நேபால், செழுமை மிக்க கலாச்சார அடிப்படை மற்றும் தனித்துவமான புவியியல் இடத்தில் அமைந்த நாடு, நீண்ட மற்றும் சிக்கலான வரலಾರை உள்ளடிக்கிறது. இந்தியா மற்றும் சீனா ஆகிய இரண்டு சக்திவாய்ந்த நாடுகளுக்கிடையில் அமைந்துள்ள நேபால் பல்வேறு கலாச்சாரங்கள் மற்றும் சிவிலியங்களை இணைக்கும் மையமாக மாறியுள்ளது. நேபாளத்தின் வரலாறு கண்டுபிடிக்கப்பட்ட முதல் சிவிலியசங்களால் ஆரம்பித்து, moderne அரசியல் மாற்றங்கள் வரை, ஆயிர கொண்ட இதற்கான வரலாறு நூற்றாண்டுகளை உள்ளடக்கியது. இந்த கட்டுரை நேபாளத்தின் வரலாற்றின் முக்கிய கட்டங்களை, அதன் கலாச்சாரத்தை மற்றும் அந்த பிராந்தியத்தின் வளர்ச்சியில் ஏற்படுத்திய தாக்கத்தைப் பாா்க்கிறது.
நேபாளத்தில் அமைந்த முதல் குடியிருப்புகள் நீோலித்திக் கால வரையிலானவை, அதற்காலத்தில் மக்கள் வேளாண்மையை மேற்கொள்ளத் தொடங்கினார் மற்றும் அடியாம் வாழ்க்கை முறையைக் கொண்டார். நேபாளம் குறித்த முதல் அந்நிய வரலாற்று குறிப்புகள் கி.மு. ஏழாம் நூற்றாண்டு வரை செல்கின்றன. இந்த காலத்தில், நேபாளத்தில் பல்வேறு மக்கள் மாநிலங்கள் இருந்தன, இதில் லிட்சவியின் அரசாங்கம் முக்கிய கலாச்சார மற்றும் அரசியல் மையமாக இருந்தது.
லிட்சவி அரசாங்கம் (சுமார் 400–750) முக்கியமான மரபுகளை உண்டானது, அதன் கட்டிடங்கள் மற்றும் புத்த மதத்தின் வளர்ச்சியை அடிப்படையாகக் கொண்டது. பின்னர் இந்த நாடுகளில் முதன்மை மதங்களாக ஆன புத்தம் மற்றும் இந்துமகம் இந்நேரத்தில் பரவி வந்தன. நேபாளம் பூத்தரின் சித்தார்த் கவுதமாவின் பிறந்த இடமாகவும் இருந்ததால், உலகெங்கும் உள்ள புத்தமணியர்களுக்கான முக்கிய துறையாக மாறியது.
மத்திய காலங்களில், நேபாள் முக்கியமான கலாச்சார மற்றும் வர்த்தக மையமாகவும் அமைந்தது. கி.பி. 11-13 ஆம் நூற்றாண்டுகளில், நேபாளத்தில் பல அரசுகள் உருவானதால், மாலா மற்றும் மல்லா மக்களதுரை ஆகியவை முக்கியமாக இருந்தன. இவ்வகுந்தவர்கள் கலை, கட்டிடக்கலை மற்றும் எழுத்தின் வளர்ச்சியில் பங்கேற்றனர். இந்த காலத்தில், புத்தம் மற்றும் இந்துகம் இரண்டும் வளர்ச்சி அடையும்.
14-15 ஆம் நூற்றாண்டு காலத்தில், நேபாளம் வெளிநாட்டு தாக்கத்திற்கு உட்பட்டது, குறிப்பாக தேனி சுல்தானின் அரசாங்கம் போன்றவற்றால். ஆனால், உள்ள்புற முறைமைகள் மற்றும் அதிகாரம் பெறும் போராட்டங்கள் நாடு இடிந்து போக அடிகளாக அமைந்தது. இந்த காலத்தில், நேபாளத்தை ஒன்றிணைக்க வேண்டும் என்ற தேவையானது, இது அதற்கான modern அரசியல் கொள்கைகளுக்கு வழித்தோன்றியது.
18ஆம் நூற்றாண்டில், அரசன் பிரசாத ஜா பிரசாத் தலைமையிலான நேபாளம் ஒன்றிணைந்தது. 1768 ஆம் ஆண்டு அவர் படைப்புக் கூட்டுறவுகளை உருவாக்கத் தொடங்கினார், இது современной நேபாளத்தை உருவாக்குவதற்கான அடிப்படையாக அமைந்தது. பிரசாதா பிரசாத் ஒருங்கிணைக்கப்பெறும் நிலத்தில், அது modern நேபாளம் மற்றும் இந்தியாவின் சில பகுதிகளை உள்ளடக்கியது.
ஷா அரசரின் தலைமையிலே, நேபால் ஒரு மையமாக வளர்ந்தது. சார்ந்த நாட்டிற்குப் பின், இந்தியா மற்றும் சீனாவுடன் வணிகம் செய்யும் போது, நேபாளம் உலகளாவிய முக்கியத்துவம் பெற்றது. ஆனாலும், தனிமைப்படுத்தல் மற்றும் உள்ளக கருத்துக்கள் அரசுக்கு சிரமங்களாக இருந்தது, இது அதன் வளர்ச்சியில் தாக்கத்தை ஏற்படுத்தியது.
19 ஆம் நூற்றாண்டில், பிரிட்டிஷ் காட்சி நாடு மீது ஒரு அச்சுறுத்தலை எதிர்கொண்டது, அது இந்த பகுதியில் தனது தாக்கத்தை விரிவுபடுத்த விரும்பியது. 1814-1816 ஆண்டுகளுக்கு இடையிலான நேபாள-பிரிட்டிஷ் போர் முடிந்தவுடன், நேபால் சுகாலி மரியாதைக்கட்டளை கையெழுத்திட்டது, இது அதைப் சுருங்கயாக கொண்டு, நாட்டின் வெளிப்பாட்டு அரசியலைப் பதின்மடங்கு அமைத்தது. ஆனாலும், நேபால் அதன் சுதந்திரத்தை பேணியது மற்றும் ஒரு சுய பரம்பரை அரசியல் வடிவமாக செயல்படுத்தியது.
19 ஆம் நூற்றாண்டின் இறுதியில், நேபாளத்தில் புரட்சியும் நிர்மாணமும் ஆரம்பமானது, ஆனால் அது அனைத்து மக்களும் பாதிக்கவில்லை. பிரிட்டிஷ் பேரரசு நேபாளத்தை இந்தியா மற்றும் திபெத்துக்கே மையமாகக் கொண்டு பயன்படுத்தியது, இதன் காரணமாக உள்ளார்ந்த அரசியல் அசௌக்கியமும் ஏற்பட்டது. இந்த காலத்தில், ஜனநாயகக் கோரிக்கைகள் மற்றும் மனித உரிமைகள் மனைவியாவது முற்றுகை பெற்றன.
இரண்டாவது உலகப்போரின் முடிந்த பிறகு, நேபாளத்தில் ஜனநாயக மாற்றத்திற்கான திடோபோகங்கள் எதிரொலிக்கத் தொடங்கின. 1951 ஆம் ஆண்டு, ஜனநாயகத்திற்கு உத்திகள் வேண்டும் என்று ஒரு பொதுவான இயக்கம் ஆரம்பமானது, இது மன்னர் ராசியை முந்தையமயமாக்கியது மற்றும் ஒரு தொகுதிகளை நிறுவியது. ஆனாலும், அரசியல் அசௌக்கியம் மற்றும் பல அரசியல் குழுமங்களின் மத்தியில் அதிகாரத்திற்கான போராடுகள் 1961ல் மாகாண சட்டத்தின் ஏற்றத்தை வழிகாட்டியது.
1961 முதல் 1990 வரையான காலத்தில், நேபாள மேலான மாகாண அரசில் இருந்தது, இது பொருளியல் மற்றும் சமூக பிரச்னைகளை ஏற்படுத்தியது. 1990ல், மக்களின் இயக்கத்திற்கான அழைப்புகளின் கீழ், மன்னர் ஜனநாயக பதவிக்கு அணுகவேண்டும் என்று ஒப்பந்தமளித்தார், இது ஒரு அரசியல் அரசிலும் பலகும்சிரிய முறை அமைக்கப்பட்டது.
എന്നவுடன், ஜனநாயகச் செயல்முறை நேபாளத்தின் அனைத்து பிரச்னைகளையும் தீர்க்க முடியவில்லை. 1996ல், நேபாளமும் தொற்று வரவேற்கப்பட்டது, இது நேபாளர் மக்கள் வெளி ஆட்சியும், ஆட்சிகள் மற்றும் அமைச்சு chống கலந்தமை மத்தியில் உருப்புடன் போராடப்பட்டது. இந்த மசால் வரலாற்று போராட்டம் 2006ல் நிறைவு அடைந்தது மற்றும் இது 16 ஆயிரம் மனிதர்களைக் கொல்லக் காரணமாக இருந்தது மற்றும் மனித உரிமைகளை மீறியது.
2006ல், நேபாளத்தில் ஒரு சமாதான ஒப்பந்தம் நடைபெற்றது, இது சிவிலியப் போராட்டத்தை முடிவுக்கு கொண்டு வந்தது. இந்த ஒப்பந்தம் நேர்ச்சிகரமான அரசமைப்பை உருவாக்கி மன்னர் நீக்கத்தைக் கொண்டது. 2008ல், நேபாளம்ச் ஒரு கூட்டமைப்பான ஜனநாயக குடியரசாக அறிவிக்கப்பட்டது.
தற்காலிக நேபாளம் பல சவால்களைக் கடந்து வருகிறது, பொருளாதார முன்னேற்றங்கள், அரசியல் நிலைத்தன்மை மற்றும் 2015ல் ஏற்பட்ட அழிவான நில நடுக்கத்திற்கு பிறகு மீளமைப்பு போன்றவை அடங்கும். நாட்டின் பொருளாதாரம் வேளாண்மை, சுற்றுலா மற்றும் கைவினைகளின் மேல் நிலக்கரி முறை மாய மூலமாகவும் உள்ளது, ஆனால், ஏழ்மை மற்றும் வேலைவாய்ப்பு நிலை இன்னும் அதிகமாக உள்ளது.
நேபாளத்தில் அரசியல் நிலை இன்னும் நிலைக்காத வகையில் உள்ளது. அரசாங்கத்தில் தொடர்ந்த மாற்றங்கள் மற்றும் பல அரசியல் கட்சிகளின் மத்தியில் போராட்டங்கள் தீர்மானத்தின் செயல்முறையை சிக்கலாகக் கொண்டுள்ளது. இதற்கான நடவடிக்கைகளைப் போலவே, நேபாளம் தனது மக்கள் வாழ்வை மேம்படுத்தும் முயற்சி செய்து, ஜனநாயகத்தை நெருங்கும் அணுகுமுறைகளை நோக்கி நகர்கிறது.
நேபாளம், பல்வேறு பாரம்பரியங்களை, மதங்களை மற்றும் மொழிகளைப் பாதுகாக்கும், செழுமைமிக்க கலாச்சார மரபுகளைக் கொண்ட நாடு. நாட்டின் முக்கிய மதங்கள் - இந்து மற்றும் புத்தம், இது நேபாளர்களின் கலாச்சாரம் மற்றும் வாழ்க்கை முறையைக் கொண்டுள்ளது. நேபாளத்தின் கலாச்சாரம் பாரம்பரிய விழாக்கள், இசை, நடனங்கள் மற்றும் கைவினைகள் ஆகியவற்றைப் பொறுத்தது, இது இனவழக்கத்தை பிரதிபலிக்கிறது.
தினசரி தடுப்புகள், தசை மற்றும் திஜ் போன்ற பாரம்பரியப் பண்டிகைகள் மக்கள் வாழ்வின் முக்கியப் பங்கு வகிக்கின்றன, சமூக உறவுகளை உறுதி செய்கின்றன மற்றும் கலாச்சார மெருக்களை உருவாக்குகின்றன. நேபாளி உணவு, தால் பாத் போன்ற உணவுக்கு பிரசித்தியுள்ள, ஒரு முக்கியமான கலாச்சார அடையாளமாக உள்ளது.
நேபாளத்தின் வரலாறு - இது நோக்கம் மற்றும் போராட்டத்தின் வரலாறு. நாடு பல சோதனைகளை கடந்து செல்ல மிகுது, போர்க்கான மற்றும் அரசியல் நெருக்கங்களை அடைந்துள்ளது. ஆனாலும், அதன் கலாச்சாரம் மற்றும் மக்களின் ஆன்மா அவர்களை முன்னேற்றத்தை நோக்கி நகர்த்துகிறது, இது சாதாரண விகிதத்தில் நிலையான வளர்ச்சி மற்றும் நன்மையை நோக்கி நகர்கிறது. நேபாளத்தின் எதிர்காலம் அதன் தற்போதைய சவால்களை சமாளிக்க மற்றும் ஒத்துழைப்பும் கொண்ட சமூகத்தை கட்டி அணுக்கலும் பொறுத்தது, இதன் மூலம் ஒவ்வொரு கட்சியினர் ஒத்துழைத்து உரிமங்களை மேம்படுத்தலாம்.