பூஜ்யவிதி, கணிதம் மற்றும் நிலைத்தன்மையின் மத்தியில் உள்ள அறிவியல், மூன்றின் மாமரங்களும் மூன்று கட்டங்களின் இடையிலான தொடர்புகளைப் பற்றி விளக்குகிறது. பண்டைய கிரேசியில், கி.பி 2 ஆம் நூற்றாண்டில் தொடங்கி, பூஜ்யவிதியின் ஆழமான அடிப்படை யோசனைகள் அமைக்கப்பட்டன. நட்சத்திரக் கணிப்பு மற்றும் புவியியல் முறைமைகளில் மூன்றின் மாமரங்களைப் படிக்குவது இந்தத் துறையில் செயற்பாடுகளை ஊக்குவிக்கிறது.
பண்டைய கிரேக்க文明ம், வகுப்பின் காலத்தில் வளரும் வளர்ச்சி அடைந்த, அறிவியல் மற்றும் கணிதத்திற்கு பெரும் ஆர்வம் காட்டியது. கணித அறிவுதிறனைப் பயன்படுத்தி, கடத்தல் மற்றும் நட்சத்திரக் கணிப்புகள் போன்ற நடைமுறை சிக்கல்களை தீர்க்க உதவியது. பூஜ்யவிதி, தகவல் வெளிப்படுத்தினால், நட்சத்திரங்களுக்கும் கிரகங்களுக்கு இடையே சரியான இடங்களை கணிப்பதற்கான கொள்கைத்திறனாக மாறியது.
பூஜ்யவிதியை உருவாக்குவதில் முக்கிய உருவமாக இருந்தவர் ஹிப்பார்கஸ் (Hipparchus), அவர் கி.பி 190-120 ஆண்டுகளுக்கு இடைப்பட்ட காலத்தில் வாழ்ந்தார். அவர் மூன்று கோணங்களின் அடிப்படைக் கோடுகள் உட்பட முதலாவது பூஜ்யவிதி அட்டவணையை உருவாக்கினார். இந்த அட்டவணைகள் நட்சத்திரங்களின் உயரத்தை சரியாகக் கணிக்க உதவின.
பண்டைய கிரேக்கர்கள் பூஜ்யவிதி செயல்களை விளக்குவதற்காகச் சுற்றினைப் பயன்படுத்தினர். ஹிப்பார்கஸ் வாயிலாக, அவர் சுற்றின் உள்ள உள்ள மூன்று கட்டங்களின் இடையிலான தொடர்புகளைப் பற்றி ஆராய்ந்தார். 90, 180 மற்றும் 360 சிகப்பில் உள்ள கோণங்களின் பண்புகளை அலசினார், இது சினஸ் மற்றும் கொசினஸ் செயல்களின் தொடர்ச்சி ஆராய்ச்சிகளுக்கான அடித்தளமாக மாறியது.
முதலான பூஜ்யவிதி செயல்களில், இன்று நாம் சினஸ் மற்றும் கொசினஸ் என்று பெயரிடுவதாகக் கணக்கீடு செய்யப்படும் செயல்கள் குறிப்பிட தக்கது. இவை மூன்று கட்டங்களின் இடையிலான தொடர்புகள் மற்றும் அதன் கோணங்களில் அடிப்படையாயினர். சொற்கள் தாமதமாக தோன்றினாலும், அடிப்படை யோசனைகள் அலகு சுற்றின் அளவுகளை அளவிடுகின்றன, மற்றும் இது பூஜ்யவிதி செயல்களின் அடிப்படையாக மாறியது.
கிரேக்கர்கள் மூன்று கட்டங்களின் கோணங்களையும், நீளங்களையும் கணிக்க பல முறைமைகள் மற்றும் முதன்மைமுறையை உருவாக்கினர். தேவையான மதிப்பீடுகளைப் பெறுவதற்கான தூர அளவீடுகளைப் பயன்படுத்தின. கோணங்களை மதிப்பீடு செய்வதற்கான முறைகள் என்பது துறைமறியா கணிப்புகளில் மிகவும் முக்கியமானது, குறிப்பாக நட்சத்திரக் கணிப்புகளில், அங்கீகாரம் முக்கியமாக இருக்கும்.
பண்டைய கிரேக்க அறிவியலாளர்களின் வேலைகள் கணிதம் மற்றும் நட்சத்திரக் கணிப்பிற்கு மேலும் வளர்ச்சி அடைய சிறந்த விளைவுகளை ஏற்படுத்தின. அவர்களின் அணுகுமுறைகள் மற்றும் யோசனைகள் உள்ள மையத்தில் உள்ள பாலிட்டை தேடுவதற்கு மேல், பின்னர் ஆபிரிக்க மற்றும் ஐரோப்பிய அறிவியலாளர்களால் திருத்தப்பட்டது. இன்று பூஜ்யவிதி செயல்கள் நட்சத்திரக் கணிப்பிலும், இயற்பியல், பொறியியல், கணினி கிருகிதத் துறைகளில் மற்றும் பல துறைகளிலும் பயன்படுத்துகின்றன.
பண்டைய கிரேசில் பூஜ்யவிதியைக் கற்றல் கணித வளர்ச்சியின் முக்கிய அடுத்த கட்டமாக மாறியது. அந்த காலத்தில் உள்ள அறிவியலாளர்களின் சாதனைகள் ஸ்தானிகமான கணிதம் மற்றும் நட்சத்திரக் கணிப்புக்கான அடித்தளத்தைக் கழிகிறது. கோணங்களின் மற்றும் மூன்று கட்டங்களின் இடையிலான தொடர்புகளுக்கான அறிவியல் என்ற பூஜ்யவிதி இந்த தனித்துவமான துறையாகவும், பல்வேறு அறிவியல் பாங்குகளைப் பெரிதும் பாதிக்கின்றது.