கடவுள் நூலகம்
வடக்கு மக்டோனியா — பல கலாச்சாரங்களும் தேசங்களும் உள்ள ஒரு சிறிய நாடு, இது பலெகன் தீவு பகுதியில் உள்ளது. இங்கு பல நாகரிகங்கள் மற்றும் கலாச்சாரங்கள் ஆவிக்கொண்டுள்ளன, மேலும் அவற்றின் வளர்ச்சியில் முக்கியப் பங்கு வகிக்கின்றன.
வடக்கு மக்டோனியාවේ வரலாறு பழமையான காலங்களில் ஆரம்பமாகிறது, இதற்கான நிலங்களில் இழியர்கள், த்ராக்கள் மற்றும் மற்ற குலங்களால் பிடிக்கப்பட்டது. இக்காலத்தில் ஐந்தாம் நூற்றாண்டில், இங்கு பழமையான பெலகோனியா அரசு உருவானது, பின்னர் இத்தருணத்தில் மக்டோனியா அரசு உருவானது.
மக்டோனியாவின் அரசு, பிலிப்புக்கு II மற்றும் அவரது மகன் அலெக்சாண்டர் மார்க்கரின் தலைமையில் உச்சிக்கு சென்றது. அலெக்சாண்டியரை தொடர்ந்து யுத்தங்கள், பல்லவியிலிருந்து புதிய நிலங்களை அடைந்து, கிரேக்கம் கலாச்சாரம் மற்றும் கருத்துக்களை கொண்டு வந்தது, இது பகுதிக்கு மிகுந்த தாக்கத்தை ஏற்படுத்தியது.
மக்டோனிய அரசின் சரிவுக்குப் பிறகு, இந்தப் பகுதி ரோமன் பேரரசின் ஒரு பகுதியில் மாறியது. க.ம. 1 ஆம் நூற்றாண்டில், மக்டோனியா ரோமின் நிர்வாகப் பகுதி ஆக்கப்பட்டு, அதன் தலைநகரமான ஸ்குபி, பண்பாட்டு மற்றும் வர்த்தக மையமாக வளர்ந்தது.
மேலும், 476 ஆம் ஆண்டில் மேற்கு ரோமன பேரரசின் சரிவுக்கு பிறகு, இந்தப் பகுதி பின் பிஸ்நாண்டியன் பேரரசின் கீழ் வந்தது. இந்த காலத்தலில் கிறிஸ்தவத்தின் பரப்புமையை ஏற்படுத்தியது, இது பகுதியில் உள்ள பண்பாட்டின் காட்சியமைப்பை மாற்றியது.
15 ஆம் நூற்றாண்டில், வடக்கு மக்டோனியா உஸ்மான் பேரரசினால் கைப்பற்றப்பட்டது. உஸ்மான் ஆட்சி நான்கு நூற்றாண்டுகளுக்கும் மேலாக நீடித்தது, மேலும் இவ்வகையில் உள்ள கலாச்சாரம், கட்டிடக்கலை மற்றும் மதத்தை மிக முக்கியமாக பாதித்தது. இப்பொழுது ஸ்கோபியோ மற்றும் ஓகிரிட் போன்ற பல நகரங்கள் உருவானது, இவை வர்த்தகம் மற்றும் கலாச்சாரத்திற்கான முக்கிய மையங்களாக மாறின.
இந்த காலத்தைச் சேர்ந்த கலாச்சாரக் கலவை ஒரு விடுபட்ட அடையாளத்தை கொண்டு வந்து, இது சிவலிய, கிரேக்க மற்றும் துருக்கி கலாச்சாரங்களின் கூறுகளை ஒருங்கிணைத்தது.
XX காலத்தின் ஆரம்பத்தில், பால்கன் யுத்தங்களுக்கும் முதல் உலக யுத்தத்திற்கும் பிறகு, வடக்கு மக்டோனியா யுகோஸ்லாவியாவின் ஒரு பகுதியாக மாறியது. இந்த புதிய நாடு 1918 இல் நிறுவப்பட்டது, மக்டோனியர்கள் தங்கள் அடையாளத்துக்கு மற்றும் உரிமைகளைப் பெற தங்கள் போராட்டத்தை மேற்கொண்டு மதிக்கும்.
இரண்டாம் உலக யுத்தத்தின் போது, இது கைப்பற்றப்பட்டது, ஆனால் யுத்தத்தின் பிறகு, மக்டோனியா சமூகத்தின் முக்கியத்துவத்தை கொண்ட ஒரு மூன்று குடியுரிமை யுகோஸ்லாவியாவின் ஆறு குடியுரிமைகளில் ஒன்றாக அறிவிக்கப்பட்டது. இக் காலத்தில் தொழில் மற்றும் புதிய கடினத்தை நிலை பற்றுகிறார்.
1990 களின் தொடக்கத்தில் யுகோஸ்லாவியத்தின் முறிவு ஏற்பட்டு, வடக்கு மக்டோனியா 1991 இல் சுதந்திரத்தைப் பிராரம்பித்தது. இந்தச் செயலாக்கம் அரசியல் சீர்படுத்துகையின் அண்டை மாநிலங்களில் மாறுபட்டதாக இருந்தது, அதற்கிருந்துக் கண்டுபிடிக்கப்பட்ட எதற்கான போராட்டங்கள் மற்றும் இடது இணலைச் சேர்ந்த சமூகங்கள் ஆகியோர்.
ஆனால், சர்வதேச சமூகத்தின் கைஞ்சலால் ஒரு ஓகிரிட் குறிப்பிட்டது, இது நாட்டின் நிலையை முளைத்துவிட்டது மற்றும் அமைதியான கூடிய சமயத்தை பாலமாகக் கொண்டு வந்தது.
வடக்கு மக்டோனியா, தங்கள் ஜனநாயகத்தின் நிறுவனங்களை மேலும் உறுதிப்படுத்துவதற்கான மற்றும் பொருளாதார வளர்ச்சியை தொடர்ந்து நடத்துகிறது. 2019ல், நாடு நாட்டோவுக்கு உறுப்பினராக மாறுமாறு ஒரு அதிகாரப்பூர்வ அழைப்பை பெற்றது, இது அதன் திறந்த இடத்திற்கு ஒரு பெரிய முன்னேற்றமாகவும் மாறியது.
2020ல், வடக்கு மக்டோனியா, ஐரோப்பிய ஒன்றியத்தில் உறுப்பினர் மாறுவதற்கான பேச்சுவார்த்தைகளை தொடங்கியது, இது அதன் ஐரோப்பிய ஒருங்கிணைப்பு மற்றும் ஒத்துழைப்பிற்கான தீர்வு வெளிப்படுத்துகிறது.
வடக்கு மக்டோனியா, கட்டிடப்பத்தியங்கள், பாரம்பரிய கொண்டாட்டங்கள் மற்றும் நாட்டு கைவினைகள் போன்ற பெரும் கலாச்சார உள்ளடக்கங்களைப் பயன்படுத்துகிறது. கி.பி 1979ல் யுனெஸ்கோ ஜாம் அடையாளம் கொண்ட ஓகிரிட் நகரம், அதன் வரலாற்றுப் பள்ளிகளை மற்றும் அழகான பரிமாணங்களைச் சிறந்ததாக கொண்டிருக்கின்றது.
நாட்டின் நவீனக் கலாச்சாரம் பல்வேறு மரபுகளின் கலவைதான், இது அதை தனித்துவமாகவும் வசந்தமாகவும் ஆக்குகிறது. வடக்கு மக்டோனியாவின் இசை, நடனம் மற்றும் உணவு, அதன் வரலாற்று வருடிருக்கும் மற்றும் மக்களுக்கு மிகுந்த நம்பிக்கையுடையது.
வடக்கு மக்டோனியாவின் வரலாறு — அடையாளம், சுதந்திரம் மற்றும் வளர்ச்சி ஆகியவற்றிற்கு முதன்மை வழங்கும் வரலாறு ஆகும். உலகளாவிய மற்றும் பன்னாட்டு சமூதத்தில் இணைந்துள்ள அடிபணியினால், வடக்கு மக்டோனியா தனது கலாச்சார நெறியிலிருந்தும், தனது உறுதி மற்றும் வளம்பால் தொடர்ந்து தங்காதிருக்கின்றது.