دانشنامه تاریخی
دوره شوروی در تاریخ بلاروس زمان از دهه ۱۹۲۰ تا اوایل دهه ۱۹۹۰ را در بر می‌گیرد و مرحله‌ای مهم و پیچیده است که تأثیر قابل توجهی بر زندگی سیاسی، اقتصادی و اجتماعی کشور گذاشت. در این مقاله به رویدادها و فرآیندهای کلیدی پرداخته شده است که بلاروس را در چارچوب اتحاد جماهیر شوروی شکل دادند.
پس از پایان جنگ داخلی در روسیه، در سال ۱۹۲۱، بلاروس به عنوان بخشی از روسیه شوروی گنجانده شد و در سال ۱۹۲۲ یکی از جمهوری‌های اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی (اتحاد جماهیر شوروی) گردید. این دوران با تلاش‌ها برای ایجاد ساختار اجتماعی جدید و معرفی ایده‌های سوسیالیستی مشخص شد.
در سال ۱۹۲۴ جمهوری سوسیالیستی بلاروس (بССР) تأسیس شد. در این دوره، صنعتی‌سازی فعال و جمعی‌سازی کشاورزی آغاز شد. اما این فرآیندها بدون عواقب جدی نبود: بسیاری از کشاورزان با سرکوب‌ها مواجه شدند و اقتصاد کشور با مشکلات قابل توجهی روبرو شد.
در دهه ۱۹۳۰ بلاروس شاهد سلسله‌ای از تراژدی‌ها بود، از جمله قحطی که نتیجه سیاست‌های ناموفق جمعی‌سازی شد. колхозها (مزارع جمعی) که بر اساس مصادره اجباری زمین‌ها تأسیس شده بودند، اغلب با کمبود منابع و تولید پایین مواجه بودند.
به موازات این موضوع، سرکوب‌های گسترده‌ای علیه نخبگان، کشاورزان و نمایندگان اقشار اجتماعی مختلف رخ داد. بسیاری از بلاروسی‌ها قربانی پاکسازی‌های استالینی شدند که این موضوع به از دست رفتن قابل توجهی در فرهنگ و علم منجر شد.
جنگ جهانی دوم یکی از تراژیک‌ترین دوره‌ها در تاریخ بلاروس بود. در سال ۱۹۴۱، کشور به دست آلمان نازی اشغال شد. اشغال با قتل‌عام‌های دسته‌جمعی، ویرانی‌ها و deportations همراه بود. بر اساس اطلاعات تاریخ‌نگاران، بلاروس حدود ۲.۲ میلیون نفر را از دست داد که حدود ۲۵ درصد از جمعیت آن را تشکیل می‌داد.
در طول جنگ، مردم بلاروس مقاومت قابل توجهی نشان دادند. جنبش پارتیزانی به یکی از عناصر مهم مبارزه علیه اشغالگران تبدیل شد. پارتیزان‌ها اقدامات خرابکارانه انجام می‌دادند، بارهای نظامی را تخریب می‌کردند و به ارتش سرخ کمک می‌کردند.
پس از آزادی بلاروس در سال ۱۹۴۴، بازسازی کشور آغاز شد. مقامات اتحاد شوروی برنامه‌های وسیعی برای بازسازی اقتصاد و زیرساخت‌ها اعلام کردند. کارهای گسترده‌ای برای بازسازی شهرها، کارخانه‌های صنعتی و کشاورزی انجام شد.
در دهه ۱۹۵۰، بلاروس به یکی از مراکز صنعتی بزرگ شوروی تبدیل شد. صنایعی مانند مهندسی مکانیک، صنایع شیمیایی و نساجی به شدت توسعه یافتند. در این زمان، شرکت‌های جدید تأسیس شدند که به افزایش سطح زندگی مردم کمک کردند.
در دوره شوروی، آموزش برای تمام اقشار جامعه در دسترس شد. سیستم آموزشی بر اساس اصول سوسیالیستی بازسازی شد. در بلاروس تعداد زیادی مؤسسه آموزشی از جمله دانشگاه‌ها، تکنیکوم‌ها و مدارس تأسیس شد. تمرکز روی علوم فنی و طبیعی بود.
زندگی فرهنگی نیز تغییرات را تجربه کرد. ادبیات و هنرهای نمایشی و موسیقی به طور فعال در کشور توسعه یافتند. اما هنر تحت کنترل دولت بود که آزادی خلاقانه هنرمندان و نویسندگان را محدود می‌کرد.
با به قدرت رسیدن میخائیل گورباچف در سال ۱۹۸۵، دوران اصلاحات آغاز شد که به "پرتسرویکا" معروف است. این زمان با تلاش‌هایی برای دموکراتیزه کردن و عدم تمرکز قدرت مشخص شد. در بلاروس اشکال سیاسی جدیدی شکل گرفتند که خواهان استقلال و اصلاحات دموکراتیک بودند.
در سال ۱۹۹۱، پس از فروپاشی شوروی، بلاروس استقلال خود را اعلام کرد که به عنوان نقطه پایانی دوره شوروی به شمار می‌رود. با این حال، بسیاری از جنبه‌های میراث شوروی در سال‌های بعدی همچنان بر کشور تأثیر می‌گذاشت.
دوره شوروی در تاریخ بلاروس پیچیده و چندوجهی بود. این زمان با دستاوردها و بحران‌ها مشخص گردید که جامعه بلاروس معاصر را شکل داد. بازسازی پس از جنگ، توسعه اقتصاد، آموزش و فرهنگ برای شکل‌گیری هویت ملی اساسی شد. گذار به استقلال نتیجه فرآیندهای طولانی‌مدتی بود که از دوران شوروی آغاز شد و آغازگر دوره جدیدی در تاریخ بلاروس گردید.