చరిత్రా ఎన్సైక్లోపిడియా
శ్రీలంకకు స్వాతంత్య్రం కోసం పోరాటం, చిత్తూరు గా ప్రసిద్ధి చెందిన, 20వ శతాబ్దం ప్రారంభం నుండి 1948లో బ్రిటిష్ సామ్రాజ్య పాలన నుండి స్వాతంత్య్రం పొందే వరకు యొక్క సమయం చరిత్రలో ముఖ్యమైన దశగా భావించబడుతోంది. ఈ ప్రక్రియలో రాజకీయ, ఆర్థిక మరియు సామాజిక అంశాలు ఒకికొకటి కలవడంతో పాటు ప్రపంచ వ్యాప్తంగా జరిగిన మార్పుల ప్రభావాన్ని కూడా కలగంతో, ఇది లోతైన అధ్యయనానికి మరియు విశ్లేషణలకు ఆవకాశాన్ని కలుగచేస్తుంది.
16వ శతాబ్దంలో పోర్చుగీసులు మరియు డచ్‌లు కాలనీకరణ ప్రారంభించడంతో శ్రీలంక యూరోపియన్ శక్తుల ప్రభావంలో పడింది. 1796లో బ్రిటిష్ సామ్రాజ్యం ఈ ద్వీపాన్ని నియంత్రించటం ప్రారంభించగా, ఇది దీనిలో రాజకీయ మరియు ఆర్థిక నిర్మాణంలో ముఖ్యమైన మార్పులకు దారితీసింది. బ్రిటిష్ ష్రీలంక యొక్క వనరులను టీ మరియు కాఫీ ఉత్పత్తికి మరియు వ్యాపారానికి ఉపయోగించినందువల్ల, ఇది ఆర్థిక వృద్ధికి అందించినప్పటికీ, స్థానిక జనం జీవన రీతులను దుర్భరంగా చేసింది.
ఆర్థికం అభివృద్ధి చెందుతున్న క్రమంలో, స్థానిక ప్రజలకు రాజకీయ హక్కులు లేకపోవడం మరియు దేశాన్ని నిర్వహించడానికి భాగస్వామ్యమయ్యే అవకాశాలు లేని విధంగా ఉండటం జరిగింది. దీనితో అసంతృప్తి పెరిగింది మరియు మొదటి జాతీయవాద సంఘాలు ఏర్పడటానికి యుక్తం అయ్యాయి, ఇవి స్వయంవ్యవస్థాపక హక్కుల కోసం కోరారు.
20వ శతాబ్దం ప్రారంభంలో శ్రీలంకలో జాతీయవాద ఆలోచనలు బాగా పెరిగాయి. 1919లో స్థానిక ప్రజల ప్రయోజనాలను ప్రాతినిధ్యం వహించే తొలి ముఖ్యమైన రాజకీయ సంస్థగా సెylon జాతీయ కాంగ్రెస్ ఏర్పడింది. డి. ఎస్. సేననాయక్ మరియు ఎ. ఇ. జి. ఎ. పి, ఎన్. బి. ఎన్. గి. ఎన్. గి. వంటి కాంగ్రెస్ నాయకులు, స్థానిక ప్రజలకు రాజకీయ హక్కుల విస్తరణ గురించి బ్రిటిష్ ప్రభుత్వానికి డిమాండ్ చేయడం ప్రారంభించారు.
1931లో కొన్ని గ్రూప్స్ కోసం ఓటు హక్కును కలిగించే విధంగా కొన్ని హక్కులు స్థానిక ప్రజలకు ఇచ్చే విధంగా అనువాదంలో అమలైన రాజ్యాంగం అవలంబించబడింది. అయితే, ఈ మార్పులు ప్రాథమిక జనాభాకి సరిపడరాదని ఆ వ్యక్తులకు నిరాశగా ఉంచబడింది.
రెండవ ప్రపంచ యుద్ధం శ్రీలంకలో నిష్కల్మాష భావనలను గణనీయమైన ప్రభావం చూపించింది. యుద్ధంలో ఎలా వ్యవహరించాలో బ్రిటిష్ ప్రభుత్వం పట్టుదలతో బానిస పాలన నిర్వహించడం లేదు, తద్వారా స్థానిక నాయకులు తమ డిమాండ్లను పెంచుకోవడానికి ఆసక్తిగా ఉండడం జరిగిందనే. 1943లో శ్రీలంక భవిష్యత్ గురించి చర్చించే విధంగా ఒక సమావేశాన్ని ఏర్పాటు చేయబడింది.
యుద్ధం సామాజిక దృష్టిని మరియు జనాభాలో జాతీయవాద భావనలను పెంచేందుకు దారితీసింది. అనేక శ్రీలంకులు స్వాతంత్య్రాన్ని లేదా ఇటువంటి ధ్యాసను స్వీకరించగలిగారు, ఇది బ్రిటిష్ నియంత్రణను నెగ్గడానికి అవకాశం ఏర్పడినప్పటికీ జరుగుతుంది.
యుద్ధం తరువాత, బ్రిటిష్ ప్రభుత్వం స్థానిక జాతీయవాదుల యొక్క పెరుగుతున్న ఒత్తిడి కంటే ఎదుర్కొన్నది. 1945లో వివిధ జాతీయవాద ఉద్యమాలను కలవడానికి ఒక సమాఖ్య పార్టీ ఏర్పడింది. 1947లో బ్రిటిష్ ప్రభుత్వం అధికారాన్ని అప్పగించడానికి సిద్ధంగానే ఉన్నారు మరియు స్వాతంత్య్రంపై చర్చలు మొదలయ్యాయి.
ఈ చర్చల ఫలితంగా 1948 ఫిబ్రవరి 4న శ్రీలంక అధికారికంగా స్వాతంత్య్రాన్ని సమర్థించారు. ఈ సంఘటన స్థానిక ప్రజల హక్కుల మరియు స్వేచ్ఛల కోసం సంవత్సరాల పాటు పోరాటానికి ఫలితంగా జరిగింది.
శ్రీలంక స్వాతంత్య్రం ప్రాధమికమైన దేశానికి మాత్రమే కాదు, కానీ కాలనీయ బంధనాల నుంచి విరమించే అనేక ఇతర కాలనీలకు కూడా విశేష ప్రాముఖ్యతను కలిగి ఉంది. ఇది ఆసియా మరియు ఆఫ్రికాలోని ఇతర పట్టణాలకు ఉదాహరణగా మారింది, విముక్తి కోసం పోరాటం విజయవంతమైన ఫలితానికి తీసుకువెళ్ళగలదని చూపించడం.
అయితే, స్వాతంత్య్రం పోరాటం అన్ని సమస్యలను తీరుస్తుంది లేదా కాదు. శ్రీలంక లోపలి సంఘర్షణలు, జాతి విభజన మరియు రాజకీయ అస్థిరతను ఎదుర్కోవడం జరిగింది. అయితే, స్వాతంత్య్రం శ్రీలంక దేశ జాతీయంగా తెలుసుకోవడంలో మరియు ఒక కొత్త రాజకీయ మార్గాన్ని రూపొందించడంలో ముఖ్యమైన దశగా మారింది.
శ్రీలంకకు స్వాతంత్య్రం కోసం పోరాటం దేశ చరిత్రలో ఒక కీలకమైన అధ్యాయమని, జనాభా స్వాతంత్య్రం మరియు స్వీయ పరిపాలన కోసం పోరాటాన్ని ప్రతిబింబిస్తుంది. ఈ ప్రక్రియ సరళమైనది కాదు మరియు స్థానిక ప్రజల నుండి భారీ ప్రయత్నాలు మరియు త్యాగాలను కోరింది. చివరకి, స్వాతంత్య్రం సాధించబడింది, ఇది భవిష్యత్తు తరం కోసం ఆశ మరియు ప్రేరణకు చిహ్నంగా మారింది.