கொரியாவின் அரசியல் சின்னங்களின் வரலாறு, கொரியக் கைமுறைமைக்கும் தற்போதைய ஜனநாயகம் ஆகியவற்றின் முக்கியமான கட்டங்களுடன் மிக விரிவான தொடர்புடன் அமைந்திருக்கிறது. இந்த சின்னங்கள், மக்களின் உறுதியும் ஒன்றிணைப்பும் மற்றும் கூடுதலாக, இதற்கான சுதந்திரம், வளமேற்றுதல் மற்றும் தேசிய சுதந்திரம் ஆகியவற்றுக்கான ஆசைகளினை குறிப்பிடுகின்றன.
தென்னான்று கொரியாவின் தேசிய கொடி, தேக்க்யோ (태극기) என்று அறியப்படும், நாட்டின் மிகவும் அடையாளம் காட்டும் சின்னங்களில் ஒன்றாகும். இந்த கொடியை 1949 மார்ச் 15 அன்று அதிகாரப்பூர்வமாக ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டது மேலும் இதுவே கொரியாவின் சுவாமித்துவம் மற்றும் ஒன்றிணைவின் சின்னமாக பயன்படுத்தப்படுகிறது. கொடி வெள்ளை காடியில் இருந்து உருவாக்கப்பட்டுள்ளது, இதில் இரண்டு சின்னங்கள் — தேக்டு மற்றும் நான்கு திரிகிரீடங்கள், க்வாக் (괘) என்று அறியப்படுகின்றன.
தேக்டு என்பது சிவப்பு மற்றும் நீல நிறத்தில் உள்ள அரை வட்டங்கள் ஆகும், இது யினும் யாஙும் என்ற கருத்தை பிரதிபலிக்கிறது, இது எதிர்மறைகள் மத்தியில் உள்ள சமநிலையை உறுதிப்படுத்துகிறது. சிவப்பு நிறம் உயிரினமும் சூரியக் கருவியும், நீல நிறம் இரவின் மற்றும் சந்திரனின் போன்ற அடிப்படைகளைக் காட்டுகிறது. இந்த கருத்து, அனைத்தும் உள்ள அடிப்படைவாக யினும் யாஙும் இருப்பு Taoism தத்துவத்துடன் தொடர்புடையதாகும் என்பதை குறிப்பிடுவது முக்கியம்.
கொடியின் ஒவ்வொரு மூலைக்கும் உள்ள நான்கு திரிகிரீடங்கள், பல்வேறு பிரான்சம் இயற்கை கூறுகளையும் தத்துவங்களை பிரதிபலிக்கின்றன. இந்த சின்னங்கள் சீனப் புத்தகம் "இ சிங்கில்" இருந்து பொங்கி, பிரபஞ்சத்தில் இயக்கங்கள் மற்றும் இனிவின் கடந்திவை ஒப்புப்படுத்துகின்றன. திரிகிரீடங்கள் ஆவானை, பூமியை, அ.ag এবং நீர் அடிப்படைகளைக் குறிப்பிடுகின்றன, இது இயற்கை சக்திகள் மற்றும் மனித வாழ்வு ஆகியவற்றின் தொடர்பை வலியுறுத்துகிறது. கொடியின் நிறம், வெள்ளை, அமைதி, தூய்மை மற்றும் நேர்மையை பிரதிபலிக்கிறது.
தேக்டு கொடியின் வரலாறு 100 ஆண்டுகளுக்கு மேல் உள்ளது. முதலில், இது 19ஆம் நூற்றில் கொரியக் கைமுறைமையின் காலத்தில் பயன்படுத்தப்பட்டது. தற்போது, தென்னான்று கொரியாவின் கொடி 1945 ஆம் ஆண்டு ஜப்பானிடமிருந்து சுதந்திரம் பெற்ற பின் மற்றும் 1948 ஆம் ஆண்டில் தென்னான்று கொரிய குடியரசு உருவாக்கப்பட்ட பின்னர் அதிகாரபூர்வமாக ஒப்புக்கொள்ளப்பட்டது.
தென்னான்று கொரியாவின் அடையாளம் க்வாங்கே (국장) என்று அழைக்கப்படுகிறது, இது 1948 இல் தென்னான்று கொரிய குடியரசு உருவாக்கத்துடன் ஒப்புக்கொள்ளப்பட்டது. அடையாளம் ஒரு வட்ட வடிவம் கொண்டது, மையத்தில் வெள்ளை முச்சிருத்த மஞ்சளுக்கு இருக்கிறது, இது தூய்மை, அமைதி மற்றும் வளம் ஆகியவற்றைப் பிரதிபலிக்கிறது. இந்த மலர், கொரியாவில் தேசியச் சின்னமாக உள்ளது மேலும் கடந்த இக்காலத்திற்கு வழியென்கிறது, என்பதை காட்டும் முக்கியமான வரலாற்று அடிப்படைக் காரியங்களை உடையதாகவும் உள்ளது.
மலரின் பக்கங்களில் நிலவுள்ள இரண்டு வடிவமைக்கப்பட்ட பட்டைகள், மலர்களின் தலைமைக்கும் அவர்களின் திருமண பொருத்தங்களையும் அடையாளமாகக் கொண்டுள்ளன, மற்றும் கோரியன் கலாச்சாரத்தில் நிலைத்தன்மை, பலம் மற்றும் பாதுகாப்பையும் பிரதிபலிக்கின்றன. இந்த கூறுகள், கோரியர்கள் இயற்கைக்கு என்னைப் பற்றிக்கொண்ட நிலையை மற்றும் அவர்களின் வாழ்விடம் நிலுத்தும் கடைகாரியங்களை வலியுறுத்துகிறது. அடையாளத் தலைமையகம் சுற்றிலும் நாட்டின் பெயரின் கொரிய மொழியில் எழுதப்பட்டுள்ளது, அது "대한민국" (தெஹன் மின்கூக்), அது "தென்னான்று கொரிய குடியரசு" என்று மொழிபெயரில் வருகின்றது.
மஞ்சளின் நிறம் — தங்கம் சிகிராய் உண்மையுடனான அடையாளம், வளம், அளவை மற்றும் வெற்றியை ஒன்னிகேட்டுகொண்டு ஏக்கியதாகவும் உள்ளது. இதில், தென்னான்று கொரிய அடையாளம் இயற்கை மற்றும் கலாச்சார கூறுகளையும் கொண்டது, இது ஆன்மிக மேன்மைகளையும் தாங்குகிறது.
அதிகாரப்பூர்வமாக அலருக்கப்பட்ட அடையாளங்களின் வாசல்கள் உள்ளன, இது அரசு கட்டிடங்களில், ஆவணங்களில், மற்றும் நாணயங்கள் மற்றும் காசோலைகளில் பயன்படுகிறது. தென்னான்று கொரியாவின் அடையாளம், அரசின் படமென்றால் மட்டும் அல்ல, மக்களின் சுதந்திரத்தையும் உரிமையையும் காட்டுவது என நிரூபிக்கின்றது.
தென்னான்று கொரியாவின் தேசிய இசை «அரிரான்» (아리랑), இது கொரிய கலாச்சாரத்தின் மிகவும் புகழ்பெற்ற படைப்புகளில் ஒன்றாகக் கணிக்கப்படுகிறது. இந்த இசை 1948 இல் அதிகாரப்பூர்வமாக அமைக்கப்பட்டது மற்றும் இது தேசிய அடையாளம் மற்றும் சுதந்திரத்திற்கான போராட்டத்தின் சின்னமாகக் குறிப்பிடப்படுகிறது. அரிரான், கொரியப் போர்வைகளில், விளையாட்டு நிகழ்வுகளில் மற்றும் முக்கிய வரலாற்று நிகழ்ச்சிகளில் பாடப்படும் பாடலாக இருக்கிறத. இதன் மெளலியும் பாடலும், கடினமான காலங்களைப் பற்றிய செய்தியாகும், மக்களின் முயற்சியை மற்றும் நல்ல எதிர்காலத்தை நோக்குவதற்கான அங்கீகாரங்களை வைருக்கொள்கின்றன.
«அரிரான்» என்ற சொல், கொரியாவின் சுதந்திரம் மற்றும் வளமைக்கு இச்செயலை் பிராரம்பிக்கும் என்பதை வெளியேற்றுகிறது, மேலும் மத்தியில் அக்கிரதையின் மற்றும் இனம் நிலைத்து வருவதையும் காட்டுகிறது. இதில் மேலும் கடினங்களை ஒப்புக்கொண்டு மேலே வருதலும், தொலைந்து போகும் முயற்சிகளை பற்றியது தென்னான்று கூர் மற்றும் ஊருப்படுத்தி மொழி குறித்தில் உறுதிப்படுத்துகிறது. இந்த கீதம், அரசியல் சின்னங்களுடனான கலைச் செயல்களின் தொடர்புடன் அதிக மூலிப்பெற்றது, இது தேசிய பெருமை மற்றும் ஒன்றிணைப்பை நினைவூட்டும்.
அரிரான் பாடலுக்கு பல்வேறு நிகழ்வுகள் மற்றும் விளக்கம் உள்ளன, ஆனால் அவை கருத்துக்களை மேல்நிலைப்பிணைக்கின்றன காதலுக்கும் தேனூலா அடிப்படைகள் மற்றும் எதிர்காலம் அடிப்படைக்கோள் ஆகியவற்றுக்கான கருத்துகளை அதன் வெளிப்பாடாக.
தென்னான்று கொரியாவின் அரசியல் சின்னங்களின் மாறுதல், நாட்டின் வரலாற்றில் முக்கிய கட்டங்களை பிரதிபலிக்கின்றது, இதன் தொடக்கம் கொரியக் கைமுறைமைக்குப் பிறகு இருந்து நடக்கும். கோரியாவின் ஆரம்ப காலத்தில், சின்னங்கள் கொன்ஃபூசியஸ் மற்றும் தாவோவிய தத்துவத்தின் பொதித்துள் உடைந்து உள்ளன, இது அரசின் பண்பாட்டு மற்றும் அரசியல் வளர்ச்சிக்குப் பெரிய முக்கியத்தை வழங்குகிறது.
கொரியக் கைமுறைமை (1392-1910) நெஞ்சுக்கும், அங்கங்கள் மற்றும் பிற புராணக் கூறுகளையும் உள்ள நீதிமன்றங்களையும் அடையாளமாகக் கொண்டு, பஞ்சிக்கீறும் மற்றும் வெள்ளை எந்த நிறம் கொண்டது என்பதால், யினும் யாஙும் பிரதிபலிக்கின்ற வலைப்புக்குடு கண்டுபிடிக்கப்பட்டது.
இருப்பிற்குப் பிறகு, இது (1910-1945) ஜனாதிபதியின் கீழ் கோரிய பரிதியில் மேற்கொள்ளல் செய்யப்பட்டமைக்கிராய் பிரதிபலிக்கின்றது. ஆனால், இரண்டாவது உலகப் போர் முடிவுக்கு பிறகு, தென்னான்று கொரிய சுதந்திரத்தைப் பெற்ற பிறகு, அரசு சின்னங்கள், கொரியத்தை பார்த்து மாறின, தேசிய அடையாளங்களை வெளிப்படுத்தியுள்ளன.
தென்னான்று கொரியத்தின் தற்போதைய சின்னங்கள், வல்முடுக்கியின் போதித்தது, மற்றும் சுதந்திரத்தைப் பெற்றவர்கள் உத்தியாகக் கைபுளுள் என்னுடையது. கொடி, அடையாளம் மற்றும் நாட்டின் கீதம், அமைதிக்கான முயற்சியையும் என்றும் குடும்பத்தின் மாறுதல் பற்றி ஏற்றுக் கொள்ளப்பட்டே。
தென்னான்று கொரியாவின் அரசியல் சின்னங்களின் வரலாறு, பழமையான மரபுகளுக்கு மற்றும் வழங்கிய நீர்த்தூண்டுள்ள சமூகக் கட்டமைப்பிற்கே அதிகாரங்களை அது அடையாளப்படுத்துகிறது. இந்த சின்னங்களின் ஒவ்வொரு கூறையும், என்னுடைய தனிப்பட்ட நினைவுகளை, தொன்மை நிகழ்வுகள், பண்பாட்டு மதிப்புகள் மற்றும் தேசிய பெருமையினை விவரித்து விளக்கும் என்பது நமது முறிகையோடு இணைக்கப்பட்டதாக கருத்து காட்டுகிறது. இந்த சின்னங்கள், மேலும் கொரியர்கள் ஆக, சுதந்திரம், வளம் மற்றும் அமைதி ஆகியவற்றின் மீது தனக்கே வசத்திய ஃபோஃடாகக் காணக்கூடியது, மேலும் இன்று, தென்னான்று கொரியாவின் அரசியல் சின்னங்கள், அதிகாரப்பூர்வவான குறியீடு அல்ல, மூன்று முக்கியமான கலைக்கும், தேசிய ஒற்றுமையை வலியுறுத்துவதற்கான உள்ளினைச் செய்கின்றன.