دانشنامه تاریخی
آنگولا، واقع در جنوب غربی آفریقا، دارای منابع طبیعی قابل توجهی از جمله نفت، الماس و گاز طبیعی است. اقتصاد این کشور در دهه‌های اخیر تغییرات جدی به خود دیده است، به ویژه پس از پایان جنگ داخلی در سال ۲۰۰۲. صنعت نفت اصلی‌ترین موتور رشد اقتصادی است، اما دولت به تنوع بخشیدن به اقتصاد برای کاهش وابستگی به صادرات نفت تلاش می‌کند.
بر اساس داده‌های بانک جهانی، تولید ناخالص داخلی (GDP) آنگولا در سال ۲۰۲۱ حدود ۶۶.۵ میلیارد دلار آمریکا بود که این کشور را در رتبه ۸۴ دنیا از نظر حجم اقتصاد قرار می‌دهد. با این حال، رشد اقتصادی در سال‌های اخیر ناپایدار بوده است. در سال ۲۰۲۰، اقتصاد کشور به دلیل سقوط قیمت‌های نفت و پیامدهای بیماری همه‌گیر COVID-19، ۴٪ کاهش یافت، اما در سال ۲۰۲۱ روند بهبود آغاز شد و تولید ناخالص داخلی ۱.۳٪ افزایش یافت.
نفت نقشی کلیدی در اقتصاد آنگولا ایفا می‌کند و بیش از ۹۰٪ صادرات و حدود ۶۰٪ درآمدهای دولتی را تشکیل می‌دهد. عمده میادین نفتی در ساحل قاره‌ای واقع شده‌اند و بسیاری از شرکت‌های بزرگ بین‌المللی مانند Chevron، Total و ExxonMobil به طور فعال در این کشور کار می‌کنند. آنگولا یکی از بزرگترین تولیدکنندگان نفت در آفریقاست و ذخایر آن به ۷ میلیارد بشکه تخمین زده می‌شود. دولت آنگولا به طور فعال سرمایه‌گذاری خارجی را به بخش نفت جذب می‌کند تا کارایی استخراج و توسعه میادین را افزایش دهد.
الماس‌ها همچنین بخش مهمی از اقتصاد آنگولا هستند و درآمد قابل توجهی از صادرات را تامین می‌کنند. این کشور در رتبه ۵ جهان از نظر حجم استخراج الماس قرار دارد. شرکت‌های اصلی که به استخراج الماس مشغولند شامل Sociedade Mineira de Catoca هستند که بزرگترین تولیدکننده الماس در کشور است. دولت آنگولا تدابیری برای جذب سرمایه‌گذاری در صنعت الماس اتخاذ کرده است، از جمله ایجاد مناطق ویژه برای توسعه میادین و بهبود زیرساخت‌ها.
با وجود وابستگی به نفت و الماس، کشاورزی در آنگولا همچنان بخش مهمی از اقتصاد است. حدود ۷۰٪ جمعیت به کشاورزی مشغولند که تامین کننده امنیت غذایی و منابع درآمد برای ساکنان محلی است. محصولات اصلی کشاورزی شامل ذرت، سورگوم، برنج و قهوه هستند. با این حال، سطح تولیدات کشاورزی در کشور به دلیل کمبود زیرساخت، فناوری و دسترسی به اعتبارات بسیار پایین‌تر از قابلیت‌های بالقوه است.
پس از پایان جنگ داخلی، دولت آنگولا اقداماتی برای بازسازی و نوسازی زیرساخت‌هایی که در طول درگیری تخریب شده بودند، انجام داد. ساخت جاده‌ها، پل‌ها، فرودگاه‌ها و بنادر از اولویت‌های دولت بوده است. پروژه‌های مهم شامل نوسازی بنادر لواندا و لوبیتو و توسعه زیرساخت‌های حمل و نقل برای بهبود ارتباطات بین مناطق کشور بوده است.
دولت آنگولا شرایطی را برای جذب سرمایه‌گذاری خارجی ایجاد می‌کند و مشوق‌های مالیاتی و تسهیلاتی برای کسب و کارها ارائه می‌دهد. با این حال، شماری از مسائل مانند فساد، بوروکراسی و وضعیت سیاسی ناپایدار می‌توانند سرمایه‌گذاران را دلسرد کنند. در سال‌های اخیر، دولت اقداماتی را برای بهبود فضای کسب و کار انجام داده است، از جمله ایجاد «یک پنجره» برای دریافت مجوزها و پروانه‌ها.
با وجود منابع طبیعی قابل توجه و پتانسیل اقتصادی، آنگولا با مشکلات اجتماعی جدی مواجه است. سطح فقر در کشور هنوز بالا است و بخش قابل توجهی از جمعیت در زیر خط فقر زندگی می‌کند. بر اساس داده‌های بانک جهانی، حدود ۳۰٪ از جمعیت آنگولا در شرایط فقر شدید زندگی می‌کنند. همچنین این کشور با سطح بالای بیکاری، به ویژه در میان جوانان، روبرو است.
داده‌های اقتصادی آنگولا تصویر پیچیده‌ای را نشان می‌دهد که در آن منابع طبیعی نقشی کلیدی در رشد اقتصادی ایفا می‌کنند. بخش نفت همچنان اصلی‌ترین موتور اقتصاد است، اما دولت به تنوع بخشی و بهبود شرایط کسب و کار تلاش می‌کند. چالش‌های اجتماعی جدی وجود دارد که باید برطرف شوند تا توسعه پایدار و بهبود کیفیت زندگی مردم تضمین شود. آینده اقتصاد آنگولا به شدت به توانایی این کشور در مدیریت مؤثر منابع و جذب سرمایه‌گذاری برای توسعه سایر بخش‌ها بستگی دارد.